- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Captain (Kapitein)
- Eenheid:
- "C" Company, The Royal 22e Régiment "The Van Doos", 3rd Infantry Brigade, 1st Canadian Infantry Division, Canadian Army
- Toegekend op:
- 6 maart 1944
Aanbeveling:
Wegens vastberaden leiderschap en voorbeeld
De verovering van het belangrijke kruispunt op de weg van Ortona naar Orsogna hing helemaal af van het innemen van het gehucht Casa Berardi. Zowel dit dorp als een inzinking ervoor waren door de Duitsers in formidabele versterkingen veranderd, verdedigd door infanterie en tanks.
Op 14 december 1943, had de compagnie van Captain Troquet, onderdeel van het 22ste Royal Regiment met steun van een Canadese pantsereeenheid tot taak gekregen het dal over te steken en Casa Berardi in te nemen. Vanaf het begin waren ze al in moeilijkheden. De inzinking werd sterk bezet en bij nadering kwam de eenheid onder uiterste zwaar vuur van mitrailleurs en mortieren. Alle officieren van de compagnie en de helft van de manschappen werden gedood of gewond. Met vertoon van uiterste minachting voor de vijand lipe Captain Triquet rond, reorganiseerde de rest en moedigde hen aan met de woorden: “Let niet op ze; ze kunnen niet schieten.” Uiteindelijk, toen de vijand van alle kanten begon binnen te dringen begon hij te roepen: “Vijanden vooruit, achter en naast ons, er is maar een veilige plek – dat is het doel,” hij rende naar voren en met zijn mannen achter zich aan brak hij door de vijandelijke verdediging. Bij die actie werden vier tanks vernietigd en diverse vijandelijke mitrailleurposten uitgeschakeld.
Tegen de bitterste en meest vastberaden weerstand en onder zwaar vuur drong Captain Triquet met zijn compagnie zich in nauwe samenwerking met de tanks naar voren tot een positie werd bereikt in de buitenwijken van Casa Berardi. Tegen die tijd was de sterkte van de comapgnie gedaald tot twee sergeants en 15 manschappen. In afwachting van een tegenaanval stelde Captain Triquet zijn handjevol mannen direct op in een defensieve ring rond de tanks en gaf de slogan door: “Il ne passeront pas.” (Ze zullen er niet doorkomen.)
Er kwam vrijwel direct een tegenaanval op gang, gesteund door tanks. Captain Triquet, het zware vuur negerend, was overal, zijn manen aanmoedigend, de verdediging leidend en gebruikmakend van welke wapens ook maar voorhanden waren, nam hij diverse vijanden voor zijn rekening. Deze en volgende aanvallen werden met zware verliezen afgeslagen en Captain Triquet hield met zijn kleine groep ondanks alles stand totdat de rest van het bataljon de volgende dag Casa Berardi innam en hem afloste.
Gedurende dit hele gevecht toonde Captain Triquet de meest opmerkelijke moed en opgewektheid onder zwaar vuur. Waar de strijd het heetst was, daar was hij, zijn mannen moed insprekend en de verdediging regelend. Zijn tactische vaardigheden en uitmuntende leiding, hoewel door verliezen tot een handjevol verzwakt, stelden hen in staat hun opmars voort te zetten tegen sterke weerstand in en hun terreinwinst te behouden tegen vastberaden tegenaanvallen. Het was aan hem te danken dat Casa Berardi werd veroverd en de weg vrijgemaakt voor de aanval op het belangrijke kruispunt.