- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- SS-Standartenführer (Kolonel)
- Eenheid:
- Kommandeur, SS-Panzer-Grenadier-Regiment 1, „Leibstandarte SS Adolf Hitler“, Heeresgruppe Süd
- Toegekend op:
- 1 maart 1943
Witt's aanbevelling voor het Eichenlaub bij zijn Ritterkreuz luidt als volgt:
Ik beveel de commandant van het 1. Panzer-Grenadier-Regiment LSSAH, SS-Standartenführer Fritz Witt aan voor toekenning ven het Eichenlaub bij zijn Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes wegens:
1. Klidipas: Na de voorwaartse stoot van onze troepen richting het zuiden van Joegoslavië en de oversteek van de Griekse grens bij Florina, kreeg de Leibstandarte tot taak de sterk verdedigde Klidipas te openen dat de verdere opmars van onze pantsertroepen naar het zuiden mogelijk zou maken.
Door de dappere tussenkomst van de toenmalige commandant van het I bataljon,SS-Standartenführer Witt die onder moeilijke omstandigheden zelf het verzamelgebied van zijn bataljon verkende en er na aankomst van het bataljon in slaagde om de woest en fel vechtende Britten in een harde strijd, die enkele uren duurde, te verslaan. De vijand verloor talloze doden en aanzienlijke hoeveelheden oorlogsmateriaal.
Door dat succes, dat bereikt werd door het uitstekende en dappere voorbeeld van de commandant die zijn mannen regelmatig aanspoorde om aan te vallen, werd de weg vrijgemaakt voor de succesvolle aanval op het hart van Griekenland. SS-Standartenführer Witt had daarbij een essentieel aandeel in het daarop volgende succes van de campagne tegen Griekenland.
2. Verovering van Novo-Archangelsk: Op 1 augustus 1941 ontving SS-Standartenführer Witt van General Kempf schriftelijk bevel om Novo-Archangelsk aan te vallen en omdat het een sleutelpositie was, het stevig in handen te krijgen. Na de toepasselijke brede inzet van het bataljon door Witt viel het de veel sterkere vijand onmiddellijk aan. De vijand werd in uren durende huis tot huis gevechten verdreven en Novo-Archangelsk ingenomen. Ondanks de sterkste tegenaanvallen door de vijand bleef de stad behouden. Hiermee werd aan nog een conditie voldaan om de val te sluiten. Witt onderscheidde zich weer door superieur leiderschap en persoonlijke moed.
3. De oversteek van de Mius: De vijand probeerde de voortzetting van de achtervolging van de in Mariupol verslagen Sovjets te verhinderen met de aanleg van een sterk bruggenhoofd aan de Mius ten westen van Taganrog. Ondanks de sterkste verdediging vanuit sterke en goed aangelegde stelling op de oostelijke oever van de Mius slaagde Witt, in eerste instantie met slechts zwakke troepen, erin om een oversteek over de Mius te maken. Ondanks zeer sterke vijandelijke tegenaanvallen was de vijand niet in staat dit bruggenhoofd te breken. Hiermee schiep SS-Standartenführer Witt de voorwaarden voor het voortzetten van de achtervolging die resulteerde in de verovering van Tagabrog op 17 oktober 1941.
4. Rostov: De aanval op Rostov liep vast vanwege het uitzonderlijk slechte weer en III. Panzer-Korps ging over op de verdediging. SS-Standartenführer Witt schiep, door het onvermoeide en geplande gebruik van zijn verkenning, de gunstige voorwaarden voor de latere aanval op Rostov. Toen deze aanval op 17 november 1941 begon was het ook Witt die, aan het hoofd van zijn troepen met zijn mannen voorwaarts ging tegen de sterkste vijandelijke weerstand in.
Toen op 20 november 1941 na felle huis tot huis gevechten de buitenwijken van Rostov werden bereikt, drong Witt met grote snelheid door tot aan de Don aan het hoofd van zijn aanzienlijk verzwakte bataljon en met zijn handjevol mannen vernietigde hij sterke vijandelijke colonnes. Als bekroning van dit succes, in het bijzonder gezien in het licht van de numeriek veel sterkere vijand, slaagde zijn 3. Kompanie erin, nog dezelfde dag een bruggenhoofd aan de Don te vestigen.
5. Defensieve gevechten ten oosten van Karkov: Tijdens de defensieve gevechten bij Chuguev ten oosten van Karkov presteerden Witt en zijn regiment uitzonderlijk goed. Alle eenheden werden onmiddellijk in de strijd geworpen direct vanuit de aankomststaions. Aan de deskundige leiding in combinatie met zijn eigen meedogenloze actie, is het te danken dat de doorstoot van de zeer sterke en superieure tegenstander in de defensieve sector (32 kilometer breed) die aan het Regiment (met 2 bataljons) was toegewezen een positie aantrof die klaar was voor verdediging. Door tegenstoten vanuit deze defensieve posities werden aan de vijand bloedige verliezen toegebracht en degenen die waren doorgedrongen in de hoofdverdedigingslinie werden gedood.
6. Merefa: Kampfgruppe Witt kwam naar voren uit het gebied ten oosten van Merefa met als doel de linkerflank van het versterkte SS-Regiment Der Führer, dat op de noordelijke flank van het Russische 6. Garde Cavalerie Corps opereerde, te beschermen. Al op de eerste dag behaalde Witt grote successen met zijn Kampfgruppe en in de loop van de aanval op Taranowka vernietigde hij 3 tanks, 2 gepantserde verkenningswagens en werden 600 Russen gedood.
In het vervolg van de aanval op Taranowka, dat sterk was bezet door de vijand, werd de stad gezuiverd en de tegenstander teruggeslagen naar het noordelijke deel van Bereka. Samen met het verkenningsdetachement, dat naar het oosten optrok vanuit het gebied rond Jefremowka, speelde SS-Standartenführer Witt een essentiële rol bij het uitroeien van het 6. Garde Cavalerie Corps, waarvan de verbindingen aar achteren ernstig bedreigd werden door de doorstoot naar Bereka.
Omdat op 20 februari 1943 de Russen met sterke troepen probeerden door het defensieve front van 1. /SS-Infanterie-Regiment LSSAH te breken en door de verovering van Wodolaga de achterkant van de noordflank van het leger te bereiken, was het de verdienste van SS-Standartenführer Witt, die een sector van 20 kilometer breed moest verdedigen met slechts een zeer kleine troepenmacht, dat alle massale aanvallen – gedeeltelijk gesteund door tanks – werden afgeslagen. Toen de tegenstander erin slaagde in de versterking Hf Bulachi ten oosten van Nowaja Wodolaga door te dringen, schraapte Witt de laatste reserves van zijn regiment bijeen en slaagde er met een tegenaanval in de daar doorgedrongen vijand (namelijk sterke eenheden van de 3 regimenten van de 1ste Russische Cavalerie Divise volledig te verslaan.
Door zijn bekwame leiding over zijn regiment en bijzondere dapperheid tegeover de vijand heeft Witt zich in elk gevecht onderscheiden. Ik vind dat SS-Standartenführer Witt, vanwege zijn duidelijk uitmuntende prestaties omschreven in het voorafgaande rapport, in aanmerking komt voor de hoge onderscheiding met het Eichenlaub voor zijn Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes.
200e Verlening.