Jan en Jentje Gunnink liggen begraven bij het verzetsmonument omdat Jan Gunnink (Oom Hein) leider en oprichter was van het verzet in Zuid/West Drenthe/Kop van Overijssel. Hij werkte nauw samen met de groep van Johannes Post, waar Anne de Vries een boek heeft over geschreven. Overigens werkten ze met bijna niemand samen omdat dit in oorlogstijd grote risico’s met zich meebracht. Dat dit niet algemeen bekend is komt doordat Jan Gunnink destijds dhr. L. de Jong niet te woord wilde staan om zijn belevenissen uit de 2e wereldoorlog op te tekenen. Jan Gunnink was namelijk wars van elke verering c.q. bekendheid die dit ten gevolge kon hebben. De zonen en dochters van dit echtpaar hebben allen in het verzet gezeten. Ze hebben allemaal ondergedoken gezeten. Het gehele gezin is overigens lichamelijk ongeschonden uit de oorlog gekomen, mede doordat ze niemand vertrouwden. Emotioneel heeft de oorlog echter wel wonden achter gelaten bij dit gezin. Tot lang na de oorlog was de familie de spil rond de 4/5 mei bijeenkomsten en reünies in Meppel en omgeving. De zonen Klaas (Benno), Henk (Tom) en Gerrit (Jan Rap) hebben ook na de oorlog niet de publiciteit gezocht. Allen hebben het verzetskruis ontvangen. (deels speciaal uit handen van prins Bernard). Klaas heeft zich na de oorlog ingezet om alle anonieme helpers van de groep Meppel en omstreken te voorzien van een verzetspensioen. Jan en zijn zonen hebben in de tijd na de oorlog gewerkt voor de inlichtingendiensten om de NSB-ers veroordeeld te krijgen. Ook waren er na de oorlog rechtzaken, roddels en achterklap (zie wikipedia) waar de familie bij betrokken was.
Gerrit heeft een aantal jaren geleden een boek geschreven met korte verhalen over zijn herinneringen. Momenteel werkt hij (88 jaar) aan deel twee. Twee verhalen zijn verfilmd (2009) door Geert Jan Lassche (documentairemaker bij de EO) in de tweedelige serie Nooit meer laf (zie Youtube).
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!