Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)

Eenheid:

U.S.S. Parrott (DD-218), U.S. Navy

Aanbeveling:
Wegens uitzonderlijk heldendom en opmerkelijke prestaties in het kader van zijn beroep van bevelvoerend officier van de destroyer U.S.S. Parrott (DD-218) en wegens extreme minachting voor eigen veiligheid, plichtsbesef, moed, leiderschap en waakzaamheid tijdens een geslaagde en vastberaden aanval met torpedo’s en kanonvuur op de vijand. In de nacht van 24 op 25 januari 1942 deed de Parrott samen met de U.S.S. Paul Jones (DD-230) en de U.S.S. John Ford (DD-228) een aanval op vijandelijke oppervlakteschepen bij Borneo in Nederlands Oost-Indië. Het was bekend dat de vijandelijke vloot uit kruisers, destroyers en diverse soorten transport- en vrachtschepen bestond. Hoewel sterk in de minderheid, werd het element van verrassing gebruikt om de getalsmatige onbalans te compenseren. Door volslagen minachting van vijandelijke acties en vaardig en precies manoeuvreren waren de aanvalllers in staat de vijand zodanig te verwarren dat ze dicht bij hem in de buurt konden komen, daardoor werd een groot deel van de schepen tot zinken gebracht dan wel zwaar beschadigd door herhaalde aanvallen met torpedo’s en kanonnen. Nadat ze een uur dicht bij de vijand waren gebleven en na alle torpedo’s te hebben gelanceerd trokken ze zich in goede orde terug. Het knappe omgaan met de U.S.S. Parrott en het getoonde hoge moreel en de graad van training van zijn mensen zijn een goede weerspiegeling van zijn capacitieten als bevelvoerend officier en zijn kwaliteiten als leider. Zijn acties kwamen overeen met de beste tradities van de Amerikaanse marine.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)

Eenheid:

Destroyer Division 59, U.S. Navy

Toegekend op:

september 1942

Aanbeveling:
Wegens uitzonderlijk heldendom en opmerkelijke prestaties in het kader van zijn beroep van bevelvoerend officier van commandant van Destroyer Division 59 in actie tegen vijandelijke marine eenheden in de Straat van Badung bij het eiland Bali in Nederlands Oost-Indië in de nacht van 19 op 20 februari 1942. De schepen onder zijn bevel werden fel verlicht door de vijand en lagern onder zwaar vuur van zijn kruisers en destroyers. De deskundige leiding van Lieutenant Commander Parker en zijn vaardigheid bij de coördinatie en de uitvoering van de aanval hadden tot resultaat dat er door zijn kanonnen en minstens twee torpedo’s diverse treffes werden geplaatst op de tegenstander. Na de aanval toonde hij uitmuntend inzicht en kundig zeemansschap door zijn eenheid zonder ernstige schade uit een gevaarlijke situatie terug te trekken.

Bureau of Naval Personnel Information Bulletin No. 306 (Gold Star in lieu)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)

Eenheid:

Destroyer Division 59, U.S. Navy

Toegekend op:

8 oktober 1942

"Moedig en beleidvol gedrag als commandant van de 59e Divisie torpedojagers der Amerikaansche Marine in het zeegevecht van Straat Lombok van 19 op 20 Februari 1942, waarbij een uit zware kruisers en jagers bestaande vijandelijke overmacht werd aangevallen met het resultaat dat den vijand zware verliezen werden toegebracht."

K.B.no.6

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)

Eenheid:

U.S.S. Cushing (DD-376), Destroyer Division 15, U.S. Navy

Toegekend op:

augustus 1943

Aanbeveling:
Wegens uitzonderlijk heldendom en opmerkelijke prestaties in het kader van zijn beroep van bevelvoerend officier van Destroyer Division 15 (DesDiv 15) aan boord van de destroyer U.S.S. Cushing (DD-376) tijdens een gevecht tegen Japanse marine eenheden bij het eiland Savo in de nacht van 12 op 13 november 1942. Het eskader waaraan hij was toegevoegd bond van dichtbij de strijd aan en versloeg een numeriek sterkere vijand. De durf en vastberadenheid van Cdr Parker droegen aanzienlijk bij aan deze overwinning die de vijand ervan weerhield zijn doelen te bereiken. De inspirerende leiding van Cdr Parker en het dappere plichtsbesef van zijn mensen droegen in hoge mate bij aan het opmerkelijke succes van deze vitale missies en strekken de Amerikaanse Marine tot grote eer.

