• Vergeltungswaffe 1

Geboortedatum:

6 augustus 1913 (Haverhill/Suffolk, Groot-Brittannië)

Overlijdensdatum:

12 december 2007 (Cambridgeshire, Groot-Brittannië)

Nationaliteit:

Britse

Dienstnummer 77454.

Eric Gordon Barwell werd geboren in Haverhill, Suffolk. Hij ging naar de Wellingborough School en werkte later in het familiebedrijf vlakbij Cambridge.
In juli 1938 ging hij bij de Royal Air Force Volunteer Reserve In Cambridge om piloot te worden. Bij het uitbreken van de oorlog werd hij opgeroepen en maakte zijn opleiding af nadat hij zijn aanstelling kreeg. Hij ging bij No. 264 Squadron in februari 1940 wat vanaf Manston in Kent vloog gedurende de evacuatie van het Britse Expeditionaire Leger vanuit Duinkerken. Gedurende twee patrouilles op 29 mei 1940 werd het squadron 37 neergeschoten vijandelijke vliegtuigen toegekend. Barwell en zijn boordschutter namen een Messerschmidt 109 voor hun rekening en, op een tweede patrouille, schoten zij twee Stuka duikbommenwerpers neer, Twee dagen later vernietigden zij nog een BF109 bij Duinkerken. Barwell viel ook een aantal Heinkel bommenwerpers aan die het konvooi van “kleine schepen” probeerden te bombarderen die door het Kanaal voeren met evacués. Eén van de vijanden werd neergeschoten maar tegenvuur raakte de motor van de Defiant en veroorzaakte een lek in het koelsysteem. Toen het duidelijk werd dat hij de Engelse kust niet meer zou halen, hield hij dezelfde koers aan als de schepen- dat zich uitstrekte van de Franse Kust tot Kent- en maakte een noodlanding op het water tussen twee destroyers in. Zijn boordschutter was buiten westen geslagen en Barwell worstelde om hem te bevrijden en hield zijn hoofd boven water totdat zij werden gered.
Barwell kreeg zijn eerste nachtelijke succes toen hij op 10 april 1941 in een Boulton Paul Defiant vloog en hij en zijn schutter een Heinkel bommenwerper vernietigden valkbij Beachy Head en waarschijnlijk nog één.
Hij werd overgeplaatst naar een ander Defiant squadron, No. 125 Squadron als een Flight Commander en begin 1942 kreeg het squadron de Beaufighter. Zijn eerste gevecht in dat vliegtuig was in de nacht van 1 juli 1942 toen hij een Dornier bommenwerper aanviel. Maar toen zijn kanon weigerde moest hij zijn minder effectieve machinegeweer gebruiken en kon alleen een beschadigd vliegtuig claimen.
Op dezelfde dag hoorde Barwell dat zijn oudere broer Philip, die Groupe Captain en basiscommandant was van Biggin Hill, was neergeschoten en gedood boven het Kanaal door eigen gevechtsvliegtuigen.. Na zes maanden rust keerde Barwell terug naar No. 125 Squadron wat spoedig werd uitgerust met de Mosquito.
In de nacht van 23 april 1943 vernietigde hij een Junkers 88 boven Warminster.
Hij vloog veel patrouilles ter ondersteuning van de geallieerde landingen in Normandië en op 24 juni onderschepte hij een andere Junkers die probeerde schepen aan te vallen bij de monding van de Seine. Hij volgde het vijandelijke vliegtuig gedurende 30 minuten voordat hij hem uiteindelijk neerschoot. Barwells laatste luchtsucces was op 10 augustus toen hij een V-1 vliegende bom neerschoot toe die de kust van Kent naderde.
De volgende maanden was hij overgeplaatst om commandant te zijn van het experimentele squadron in de Fighter Interception Unit, de Tempest en Mustang vliegend: twee van de snelste zuigermotor gevechtsvliegtuigen.
Met de promotie tot Wing Commander nam hij het bevel over van de nachtjagers op het hoofdkwartier van de Second Tactical Air Force. Hij keerde naar operationele vluchten terug in april 1945 en verliet de RAF in september 1945.
Hij leefde vlakbij Cambridge en er was veel vraag naar hem bij het signeren van luchtvaart boeken en -posters in het nabijgelegen Imperial War Museum in Duxford.
Hij leerde de computer bedienen op hoge leeftijd en toen hij 90 jaar was kocht hij een roeimachine voor zichzelf om “fit te blijven”.

Bevorderingen:
December 1939: aangesteld als Pilot Officer
10 december 1940: Flying Officer
1 juli 1941: Acting Flight Lieutenant
10 december 1941: Flight Lieutenant
December 1941: Acting Squadron Leader
20 december 1944: Squadron Leader
September 1944: Acting Wing Commander
4 april 1945: Wing Commander

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Flying Officer

Eenheid:

No. 204 Squadron, Royal Air Force

Toegekend op:

11 februari 1941

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

acting Squadron Leader

Toegekend op:

1 januari 1943

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Acting Squadron Leader

Eenheid:

No. 125 Squadron, Royal Air Force

Toegekend op:

15 augustus 1944

Voordracht:
"Deze officier heeft een groot aantal vluchten volbracht en zijn voorbeeld van gretigheid, vastberadendheid en toewijding aan zijn plicht zijn de hoogste eerbetoon waard. Hij is een hoogst kundig commandant wiens onvermoeibare inspanningen hebben geresulteerd in de operationele efficiency van de formatie die hij leidt. Squadron Leader Barwell heeft 6 vijandelijke vliegtuigen vernietigd, 2 daarvan bij nacht."

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Met Battle of Britain-gesp.

• Foto 1: The Battle of Britain London Monument
• Foto: The Battle of Britain London Monument
  
• - The South East Echo
  - Buckle Cottage
  - The Telegraph-Obituaries
  - The Times-Obituaries
  - The Battle of Britain Memorial
  - The London Gazette Issue 35073 published on the 11 February 1941
  - Supplement to The London Gazette Issue 35841 published on the 29 December 1942
  - Fifth Supplement to The London Gazette Issue 36656 published on the 11 August 1944