- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- 1st Lieutenant (1e Luitenant)
- Eenheid:
- Company E, 413th Infantry Regiment, 104th Infantry Division "Timberwolf", U.S. Army
- Toegekend op:
- 1 september 1945
"Als leider van een peloton van Company E, 413th Infantry in de nacht van 2 november 1944, vocht hij moedig in een fel gevecht dat volgde op het oversteken van de rivier de Mark in Nederland. Toen zijn compagnie door twee mitrailleurs werd vastgenageld, probeerde hij met mortiervuur het rakelings overkomende vuur uit te schakelen dat ernstige verliezen veroorzaakte en dat de aftocht van zijn eenheid uit door artillerievuur omgeploegd terrein onmogelijk maakte. In het maanlicht kon hij onmogelijk de plaats van de gecamoufleerde vijandelijke stelling bepalen maar hij bleef het vuur leiden totdat hij door een Duitse granaat ernstig gewond raakte aan zijn been en het bewustzijn verloor. Toen hij weer bij kennis was gekomen, gaf hij zijn eenheid aanwijzingen en kroop toen naar voren naar de voorste schuttersposities. Hij nam een twee-mans bazooka team mee op zijn vrijwillige missie en waadde tot zijn borst in ijskoud water door een kanaal naar een vijandelijke mitrailleur. Terwijl het bazooka team hem dekte, naderde hij alleen de vijandelijke stelling in een huis tot op 15 meter. Hij rende de laatste 15 meter en doodde de twee schutters met een handgranaat. Hij keerde naar zijn mannen terug en leidde ze onder zwaar vuur over open terrein om de tweede Duitse mitrailleur aan te vallen. Een vijandelijke sluipschutter die ze de weg probeerde af te snijden werd uitgeschakeld en het drietal stootte door. Toen hij door de mitrailleurbemanning werd ontdekt en bloot stond aan gericht vuur, doodde 1st Lt. Bolton een van de drie schutters met karabijnvuur en zijn twee kameraden schoten de andere twee neer. Hij bleef zijin verwondingen negeren en leidde het bazooka team naar een 88 mm kanon dat merkbare effecten had op de Amerikaanse gelederen en naderde nogmaals door het ijskoude water in het kanaal totdat hij het silhouet van het kanon vaag kon onderscheiden. Onder zijn leiding maakten de twee soldaten het vijandelijke kanon met raketten onschadelijk. Op de terugweg naar zijn eigen linies raakte hij weer gewond. Om zijn mannen niet langer bloot te laten staan aan dodelijk vuur, weigerde hij hulp en gaf ze bevel zich in veiligheid te brengen, met veel pijn achter ze aan kruipend totdat hij de eigen linies bereikte waar hij instortte. 1st Lt. Bolton's heldhaftige aanvallen onder moorddadig vuur, zijn bezielende leiding en voortdurende agressiviteit, ondanks zijn ernstige verwondingen, droegen er in hoge mate toe bij dat sterke vijandelijke tegenstand werd gebroken en zijn bataljon het doel kon bereiken."
General Order No.74, dd. 1 september 1945.