Bureau of Naval Personnel Information Bulletin No. 317 (2e Gold Star in lieu)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Commander (Kapitein-Luitenant-ter-Zee)

Eenheid:

Destroyer Division 59, U.S. Navy

Toegekend op:

augustus 1943

Aanbeveling:
Wegens opvallende dapperheid en onverschrokkenheid als commander Destroyer Division 59 (DesDiv 59) en bevelvoerder van de tweede sectie van Destroyer Division 58 (DesDiv 58) tijdens de slag op de Javazee op 27 februari 1942 en in offensieve acties bij daglicht tegen de Japanse slagorde van zware en lichte kruisers. Dapper en gedurfd onder zwaar vijandelijk vuur vocht Captain Parker moedig met zijn schepen gedurende deze gevaarlijke operatie door zonder ondersteuning en als onderdeel van Destroyer Division 58 een geslaagde aanval met torpedo’s te lanceren op twee vijandelijke zware en zeven lichte kruisers waardoor de Japanners werden gedwongen het gevecht af te breken en daardoor de Geallieerde schepen in staat stelden hun slagorde weer in te nemen. Het uitmuntende zeemansschap van Captain Parker, zijn opmerkelijke professionele vaardigheden en de dappere vechtlust van de officieren en manschappen onder zijn bevel strekken de Amerikaanse marine tot de hoogste eer.


Bureau of Naval Personnel Information Bulletin No. 317

Periode:

Vietnam Oorlog (1955-1975)

Rang:

Vice Admiral (Vice-admiraal)

Aanbeveling:
Wegens uitzonderlijke en waardevolle prestaties in een positie met grote verantwoordelijk aan de Regering van de Verenigde Staten, dienend bij het U.S. Arms Control en Disarmament Agency als Oudste Militaire Officier van 15 januari 1962 tot 1 november 1963. Als eerste Assistent Directeur van het Weapons Evaluation and Control Bureau, een nieuw opgerichte regeringsinstelling, heeft vice-Admiraal Parker aanzienlijk bijgedragen aan het formuleren van nationaal veiligheidsbeleid door een evenwichtige en veilige combinatie van militaire inzichten en wapencontrole. Bij het formeren van zijn Bureau, zonder het voordeel van een precedent, waarvan het professionele personeel bestond uit hooggeplaatste burgers en militaire officieren met verschillende achtergronden, heeft hij vlot een geïntegreerde organisatie opgezet die zeer productieve adviezen heeft gegeven met betrekking tot verificatie van zaken betreffende de planning van nationale controle op wapens. Hij initiëerde en bereidde de organisatie voor van Project Cloud Gap, een groot gezamenlijk project van het ACDA en het DoD, waarvan het doel: het testen in het veld van verificatie systemen voor diverse maatregelen voor wapencontrole en ontwapening van vitaal belang zijn voor de toekomstige nationale veiligheid. Zijn optreden in deze unieke en uitdagende positie kwam overeen met de beste tradities van de Amerikaanse marine.

Bureau of Naval Personnel Information Bulletin No. 317

Periode:

Vietnam Oorlog (1955-1975)

Rang:

Vice Admiral (Vice-admiraal)

Aanbeveling:
Wegens uitzonderlijk waardevol optreden bij het verlenen van opmerkelijke diensten aan de Regering van de Verenigde Staten als de eerste plaatsvervangend directeur Strategic Target Planning van augustus 1960 tot jnuari 1962 en als eerste Assistent Directeur van het Weapons Evaluation and Control Bureau van het U.S. Arms Control en Disarmament Agency van januari tot novermber 1962. Als plaatsvervangend directeur Strategic Target Planning oefende vice-admiraal Parker opmerkelijke professionele vaardigheden en diplomatie uit bij de uitvoering van zijn taken, daarmee verzekerde hij de meest effective organisatie en ontwikkeling van de Joint Strategic Target Planning Staff. Onder zijn inspirerende leiding, en met geen of weinig precedenten als voorbeeld, werd het eerste Single Integrated Operational Plan ontwikkeld en uitgevoerd; een onderneming waarbij de meest gevoelige nationale strategische plannen werden ontwikkeld die later dienden als model voor verdere pogingen. Als Oudste Militaire Officier in het nieuw opgerichte U.S. Arms Control en Disarmament Agency zette vice-admiraal Parker, in zijn rol van Assistant Director van het Weapons Evaluation and Control Bureau, de formulering van zijn Bureau in gang, zonder precedenten als voorbeeld, een geïntegreerde organisatie op die zeer productieve adviezen heeft gegeven met betrekking tot verificatie van zaken betreffende de planning van nationale controle op wapens. Hij initiëerde en bereidde de organisatie voor van Project Cloud Gap, een groot gezamenlijk project van het ACDA en het DoD, waarvan het doel: het testen in het veld van verificatie systemen voor diverse maatregelen voor wapencontrole en ontwapening van vitaal belang zijn voor de toekomstige nationale veiligheid. Vice-admiraal Parker’s professionele competentie en bemoedigende toewijding aan deze belangrijke en uitdagende taak strekt hem en de Amerikaanse Marine tot de hoogste eer.