Geboortedatum:

14 januari 1899 (Würzburg/Beieren, Duitsland)

Overlijdensdatum:

30 januari 1970 (Würzburg/Beieren, Duitsland)

Nationaliteit:

Duitse

Generalleutnant: 1 mei 1944
Generalmajor: 1 maart 1943
Oberst i.G.: 1 april 1942
Oberstleutnant i.G.: 1 september 1940
Major i.G.: 1 juni 1938
Hauptmann i.G.: 1 maart 1934
Oberleutnant: 1 januari 1927
Leutnant: 1 januari 1922
Oberfähnrich: 1 januari 1921
Fähnrich: 24 juli 1919
Fahnenjunker-Unteroffizier: 13 september 1918
Fahnenjunker: 5 juni 1917

Fritz Hermann Michael Bayerlein werd op 14 januari 1899 in Würzburg, Duitsland geboren. In 1918 nam hij als 18-jarige Fahnenjunker met het 9de Infanterieregiment Beieren (9. Bayerisches Infanterie-Regiment) deel aan de Eerste Wereldoorlog en vocht aan het Westfront. Daar werd hij in het laatste oorlogsjaar met het Ijzeren Kruis (Eisernen Kreuzes) 2de klasse onderscheiden.

Na de oorlog werd Bayerlein in de Reichswehr opgenomen en promoveerde hij op 1 januari 1922 bij het 21. Bayerisches Infanterie-Regiment tot luitenant. Voordat Bayerlein op 12 november 1938, als majoor en logistieke officier (Ib) bij de generale staf van het 15de Legerkorps (XV Armeekorps) kwam, bekleedde hij tot 1938 meerdere functies op commandoposten van verschillende troepenafdelingen en volgde een opleiding aan de militaire academie.

Op 1 april 1939 werd Bayerlein aangesteld als chef staf (Ia) van de 10de Pantserdivisie (10. Panzer-Division) waarmee hij deel nam aan de veldtochten in Polen en in Frankrijk. In februari 1940 werd Bayerlein chef staf (Ia) van het XIX Armeekorps onder Generaloberst Heinz Guderian, waaruit later Panzergruppe 2 zou ontstaan. Na de eerste successen in Rusland werd hij overgeplaatst naar Noord-Afrika waar hij op 5 oktober 1941 als luitenant-kolonel (Oberstleutnant) benoemd werd als de nieuwe chef staf (Ia) van het Duitse Afrika Korps onder Generalleutnant Erwin Rommel. Bayerlein kon goed samenwerken met Rommel en was in staat om een goede en vertrouwde band te vormen met de Italiaanse eenheden. Voor zijn leidinggevende prestaties tijdens de gevechten in het gebied van Sidi Rezegh en de terugtocht van Rommel’s Afrika Korps uit El Agheila, in november 1941 werd Bayerlein op 26 december 1941 het Ridderkruis bij het Ijzeren Kruis (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes) toegekend. Fritz Bayerlein kreeg tijdelijk het bevel over het Afrika Korps bij Alam-el-Halfa toen General der Panzertruppen Walther Nehring ernstig gewond raakte bij een luchtaanval. Bij El Alamein diende hij onder General der Panzertruppen Wilhelm Ritter von Thoma. Toen Von Thoma op 4 november 1942 gevangen werd genomen kreeg Bayerlein wederom tijdelijk het bevel.
Op 7 december 1942 werd Bayerlein chef staf van Panzer-Armee Afrika. In deze functie werd hij op 1 maart 1943 bevorderd tot Generalmajor en werd hij benoemd tot de Duitse chef staf van het Italiaanse 1ste Leger. Kort voordat de Duitse strijdkrachten in Afrika zich op 13 mei 1943 in Tunesië overgaven werd Bayerlein geëvacueerd naar Italie, omdat hij leed aan spierreuma en geelzucht.

