George Catlett Marshall, Jr. (31 december 1880 in Uniontown, Fayette Country, Pennsylvania – 16 oktober 1959 in Washinton, D.C.) was een Amerikaans vijf-sterren-generaal (General of the Army) en staatsman. Tijdens de Tweede Wereldoorlog coördineerde hij als Chief of Staff of the Army de geallieerde operaties in Europa en het gebied rond de Grote Oceaan.
Na het einde van de oorlog maakte hij als minister van buitenlandse zaken het Marshallplan. Deze werd als hulp voor de noodlijdende landen van West-Europa officieel European Recovery Program (ERP) genoemd. Voor dit plan ontving hij in 1953 de Nobelprijs voor de Vrede en in 1959 de Karelsprijs. Met het einde van zijn diensttijd als minister van defensie (Secretary of Defense) van 1 jaar, trok hij zich in 1951 terug uit de politiek.
Militaire Loopbaan
Marshall volgde een opleiding in het Virginia Military Institute en werd op 1902 lid van het US Army. In februari van ditzelfde jaar trouwde hij met zijn jeugdliefde Elizabeth Carter Coles. In 1907 werd hij Captain First Lieutenant. In de periode tot de Eerste Wereldoorlog bekleedde hij verschillende posities in Amerika en op de Filipijnen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog plande hij zowel de opleiding als ook de militaire operaties. In 1916 werd hij Captain en in 1917 werd hij gepromoveerd tot majoor. In dit jaar ging hij ook naar Frankrijk en werkte hij tot 1918 in het hoofdkwartier van de Amerikaanse expeditie krachten. Hij was belangrijk bij de planning en organisatie van het Meuse-Argonne-offensief in de buurt van Verdun in de herfst van 1918. Dit offensief dwong Duitsland een vredesaanbod te maken.
In 1919 werd hij adjudant van John Pershing, die toen General of the Armies van Amerika was. Tussen 1920 en 1924 werkte Marshall in verschillende posities in het Amerikaanse leger en hij concentreerde zich daarbij op een opleiding in moderne oorlogsvoering. Van 1924 tot 1927 was hij in Tientsin (China) gestationeerd en leerde aansluiten aan de Infantry School in Fort Benning, Georgia. In 1923 werd hij gepromoveerd tot Lieutenant Colonel, in 1933 tot Colonel en in 1936 tot Brigadier General.
President Franklin D. Roosevelt promoveerde Marshall in 1939 tot 4-sterren-generaal en benoemde hem tot Chief Staff of the Army. Deze positie hield hij aan tot het eind evan de oorlog. Marshall reformeerde het Amerikaanse leger en maakte haar klaar voor de oorlog. Marhsall promoveerde Dwight D. Eisenhower tot Supreme Commander Allied Expeditionary Force en plande Operatie Roundup, wat de voorloper was voor de latere Operatie Overloard, de invasie in Normandië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog coördineerde Marshall alle geallieerde operaties in Europa en in het gebied rond de Grote Oceaan. Winston Churchill noemde hem de "Organisator van de geallieerde zege". In Time Magazine werd hij "Man van het Jaar" 1943.
Op 16 december 1944 werd hij benoemd tot 5-sterren-generaal. Na het einde van de oorlog werd hij naar China gestuurd om om een wapenstilstand tussen nationalisten en communisten te onderhandelen. Bij deze missie bleef het succes uit en in 1947 werd Marshall terug naar Amerika gestuurd.
Marhsall stierf in 1959 in het Walter-Reed-ziekenhuis in Washington D.C. en hij werd op de nationale begraafplaats in Arlington begraven.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!