- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Temporary Major (Tijdelijk Majoor)
- Eenheid:
- "B" Company, 2nd Battalion, 1st Airlanding Brigade, 1st Airborne Division, British Army
- Toegekend op:
- 2 november 1944
- Uitgereikt voor:
- Operatie Market Garden
Aanbeveling:
Major Cain was op 19 september 1944 tijdens de slag om Arnhem in Nederland bevelhebber van een compagnie infanterie van het South Staffordshire Regiment toen zijn compagnie afgesneden raakte van de rest van het bataljon en gedurende de volgende zes dagen in gevecht was met vijandelijke tanks, zelf-rijdend geschut en infanterie. De Duitsers deden herhaalde pogingen om door middel van infiltratie in de stelling van de compagnie door te breken; als ze daarin zouden zijn geslaagd dan zou de situatie van de luchtlandingstroepen in gevaar gekomen zijn.
Major Cain was door zijn uitstekende plichtsbesef en zijn opmerkelijke leiderschap in hoge mate ervoor verantwoordelijk te voorkomen dat een vitale sector in vijandelijke handen viel. Op 20 september naderde een Tiger tank het gebied dat door zijn compagnie werd bezet en Major Cain ging alleen, gewapend met een PIAT op weg om ermee af te rekenen. Hij nam een positie in en wachtte met vuren totdat de tank nog maar 20 meter verwijderd was en opende toen het vuur. De tank stopte onmiddellijk, het kanon werd op hem gericht en er werd een hoek van het huis waar deze offocier lag weg geschoten. Hoewel hij gewond was geraakt door mitrailleurkogels en vallend puin bleef Major Cain door vuren totdat hij diverse voltreffers had geplaatst, de tank buiten gevecht had gesteld en toezicht had gehouden op de inzet van een 7.5 cm houwitzer die de tank volledig verwoestte. Pas toen stemde hij erin toe, zijn wonden te laten behandelen.
De volgende morgen verdreef deze officier nog drie tanks door het onbevreesde gebruik van zijn PIAT; bij elke gelegenheid verliet hij zijn dekking en nam met volledige minachting voor zijn eigen veiligheid positie in op open terrein.
Gedurende de dagen daarna was Major Cain overal waar gevaar dreigde, hij liep tussen zijn mannen heen en weer en moedigde hen met zijn onbevreesde voorbeeld aan stand te houden.
Hij weigerde rust en medische behandeling ondanks het feit dat zijn gehoor ernstig was beschadigd vanwege een gescheurd trommelvlies en hij diverse verwondingen had.
Op 25 september deed de vijand een geconcentreerde aanval op Major Cain’s positie en zette zelf-rijdend geschut,vlammenwerpers en infanterie in. Tegen deze tijd was de laatste PIAT uitgeschakeld en Major Cain was slechts bewapend met een lichte 2" mortier. Echter door een vaardig gebruik van dit wapen en zijn gedurfde leiding over de enkele mannen die nog onder zijn bevel stonden ontmoedigde hij de vijand volledig die zich na een gevecht van meer dan drie uur in wanorde terugtrok.
Gedurende het hele verloop van de slag om Arnhem toonde Major Cain superieure dapperheid. Zijn uithoudingsvermogen en leiderschap oogstten de bewondering van al zijn medeofficieren en verhalen over zijn dapperheid gingen voortdurend onder de troepen rond. Zijn kalmte en moed onder voortdurend vuur waren onovertroffen.
Bezichtiging Victoria Cross in het Museum of The Staffordshire Regiment, Lichfield, Staffordshire, Groot-Brittannië.