Geboortedatum:

7 maart 1886 (Le Mans/Sarthe, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

9 oktober 1956 (Parijs, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse

François Pierre Raoul d’Astier de la Vigerie werd op 7 maart 1886 geboren in Mans (Sarthe), Frankrijk. Op 21 oktober 1906 werd hij ingedeeld als onder-Luitenant bij het 13e regiment Dragon "Maroc", waarmee hij op 2 augustus 1914 naar het front werd gestuurd. Vanwege zijn interesse voor de luchtvaart, werd hij als Luitenant op 1 januari 1915 naar de Franse vliegopleiding gestuurd. Na zijn opleiding te Avord, Cazaux en Pau, behaalde hij zijn vliegbrevet op 16 april 1916. Hij werd direct operationeel ingezet en behaalde zijn eerste luchtoverwinning op 15 september 1916. Acht dagen later, op 23 september raakte François gewond tijdens een luchtgevecht. Tot aan het einde van de Eerste Wereldoorlog behaalde hij nog meer luchtoverwinningen en raakte hij nogmaals gewond.
Tussen de beide wereldoorlogen bekleedde François de la Vigerie verscheidene posities in de luchtmacht (Armée de l’Air). Zo leidde hij de militaire missie van de luchtmacht naar Finland, was hij plaatsvervangend hoofd van het Technische Bureau en was hij luchtmacht attaché in Rome. Bij de gevechten bij het Marokkaanse Rif in 1925, leidde hij een Cavalerie Eskader, waarmee hij weer even terug was bij zijn militaire "roots". Op 25 december 1925 werd François de la Vigerie bevorderd tot Luitenant-kolonel. Toen hij op 25 september 1933 werd bevorderd tot Kolonel, kreeg hij tegelijk het bevel over het 3e Lucht Regiment binnen de 3e Brigade. Op 25 oktober 1936 volgde zijn bevordering tot Brigadegeneraal (Général du Brigade Aérienne), nadat hij een cursus had gevolgd aan het Centrum voor Strategische Artillerie Opleidingen en aan het Centrum voor Gevorderde Militaire Opleidingen.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werd hij op 12 september 1939 door Generaal Maurice Gamelin, opperbevelhebber van de Franse strijdkrachten aangesteld als bevelhebber van de Noordelijke Zone Luchtoperaties (Zone d'Operations Aérienne Nord, Z.O.A.N.) ter ondersteuning van de Britse Expeditiemacht (British Expeditionary Force, BEF). Op 20 december 1939 arriveerde hij in Algiers om daar besprekingen te voeren over de samenvoeging van de Franse troepen in Europa en die in Noordwest Afrika.
In mei en juni 1940 dirigeerde hij de luchtslagen boven Frankrijk. Toen hij besefte dat de strijd in Frankrijk nagenoeg gestreden was, bekeek hij hoe het logistiek mogelijk zou zijn om de luchtstrijdkrachten van Frankrijk over te brengen naar Noord Afrika. Hiertoe had hij al op 8 juni een gesprek met Admiraal Darlan, de bevelhebber in Noord-Afrika. Op 10 juni adviseerde hij Generaal Vuillemin en Admiraal Darlan om de Franse luchtstrijdkrachten over te brengen naar Afrika. Op 16 juni werd hij echter van zijn functie ontheven en naar Marokko overgeplaatst. Op 22 juni 1940 landde hij in Rabat. Hij bleek echter verre van trouw aan de regering Vichy. Op 3 juli 1940 weigerde hij de hem opgedragen luchtaanvallen te lanceren op Britse schepen in Gibraltar.
In november 1940 keerde hij in het geheim terug naar Frankrijk en nam de leiding op zich van een verzetsgroep opgezet door zijn broer Emmanuel.
In mei 1942 trad hij toe tot de staf van Generaal de Gaulle. Langs diverse omwegen wist hij op 18 november 1942 Londen te bereiken, waar hij hartelijk werd begroet door De Gaulle. Al op 1 december werd hij diens assistent en plaatsvervangend bevelhebber van het Nationaal Comité der Vrije Fansen (Comité National des Français Libérés) en het Vrije Franse Leger (Force Française Libérée). In deze hoedanigheid werd hij gevraagd om naar Noord Afrika te reizen voor het comité om zich op de hoogte te stellen van de situatie aldaar. Op 18 december ontving hij zijn instructies. François de la Vigerie speelde vervolgens een belangrijke rol bij de mislukte lijmpogingen door Generaal Eisenhower tussen De Gaulle en Darlan. Hij stond net als De Gaulle op het standpunt dat Darlan een landverrader was en moest worden geliquideerd. Op 22 december verliet hij Algiers. Op 15 mei 1943 werd hij aangesteld als Inspecteur Generaal van de Vrije Franse Luchtmacht (Armée de l'Air Française Libérée). Op 30 mei arriveerde hij weer in Londen. Op 3 juli 1943 werd hij vervolgens aangesteld als bevelhebber van de Vrije Franse Strijdkrachten in Engeland. Vanaf januari 1944 was hij aangesteld als adviseur voor Generaal Eisenhower in het kader van de voorbereidingen voor de invasie van Europa. In april 1944 werd François de la Vigerie in Spanje gestationeerd om in juni 1944 te worden benoemd tot bevelhebber van de Franse verzetsorganisaties. Hij werd echter al op 20 juli teruggeroepen naar Londen om daar te worden aangesteld als hoofd van de tijdelijke Franse regering in Parijs en om het Franse leger opnieuw op te richten na de bevrijding van Frankrijk.
Van 8 november 1944 tot in 1946 was hij als Ambassadeur van Frankrijk in Rio de Janeiro, Brazilië. In januari 1946 keerde hij alweer terug naar Frankrijk en richtte hij samen met René Capitant de Union Gaullist op.
François Pierre Raoul d’Astier de la Vigerie overleed op 9 oktober 1956 in Parijs.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Ordre de la Libération
  - François d'Astier de la Vigerie (1886-1956) - Find A Grave Memorial