George Maduro was een Nederlandse student die zich tijdens de meidagen onderscheidde door de herovering van Villa Dorrepaal, waardoor de Duitse parachutisten vanuit die kant Den Haag niet konden innemen. Na de Nederlandse overgave ging hij bij het verzet. Bij een vluchtpoging naar Spanje werd hij verraden en kwam uiteindelijk in het concentratiekamp Dachau terecht, waar hij op 8 februari 1945 overleed. Postuum werd de Militaire Willems-Orde 4e klasse toegekend voor zijn bijdrage aan de meidagen van 1940.
Op 15 juli 1916 werd George Maduro geboren in Willemstad, Curaçao, als zoon van Joshua en Rebecca Maduro. De familie was van Sefardisch-Joodse afkomst, zij waren in de vijftiende eeuw door de Spanjaarden verdreven uit het Iberische schiereiland.
Op tienjarige leeftijd vertrok George met zijn ouders en zusje Sybil naar Nederland. Zijn ouders konden hier echter niet wennen aan het klimaat en de cultuur, waardoor zij naar Parijs vertrokken en George bij pleegouders werd ondergebracht in Den Haag.
Na het doorlopen van zijn middelbareschooltijd begon Maduro in 1934 de studie Rechten in Leiden en sloot zich aan bij de studentenvereniging Minerva. Bij de ontgroening wist hij zich al te onderscheiden doordat zijn onverzettelijkheid, waarmee hij de achting van zijn medestudenten won. Het neerslaan van een medestudent die hem lastig viel, was een roekeloze actie, want hij kon niet weten wat de gevolgen waren. Gelukkig pakte het goed uit, want zelfs de sterkste jongens van het corps waren onder de indruk en werden de andere avonden minder zwaar. Op een avond werd hij achter een scherm gezet en kon zo even bijkomen.
De studie moest kort onderbroken worden voor de dienstplicht, waar hij werd opgeleid tot reserve luitenant tweede klas. Hier kwam hij in contact met Oncko Wttewaall van Stoetwegen. Na de dienstplicht afgerond te hebben, ging Maduro verder met zijn studie.
Bij de mobilisatie van Nederland werd ook George Maduro opgeroepen. Toen op 10 mei 1940 Nederland werd aangevallen door Duitsland, kreeg Maduro de kans zich te onderscheiden. Door slim gebruik te maken van een machinegeweer en een kanon, wist hij een geslaagde stormaanval over een brug uit te voeren op Villa Dorrepaal. Het gevolg was dat via dit punt de Duitsers Den Haag niet meer in konden nemen.
Na de capitulatie van Nederland sloot Maduro zich aan bij het verzet, waar hij verschillende van zijn medestudenten weer tegen kwam. Tweemaal werd Maduro opgepakt. De kans om met Erik Hazelhoff Roelfzema te vluchten sloeg hij af. Pas later ging hij met Oncko Wttewaall van Stoetwegen naar Spanje. In België werden zij door Prosper deZitter verraden en overgeleverd aan de Duitsers, die de twee Nederlanders afvoerden naar de gevangenis van Saarbrücken. Samen met Oncko ondernam Maduro twee ontsnappingspogingen tijdens geallieerde bombardementen. De eerste was onsuccesvol doordat Maduro en Oncko achterbleven om gewonde Polen onder het puin vandaan te halen. Bij de tweede poging werden zij opgepakt.
Later werd George Maduro overgebracht naar Dachau. Daar overleed hij op 8 februari 1945 aan de vlektyfus. Onterecht wordt de overlijdensdatum op 9 februari 1945 gezet, maar dit is incorrect, want dit is de datum waarop de sterfakte is ondertekent. In nalatenschap van George Maduro is Madurodam opgericht en de winst wordt uitgegeven aan goede doelen voor kinderen. In het park is ook een miniatuur aanwezig van zijn geboortehuis. Postuum werd de Militaire Willems-Orde 4e klasse toegekend in 1946 voor de herovering van Villa Dorrepaal.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!