Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Staff Sergeant (Sergeant-majoor)

Eenheid:

Company I, 130th Infantry Regiment, 33rd Infantry Division "Illinois Division", U.S. Army

Toegekend op:

4 februari 1946

"Hij meldde zich vrijwillig om te onderzoeken waarom een voorgenomen aanval door een toegevoegd guerillabataljon vertraging opliep. Toen hij het vertrekpunt bereikte ontdekte hij dat de voorste compagnie, die voor het eerst in de strijd was, niet meer verder kon door zwaar vijandelijk mortier- mitrailleur- en geweervuur dat verliezen had veroorzaakt onder het kader. Wetend dat een verder falen van de opmars niet alleen de flanken van naastgelegen eenheden in gevaar zou brengen maar ook de verovering van het doel zou vertragen, nam hij onmiddellijk het commando over de compagnie op zich, liet de gewonden afvoeren, hergroepeerde de eenheid onder vuur en bereidde zich op de aanval voor. Hij gaf zichzelf herhaaldelijk bloot om vuur aan te trekken van de Japanse versterkingen en ging toen met een ploeg van vijf man als dekking naar voren om de juiste positie van de vijandelijke stellingen vast te stellen. Hoewel twee van zijn mannen door zwaar mitrailleurvuur werden gedood en de drie anderen gewond raakten zette S/Sgt. Woodford vastberaden zijn patrouille voort voordat hij naar zijn compagnie terugkeerde. Daarna leidde hij onder sterke tegenstand de guerillas een kale heuvel op en veroverde zijn doel waarbij hij twee vijandelijke mitrailleurschutters voor zijn rekening nam en moedig sterke defensieve posities verkende voordat hij om vuur verzocht om die te neutraliseren. Nadat hij een defensieve linie voor de nacht had ingesteld, kreeg hij via de radio toestemming naar zijn bataljon terug te keren maar met het gevoel dat hij nodig was om behoorlijke leiding te handhaven, verkoos hij bij de guerillas te blijven. Voor het aanbreken van de volgende morgen zette de vijand een zelfmoordaanval in met mortieren, granaten en kleine wapens en brak door de linie heen. Hoewel hij gewond was geraakt door een granaat, bleef S/Sgt. Woodford op zijn post en vroeg ondersteuning door mortieren aan totdat kogels zijn radio onklaar maakten. Hij pakte daarna een geweer en werkte zich langs de linie, zijn mannen aanmoedigend totdat hij een zwakke plek bereikte waar twee guerillas waren gedood. Hij vulde het gat op en bevocht de vijand. Bij het aanbreken van de dag werd hij dood aangetroffen in zijn schuttersput maar er lagen 37 dode vijanden in en rond zijn positie. Met zijn gedurfde, vaardige en bezielende leiding, als ook door zijn moedige vastberadenheid de vijand op te zoeken en te doden, leidde S/Sgt. Woodford een onervaren eenheid bij het veroveren en veiligstellen van een vitaal doel en was hij verantwoordelijk voor een succesvolle voortzetting van een algehele opmars van vitaal belang."

General Order No. 14, 4 februari 1946.
Posthuum toegekend.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Staff Sergeant (Sergeant-majoor)

Eenheid:

Company I, 130th Infantry Regiment, 33rd Infantry Division "Illinois Division", U.S. Army