Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant (1e Luitenant)

Eenheid:

81 Base Area, Headquarters, British Forces in Greece (BFG), British Army

Toegekend op:

30 december 1941

Voordracht:
"Ter erkenning van opmerkelijke dienstuitoefening in het Midden-Oosten (waaronder Egypte, Oost-Afrika, het Westelijke Woestijngebied, Soedan, Griekenland, Kreta, Syrië en Tobroek) in de periode van februari 1941 tot juli 1942."

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Temporary Major (Tijdelijk Majoor)

Eenheid:

200th Field Ambulance, Headquarters, 231st Infantry Brigade, XXX Corps, British Army

Toegekend op:

18 november 1943

Uitgereikt voor:

Operatie Husky

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Temporary Major (Tijdelijk Majoor)

Eenheid:

200th Field Ambulance, Headquarters, 231st Infantry Brigade, XXX Corps, British Army

Toegekend op:

13 januari 1944

Uitgereikt voor:

Operatie Ferdy

Tweede MC toegekend als gesp voor op het lint van de eerste MC.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Temporary Lieutenant-Colonel (Tijdelijk Luitenant-Kolonel)

Eenheid:

163rd Field Ambulance, 1st Airborne Division, British Army

Toegekend op:

29 maart 1945

Uitgereikt voor:

Operatie Market Garden

Aanbeveling:
Op 23 september 1944 werd 163 Field Ambulance verplaatst naar het gebied rond Valburg (MR 660690) om te fungeren als medische afvoereenheid voor de gewonden van 1(British) Airborne Division vanaf de noordelijke oever van de Nederrijn in geval de aflossing van die divisie succesvol zou verlopen. Volgens rapporten bevonden er zich in het gebied ten noorden van de rivier 2000 Britse gewonden die dringend assisitentie en medische voorraden nodig hadden. Het medisch personeel van de divisie was gereduceerd tot 18 officieren en 120 manschappen.
Het was de bedoeling dat 123 Field Ambulance in de nacht van 23 op 24 september met een troepenmacht de rivier zou oversteken en medisch personeel en voorraden meenemen maar dat plan moest worden verlaten omdat er niet voldoende boten beschikbaar waren.
Op 24 september om 14:30 vormde Lt.-Col. Herford op eigen intiatief een ploeg bestaande uit een medisch officier en vier andere manschappen en stak de rivier over naar de noordelijke oever in een boot geladen met medische voorraden. De boot voerde de vlag van het Rode Kruis.
Lt.-Col. Herford was zich ervan bewust dat de noordelijke oever in handen was van de vijand en dat al zijn bewegingen konden worden gezien. Toen hij de noordelijke oever bereikte gaf hij zijn ploeg bevel in dekking te blijven en hij ging alleen verder met de bedoeling contact te maken met de medische dienst van de Airborne Division of om regelingen met de vijand te treffen voor het uitvoeren van zijn missie. Kort na het verlaten van de oever werd hij gevangen genomen. Hij eiste met een hoge Duitse officier te mogen spreken en die eis werd na geruime tijd ingewilligd. Het resultaat van dat gesprek was dat hij toestemming kreeg contact op te nemen met het hoofd van de Duitse medische dienst in het gebied rond Arnhem en regelingen te treffen voor het inrichten van een hospitaal voor alle Britse gewonden. Dat hospitaal werd gevestigd in een kazerne bij Apeldoorn. In dit hospitaal werden 1500 (Britse) gewonden verzameld en het meeste van het overgebleven medisch personeel van 1(British) Airborne Division werd aan het werk gezet.
Lt.-Col. Herford was grotendeels verantwoordelijk voor de leiding over het hospitaal en de behandeling van de gewonden. Toen hij ontdekte dat de Duitsers voorstelden, de ernstige gevallen in gewone goederenwagons af te voeren protesteerde hij met de meest krachtige termen en slaagde erin te verzekeren dat er een voldoende uitgeruste ambulancetrein beschikbaar zou komen. Toen alle ernstige gevallen uit Apeldoorn waren afgevoerd besloot hij te ontsnappen. Hierin slaagde hij na een vermoeiende en gevaarlijke reis en hij keerde naar onze linies terug met een lijst met namen van 1500 (Britse) gewonden die in handen van de vijand waren achtergebleven. Hij bleef, alles bij elkaar 26 dagen achter de vijandelijke linies.
Tijdens het uitvoeren van deze uiterst gevaarlijke en moedige taak toonde Lt.-Col. Herford een volledige minachtingh voor zijn eigen veiligheid. Zijn onwankelbare vastberadenheid had een passende behandeling van de (Britse) gewonden tot gevolg die zich in handen van de vijand bevonden en hun evacuatie onder de best mogelijke omstandigheden naar vijandelijke hospitaals.
Zijn optreden paste al die tijd binnen de beste tradities van zijn Corps.