Op 7 juni 1943 werd Bayerlein overgeplaatst naar de Führerreserve des Oberkommandos des Heeres en ontving hij op 6 juli 1943 voor zijn leidinggevende prestaties bij het Italiaanse 1ste Leger het Eikenloof bij zijn Ridderkruis (Eichenlaub zum Ritterkreuz).
Op 25 oktober 1943 werd Fritz Bayerlein benoemd tot commandant van de Berlin-Brandenburg 3.Panzer-Division. Hij leidde de 3. Panzer-Division aan het Oostfront bij de verdediging van Charkow, Nowo Iwanowka, Poltawa en aan de Dnjepr alsmede bij Kiev en Uman.
Op 10 januari 1944 werd Generalmajor Fritz Bayerlein de eerste commandant van de Panzer-Lehr-Division. Deze divisie was in november 1943 in Potsdam opgericht en bestond uit demonstratietroepen van diverse pantserscholen. In april werd Panzer-Lehr naar Hongarije gestuurd en promoveerde Bayerlein op 1 mei 1944 naar Generalleutnant. De divisie werd echter in mei weer teruggehaald naar het Westfront om zich in Frankrijk voor te bereiden op een tegenoffensief bij een mogelijke Geallieerde invasie. Nadat de Geallieerden in Normandië waren geland nam Panzer-Lehr onder leiding van de energieke Fritz Bayerlein deel aan de eerste gevechten rond Caen. De divisie leed, zoals veel Duitse pantsereenheden zware verliezen door het enorme Geallieerde luchtoverwicht.
Na de gevechten rond Caen en Tilly-sur-Seulles werd de divisie westwaarts gedirigeerd ter ondersteuning van de Duitse divisies rond St.-Lô die de stad verdedigden tegen de oprukkende Amerikanen. Bayerlein zette met Panzer-Lehr een succesvolle aanval in op Pont-Herbert. Ze veroverden de plaats en slaagden erin deze te behouden tegen diverse Amerikaanse tegenaanvallen.
Op 11 juli zette Bayerlein met Panzer-Lehr een tegenaanval in, in de richting van Le Dézert diep in het typerende heggenlandschap van Normandië (bocage). De aanval werd echter een halt toegeroepen door een Geallieerde luchtaanval waarbij de divisie 20 tanks verloor en gedwongen werd om zich terug te trekken over de rivier de Vire. In de daaropvolgende weken vocht de divisie een uitputtingsslag tegen numerieke sterkere en superieure Geallieerde strijdkrachten. Voor de successen die hij behaalde ontving Fritz Bayerlein op 20 juli 1944 de Zwaarden bij zijn Ridderkruis (Ritterkreuz mit Eichenlaub und Schwertern). Een week nadat de Geallieerden op 19 juli St.-Lô hadden ingenomen lanceerden de Amerikanen operatie Cobra (de uitbraak uit Normandië). Voorafgaand aan de operatie vond er een hevig voorbereidend luchtbombardement plaats door zo’n 2000 Geallieerden bommenwerpers. Panzer-Lehr die zich moeizaam een weg baande langs de weg Périers-St.-Lô werd daarbij het zwaarst getroffen. De divisie werd bijna weggevaagd. De restanten werden op 7 augustus 1944 nog ingezet bij een Duitse tegenaanval richting Avranches. Een herovering bleef Avranches bespaard. Vechtend trok de Panzer-Lehr-Division zich terug uit Normandië en verloor in de zak van Falaise nog meer eenheden. Toen de divisie zwaar gedecimeerd over de Seine was teruggetrokken werd die naar Duitsland gestuurd om zich te herstellen voor Operatie Wacht am Rhein (het Ardennenoffensief). De divisie verbleef in het Saargebied en werd later naar Paderborn verplaatst en werd in november 1944 met zo’n 70 tanks in de strijd geworpen langs het Saargebied en de Siegfriedlinie.
In december leidde Bayerlein zijn divisie in het Ardennenoffensief als onderdeel van de speerpunt van Hasso von Manteuffel’s 5. Panzer-Armee. Bayerlein miste de verovering van Bastogne nadat de weg er heen open lag doordat gevechtsgroep (Task Force) Cherry zich onverwacht had teruggetrokken. Het merendeel van zijn pantsereenheden werd naar het noordelijker gelegen Margaret gestuurd om daar de 26. Volksgrenadier-Division te ondersteunen. De divisie kon niet meer de nodige snelheid ontwikkelen die nodig was om Bastogne in te nemen voordat Amerikaanse versterkingen arriveerden om de stad veilig te stellen. Op 23 december nam Bayerlein met zijn divisie de stad St. Hubert in. De divisie was daarmee het verst van allemaal doorgestoten naar het westen. Maar ook hier moesten de Duitse troepen zich uiteindelijk terugtrekken en Panzer-Lehr leed wederom zware verliezen.
Op 20 januari 1944 werd Bayerlein als divisiecommandant afgelost en kwam hij in de Führerreserve des Oberkommandos des Heeres.
Op 29 maart 1944 werd hij aangesteld als commandant van het LIII Armeekorps waarmee hij met Legergroep B (Heeresgruppe) onder Generalfeldmarschall Walter Model werd ingesloten in het Ruhrgebied. Na zware gevechten te hebben geleverd besloot Bayerlein op 15 april 1944 op eigen gelegenheid de capitulatieonderhandelingen aan te gaan met de Amerikanen en gaf hij zijn manschappen over in Amerikaanse gevangenschap. De overige Duitse eenheden in het omsingelde Ruhrgebied gaven zich één dag later over.

