Captain Brunt sneuvelde door mortiervuur op het slagveld in de buurt van Faenza op 10 december 1944.
- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Lieutenant (1e Luitenant)
- Eenheid:
- 6th Battalion Lincolnshire Regiment, 138th Infantry Brigade, 46th Infantry Division, British Army
- Toegekend op:
- 24 februari 1944
"Voor moed en verdiensten in Italië"
--
Tussen december 1943 en januari 1944, tijdens de gevechten om de Bernhadt linie, voerde Brunt het commando over een gevechtspatrouille en was daarmee vrijwel voortdurend in actie. In de vroege morgen van 15 december kregen ze opdracht om een vijandelijke post uit te schakelen die gevestigd was in een huis op ongeveer 200 meter ten noorden van de rivier de Peccia. In een poging door de vijandelijke linies te komen stak hij de rivier zo vaak over dat zijn mannen die de Brunt’s beek gingen noemen. Na een intensief bombardement van vijf minuten leidde Brunt een sectie in een aanval. In de eerste twee huizen zaten twee Duitsers maar het was het derde huis van waaruit de meeste weerstand werd geboden. Met gebruik van handgranaten en Tommy guns slaagden ze erin acht vijanden buiten het huis te doden en ook degenen er in, allemaal behorend tot het 1st Battalion, 2nd Hermann Göring Panzergrenadier Regiment. Na 30 minuten van felle gevechten trok de patrouille zich terug nadat ze een dode en zes gewonden hadden verloren. Terwijl de rest van de sectie zich terugtrok, bleef Brunt met zijn sergeant en een soldaat achter om een gewonde soldaat op te halen.
Aanbeveling:
Op 9 december 1944, bezette het peloton onder bevel van Captain Brunt een vitale sector in de linie.
In de ochtend lanceerde de Duitse 90. Panzergrenadierdivision een sterke tegenaanval op de voorste posities van het bataljon met drie tanks Type IV en infanterie. Het huis waar omheen het peloton zich had ingegraven werd verwoest en het hele gebied kwam onder zwaar mortiervuur. De situatie werd toen kritiek omdat de anti-tankverdediging vernield was en twee Sherman tanks buiten gevecht waren gesteld.
Captain Brunt vuurde zijn mannen echter aan en vanuit een andere positie bleef hij de vijandelijke infanterie tegenhouden hoewel hij tegenover een meerderheid van een op drie stond. Captain Brunt schoot met een Bren zelf minstens 14 vijanden neer. Zijn radio werd door granaatvuur vernield maar toen hij per koerier een bericht kreeg om zich terug te trekken naar de compagnie op ongeveer 200 meter achter en links van hem, bleef hij achter om dekkingsvuur te geven. Toen de munitie voor zijn Bren op was vuurde hij met een PIAT en een 2 inch mortier die door gewonden waren achtergelaten voordat hij zelf over het open terrein naar de nieuwe positie rende. Door deze agressieve verdediging werd de vijand genoodzaakt even te pauzeren en dus nam Captain Brunt een ploeg mee terug naar zijn vorige positie en hoewel hij door handwapens onder vuur werd genomen haalde hij de gewonden weg die waren achtergebleven.
Later op de dag lanceerde de vijand nog een tegenaanval vanuit twee richtingen. Captain Brunt pakte onmiddellijk een reserve Bren, liep in de voorste positie heen en weer en verzamelde zijn mannen. Hij sprong toen op een Sherman tank die de compagnie ondersteunde en gaf de commandant opdracht om van de ene positie naar de andere te rijden terwijl hij op de koepel zat of stond om het Besa vuur op de oprukkende vijand te leiden, ongeacht het vuur van handwapens. Toen hij kleine groepen vijanden zag, gewapend met pantservuisten die rond de linker tank probeerden te komen, sprong hij van de tank af, pakte een Bren besloop deze ploegen ver voor de posities van de compagnie uit, doodde nog meer vijanden en dwong hem uiteindelijk zich met grote haast terug te trekken met achterlating van zijn doden.
Daar waar de gevechten het zwaarst waren, kon Captain Brunt altijd worden gevonden, van post naar post gaand, zijn mannen aanmoedigend en vurend met elk wapen dat hij kon vinden op elk doel dat hij zag. De magnifieke strijd, uitgevochten door deze officier, zijn kalmte, zijn moed, plichtsbesef en zijn totale minachting van persoonlijke veiligheid onder het meest intense en geconcentreerde vuur was boven alle lof verheven. Met zijn persoonlijke voorbeeld en individuele acties was hij in hoge mate verantwoordleijk voor het met succes afslaan van deze felle vijandelijke tegenaavallen.
De volgende dag sneuvelde Captain Brunt door mortiervuur.
Op 18 december 1945 reikte Koning George VI Brunt's VC en MC uit aan zijn ouiders op Buckingham Palace.