Jean de Lattre de Tassigne is een generaal en maarschalk van Frankrijk. Hij is geboren op 2 februari 1889 in Mouilleron-en-Pareds (Vendée) en stierf op 11 januari 1952 in Neuilly-Sur-Seine (Seine).
Hij was tijdens de Tweede Wereldoorlog een jonge officier die aan verschillende fronten rond Verdun gevochten heeft. Hij raakte 5 keer gewond en had aan het einde van de oorlog acht verschillende onderscheidingen, waaronder de onderscheiding van la Légion d’honneur en het Military Cross.
In de tijd tussen de Eerste- en Tweede Wereldoorlog deed hij mee aan de Rifoorlog in Marokko waar hij gewond raakte. Hij werkte daarna als stafofficier en commandant van het regiment.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in mei/juni 1940 was hij de jongste generaal van Frankrijk en stond hij aan het hoofd van zijn divisie. Hij bleef hoofd in Duitsland bij de Strijd van Rethel, in Champagne en bij Loire. Hij bleef dit doen tot aan de wapenstilstand van 22 juni 1940.
Tijdens het regime van Vichy bleef hij bij het leger waarmee hij ook de wapenstilstand had doorgemaakt waar hij de post van commandant bezette op regionaal niveau. Vervolgens werd hij commandant van de Tunesische troepen van de 16de militaire divisie in Montpellier. Bij het binnenvallen van de vrijheidszone door de Duitse troepen als reactie op de landing van de geallieerden in Noord-Afrika op 11 november 1942 werd hij gestopt en tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld voor het weigeren van bevelen. Hij weigerde om voor de regering te vechten en beval zijn troepen zich tegen de Duitsers te verzetten. Eind 1943 wist de Lattre de Tassigne te ontsnappen en was hij weer een vrij man.
Na de verzameling van de Gaulle was hij één van de grote leiders van het vrijheidsleger van 1943 tot 1945. Hij stond aan het hoofd van het leger die na het samenkomen van de geallieerden op 15 augustus 1944 ontstond en leidde de overwinnende campagne "Rhin et Danube" tegen het Derde Rijk. Hij is de enige Franse generaal van de Tweede Wereldoorlog die aan Amerikaanse legergroepen leiding heeft gegeven.
Hij is Franse vertegenwoordiger van de capitulatie van Duitsland in Berlijn op 8 mei 1945 waar hij aan de kant van Eisenhower, Joukoy en Montgomery stond.
Hij was commandant in chef van de Franse strijdkrachten in Duitsland in 1945, vervolgens algemeen inspecteur van het leger op het land en van generale staf van nationale defensie in 1947. Hij werd vicepresident van de Hoogste Raad van de Oorlog.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!