Fritz Bayerlein zat in Amerikaanse gevangenschap van 16 april 1945 tot 2 april 1947. Tijdens zijn gevangenschap, maar ook daarna schreef hij verschillende boeken over zijn gevechtservaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook hielp hij de weduwe van veldmaarschalk Erwin Rommel en haar zoon Manfred bij het schrijven van het boek "The Rommel Papers". Tien jaar lang hielp hij ook de inlichtingendienst van het Amerikaanse leger. In de jaren zestig had hij twee winkels met oosterse tapijten in zijn geboorteplaats Würzburg. Fritz Bayerlein overleed op 30 januari 1970, bijna 80 jaar oud.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• Foto 1: Willi Schumacher Collection
• - BERGER, F., Mit Eichenlaub und Schwertern, Selbstverlag Florian Berger, Wien, Österreich, 2003.
  - FELLGIEBEL, W.P., Elite of theThird Reich, Helion & Company Limited, Solihull, 2003.
  - KUROWSKI, F., Knight's Cross Holders of the Afrikakorps, Schiffer Publishing Ltd., Atglen, United States, 1996.
  - PATZWALL, K. & SCHERZER, V., Das Deutsche Kreuz 1941-1945, Verlag Klaus D. Patzwall, Norderstedt, 2001.
  - SPAYD P.A., Bayerlein: From Afrikakorps to Panzer Lehr, Schiffer Pub Ltd, 2003.
  - THOMAS, FRANZ & WEGMANN, GÜNTER, Die Eichenlaubträger 1940-1945, Biblio-Verlag, 1997.
  - WEGMANN, GÜNTER, Die Ritterkreuzträger der Deutschen Wehrmacht 1939-1945, Biblio-Verlag, 2004.
  - Die Ordensträger der Deutschen Wehrmacht (CD), VMD-Verlag GmbH, Osnabrück, 2002
  - Kwasny A., Kwasny G., Die Eichenlaubträger 1940-1945 (CD), Deutsches Wehrkundearchiv, Lage-Waddenhausen, 2001
  - Helden der Wehrmacht II, Sammelband (Miscellany), FZ-Verlag GmbH, München, Deutschland, 2003
  - Bradley, D., Hildebrand, K-F., Rövekamp, M., Deutschlands Generale und Admirale, Biblio Verlag, Osnabrück, Deutschland, 1993
  - Williamson G., German Commanderrs of World War II (1), Osprey Publishing Ltd., Great Britain, 2005
  - lexikon-der-wehrmacht.de
  - Axis History Biographical Research via Axis History Forum