Walther Wever werd op 11 november 1887 geboren in Wilhelmsort als de zoon van Arnold Wever. Na zijn opleiding aan het Gymnasium te Steglitz, volgde hij vanaf 1905 een officiersopleidingte Schweidnitz.
Eind 1914, tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd Wever aangesteld als Adjutant 21. Infanterie-Brigade. Vanaf juli 1915 werd hij aangesteld bij diverse Generalstäben. In de herfst van 1917 kreeg hij een aanstelling bij de Operationsabteilung Obersten Heeresleitung onder Generalfeldmarschall Paul von Hindenburg.
Na de Eerste Wereldoorlog bleef hij in dienst van de Reichheer en diende hij bij de Generalstab Gruppenkommando I in Berlijn om vervolgens in oktober 1921 aangesteld te worden in de Generalstab 7. Division te München. Tussen 1924 en 1927 diende hij als Chef van een Kompanie. In februari 1927 werd Wever aangesteld als Referent Heeres-Abteilung vom Truppenamt om in 1929 Bataillonskommandeut te worden. In 1932 werd hij Leiter Heeres-Ausbildungsabteilung im Truppenamt. Vanaf 1 september 1933 werd Wever aangesteld als Leiter Luftkommandoamtes Reichsluftfahrtministerium. Bij de instelling van de Wehrpflicht in maart 1935 werd zijn functie aangeduid als Chef des Generalstabes der Luftwaffe.
Op 3 juni 1935 ging Wever naar Dresden om een lezing te geven aan de Luftkriegsakademie. In Dresden ontving hij het bericht van overlijden van een Duitse oorlogsheld, waarop hij terug naar Berlijn keerde. Tijdens de retourvlucht stortte zijn vliegtuig neer, waarbij Wever om het leven kwam.
Wever had twee zonen, die beide dienden als Luftwaffe Offzier tijdens de Tweede Wereldoorlog, Günther Wever (1920 - 2004) en Walther Wever (1923 - 1945).
Bevorderingen:
1906: Leutnant;
1914: Oberleutnant;
juni 1915: Hauptmann;
1930: Oberstleutnant;
1933: Oberst;
oktober 1934: Generalmajor;
1936: Generalleutnant.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!