Geboortedatum:

18 maart 1913 (Gelsenkirchen/Noordrijn-Westfalen, Duitsland)

Overlijdensdatum:

22 november 1941 (Breslau/Neder-Silezië, Duitsland)

Begraven op:

Invalidenfriedhof

Nationaliteit:

Duitse

Werner ‘Vati" Mölders werd op 18 maart 1913 in Gelsenkirchen geboren. Hij was de zoon van leraar Viktor Mölders en zijn vrouw Annemarie Riedel. Hij was de derde in rij van vier kinderen met een oudere zuster , Annemarie, een oudere broer, Hans en een jongere broer, Victor. Werner zou een rolmodel worden voor alle jonge Duitse gevechtspiloten, vandaar de bijnaam "Vati
Mölders had zijn zinnen op een militaire carrière gezet nadat zijn vader, een reserve-Leutnant in het 145e Infanterie Regiment, op 2 maart 1915 in actie omhet leven kwam in de bossen van Argonne in Frankrijk. Hij startte aan de Militaire Academie in Dresden in 1932 en studeerde twee jaar later. In 1934 meldde hij zich aan voor een vliegopleiding bij de Luftwaffe en slaagde voor alle tests behalve voor de centrifugestoel die hem duizelig en misselijk maakte. Een dokter stelde vast dat Mölders ongeschikt was om piloot te worden. Mölders was echter vastbesloten en oefende met de stoel totdat hij slaagde. Luchtziekte zou echter in het begin van zijn carrière hem bijblijven maar uiteindelijk slaagde hij erin door zijn doorzettingsvermogen dit probleem te overkomen.
Gedurende twee jaar was hij instructeur op Wiesbaden. Hij meldde zich vrijwillig aan voor het Condor Legioen en kwam op 14 april 1938 aan in Cadiz. Later dat jaar 3 Staffel van JG 88 had een nieuwe commandant nodig om Adolf galland te vervangen in Spanje en Mölders werd daarvoor gekozen. Mölders behaalde zijn eerste overwinning, een Polikarpov I-16 gevechtsvliegtuig. In Spanje zou Mölders iedere nieuwe piloot onder zijn commando helpen om de eerste overwinning te behalen en hielp hen door de ervaring heen. Tegen 31 oktober had Mölders 14 overwinningen behaald en keerde begin november terug naar Duitsland als de piloot met de meeste overwinningen van het Condor Legioen.
Gedurende de winter zou Werner Luftwaffe-rekruten onderwijzen in de tactieken die hij in Spanje had geleerd. Tussen 15 juli en 3 november 1938 schoot hij veertien vliegtuigen neer. Tegen het eind van het jaar keerde hij weer terug naar Duitsland als de piloot met de meeste overwinningen van het Spaanse conflict.
Mölders opende zijn Tweede Wereldoorlog-overwinningenlijst in de eerste weken van de Franse campagne toen hij op 20 september 1940 een Curtis Hawk neerschoot. Tegen mei was hij de eerste Luftwaffepiloot die de grens van 20 overwinningen had behaald. Zijn tactiek was om vijanden zo hard mogelijk van zo dichtbij mogelijk te treffen. Terwijl hij op 5 juni 1940 een groep van 15 Messerschmits op patrouille leidde, werd hij in een gevecht neergeschoten door de Franse aas Sous-Lieutenant René Pommier Layragues. Mölders sprong uit het vliegtuig en zweefde naar de aarde waar hij gevangen werd genomen door Franse soldaten. Aanvankelijk waren zijn omstandigheden in gevangenschap slecht: hij liep kneuzingen op aan zijn gezicht en zijn Ridderkruis werd van hem afgepakt. Een Franse officier, Capitaine Giron, kwam tussenbeide en zorgde ervoor dat hij verder fatsoenlijk werd behandeld en retourneerde het gestolen Ridderkruis. Toen een Franse soldaat later tot de doodstraf werd veroordeeld door Göring vanwege mishandeling van Mölders, benaderde Mölders Hermann Göring en verzocht om clementie die werd gehonoreerd. Zijn gevangenschap duurde echter niet lang aangezien Frankrijk een paar weken later capituleerde. Hij keerde terug naar Duitsland en werd bevorderd tot Major en kreeg het commando over JG 51 als Kommodore. Op 28 juli 1940, tijdens zijn eerste vlucht met zijn nieuwe eenheid, slaagde hij erin om een Spitfire neer te schieten maar zijn eigen vliegtuig werd geraakt door het vijandelijke vliegtuig. Ernstig gewond aan zijn benen lukte het Mölders maar net om een noodlanding te maken op het vliegveld nabij Wissant in Frankrijk. Pas een maand later kon hij weer in actie komen.
Hij voerde zijn score snel op door gedurende het laatste gedeelte van de Slag om Engeland 28 Britse gevechtsvliegtuigen neer te schieten waaronder zijn 40e, een Spitfire boven Dungess op 20 september. De volgende dag haalde hij drie RAF Hurricanes neer en werd daarmee de eerste Luftwaffepiloot met 50 luchtoverwinningen. Tegen het einde van de Slag om Engeland had hij 54 overwinningen behaald en zou er voor het einde van het jaar nog één bijvoegen.
Tegen 26 februari was Mölders met 68 overwinningen op zijn naam, Duitslands nummer twee op de lijst van de azen met de meeste overwinningen.
In juni 1941 was Mölders aan het Oostfront en JG 51 zou de eerste Luftwaffe-gevechtseenheid worden om de grens van 1000 overwinningen te halen. Op een andere dag in juni schoot JG 51 96 Sovjetvliegtuigen neer en Mölders nam daar 11 van voor zijn rekening. Tegen einde juli had Mölders 115 overwinningen op zijn naam.
Zich realiserend dat Mölders veel te waardevol was om risico’s mee te lopen, besloot de hogere leiding van de Luftwaffe om hem aan de grond te houden en hij werd met slechts 28 jaar Inspecteur der Jagdflieger. Hij reisde overal naartoe waar hij nodig was en formeerde en dirigeerde daar gevechtsformaties van Stukas en gevechtsvliegtuigen. Tegen deze tijd ontving Mölders bericht van de zelfmoord van Ernst Udet en hij diende een verzoek in om één van de erewachten te zijn bij diens begrafenis. In slechte weersomstandigheden nam Mölders een vlucht in een Heinkel HE 111-bommenwerper. Het vliegtuig steeg op in een heftige onweersbui ondanks smeekbedes van de piloot om terug te keren.
Maar Mölders stond erop dat het vliegtuig doorvloog. Toen het vliegtuig in de buurt van Breslau was, begaf één van de motoren het. Terwijl het vliegtuig de landingsstrip naderde, stopte de tweede motor. De Heinkel sloeg tegen de grond waarbij Mölders op slag dood was. Mölders werd naast Ernst Udet en Manfred von Richthofen begraven. De 8.8 cm Flakkanonnen in Berlin Tiergarten vuurden een saluutschot af; Hermann Göring sprak de grafrede. Slechts enkel uren na zijn dood kreeg JG 51 de naam ´Mölders.´
Werner Mölders eindigde de oorlog op 28 jaar als General met 155 overwinningen.
Werner Mölders was extreem pattriottistisch terwijl hij geen geheim van zijn afschuw maakte over vele aspecten van het Nationaal Socialisme, wat overeenkwam met zijn Rooms-Katholieke geloof. Zelfs Hitler erkende zijn kwaliteiten en het is bekend dat Hitler enkele van zijn critici in de Nazipartij verzamelde en hen waarschuwde de Luftwaffe-aas niet lastig te vallen die Hitler beschreef als ‘een beschaafd man’. Mölders had bevolen dat alle onder zijn commando gevangen genomen geallieerde vliegeniers, fatsoenlijk moesten worden behandeld en nodigde gevangen genomen piloten vaak uit om met hem te dineren.
Op 13 april 1968 werd een torpedobootjager van de Bondsrepubliek Duitsland gedoopt als "Mölders". Het was in gebruik tussen 1969 en 2003. Vanaf 24 juni 2005 is het de hoofdattractie in het Marinemuseum in Wilhelmshaven.
Op 9 november 1972 kreeg de kazerne van een bataljon van de 34e Siignaal Regiment van de Bondsrepubliek Duitsland de naam ‘Mölders"
Het meest opvallend was dat gevechtssquadron 74 (JG 74) gestationeerd in Neuburg aan de Donou in 1973 de naam "Mölders" ontving. In 2005 besloot het Duitse Ministerie van Defensie om de naam "Mölders" van JG 74 te verwijderen. Dit werd in overeenstemming gedaan met een beslissing van het Duitse Parlement uit 1998 vanwege de 61e verjaardag van het bombardement op Guernica gedurende de Spaanse Burgeroorlog. Werner Mölders was onderdeel van het "Condor Legioen". Volgens het Parlement zou een lid van het "Condor Legioen" niet meer geëerd moeten worden.

Bevorderingen:
1 oktober 1931: Fahnenjunker-Gefreiter
1 april 1932: Fahnenjunker-Unteroffizier
1 juni 1933: Fähnrich
1 februari 1934: Oberfähnrich
1 maart 1934: Leutnant
1 april 1936: Oberleutnant
1 oktober 1938: Hauptmann
19 juli 1940: Major
25 oktober 1940: Oberstleutnant
20 juli 1941: Oberst

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• Foto 1: Wilco Vermeer
• Foto: Wilco Vermeer collectie, Nederland
• - Helden der Wehrmacht II, FZ-Verlag GmbH, München, 2003.
  - FELLGIEBEL, W.P., Elite of theThird Reich, Helion & Company Limited, Solihull, 2003.
  - OBERMAIER, E., Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe, Hoffmann, 1989.
  - Die Eichenlaubträger 1940-1945, Deutsches Wehrkundearchiv, 2001
  - Feldgrau.com
  - Lexikon der Wehrmacht - Overlijdenskaart Wehrmacht
  

Helaas geen map gevonden.