Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Unterscharführer (Sergeant)

Toegekend op:

11 juni 1940

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

25 juli 1941

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

20 juli 1942

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

1 augustus 1942

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

15 maart 1943

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

1 april 1943

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Eenheid:

16. Kompanie, SS-Panzergrenadier-Regiment "Deutschland", 2. SS-Panzergrenadier-Division 'Das Reich'

Toegekend op:

9 april 1943

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Oberscharführer (Staf-sergeant)

Toegekend op:

10 april 1943

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

SS-Hauptscharführer (Sergeant-majoor)

Eenheid:

Zugführer, 16. (Pionier) Kompanie, SS-Panzergrenadier-Regiment “Deutschland”, 2. SS-Panzergrenadier-Division “Das Reich”, II. SS-Panzer-Korps, Heeresgruppe Süd

Toegekend op:

30 juli 1943

De aanbevelling voor het Ritterkreuz van Weber luidt als volgt:
Tijdens de aanval op 5.7.1943 had het II./SS-Pz.Gren.Rgt Deutschland opdracht om de versterkte diepe verdedigingslinie van de vijand bij Beresoff te doorbreken. Nadat ze de vijandelijke buitenposten hadden vernietigd moesten ze het dortp zelf innemen en daarna het sterk verdedigde hoge terrein noordoost van Beresof bestormen en in bezit nemen.
Om deze aanval van het bataljon te ondersteunen werd er een Tiger-Kompanie aan toegevoegd naast een geniepeloton van het 16./SS-Pz.Gren.Regt Deutschland onder commando van SS-Hauptscharfüher Weber. Na uitschakeling van de buitenpost, kregen de stoottroepen van de genie opdracht om door de tankgracht voor Beresof te trekken samen met het 6./SS-Pz.Gren.Rgt Deutschland en daarna de bunkers te vernietigen die er achter lagen.
Nadat ze in de tankgracht waren doorgedrongen kwamen ze onder vijandelijk vuur. Het II./SS-Pz.Gren.Rgt Deutschland kwam tevoorschijn uit gecamoufleerde stellingen en kreeg toen voet aan de grond in de gracht. Verdere bewegingen werden voorkomen door goed gericht en onophoudelijk vuur van vijandelijke artillerie, mortieren en sluipschutters. Een verdere aanval leek onmogelijk en er ontstonden bloedige verliezen, de ondersteunende Tiger-Kompanie liep ook schade op door mijnen en kon als gevolg geen ondersteuning meer bieden.
Binnen dit bataljon, dat door het vijandelijke artillerievuur uur na uur meer verliezen leed, zoals bleek uit het aantal doden en gewonden, nam de leider van de stoottroepen van de genie, Hauptscharführer Weber, de moedige beslissing om de tankgracht te veroveren. Zonder steun van de Tigers nam hij zijn peloton mee in een bestorming van de bunkers om als aflossing te dienen voor het II./SS-Pz.Gren.Rgt. Deutschland. Onder het zwaarste vijandelijke vuur onderzocht hij elke aanvalsmogelijkheid. Hij nam zijn peloton mee door de verbindingsloopgraven en door het hevige vijandelijke spervuur. Oprukkend door de tankgracht verdreven zijn mannen de vijand uit de ene na de andere stelling en bereikten het stelsel van Sovjet bunkers dat de gracht bestreek.
Ze buitten dit succes verder uit en Weber stormde verder met zijn genisten. Om de vijand in Beresof te ontwijken nam hij snel de koelbloedige beslissing om door het dorp te trekken naar het hoge terrein. In bittere man tegen man gevechten met zijn groep vielen ze het complex van ongeveer 15 bunkers aan en verdreven de Sovjets uit iedere stelling. Hierdoor werd de vijand ook gedwongen het noordelijk en zuidelijk deel van Beresof op te geven en zich in wilde vlucht over het hoge terrein terug te trekken naar het noorden. Hierdoor kon het II./SS-Pz.Gren.Rgt. Deutschland beginnen aan zijn uitbraak uit de tankgracht en de vijand naar het noorden drijven, waardoor ze ook toegang kregen tot de hoofdweg naar Koersk.
Vanwege de alles of niets stormloop, de opmerkkelijke moed en de superieure leiding van SS-Hauptscharführer Weber (zijn aanvalsgroep telde slechts zeven verliezen) en ook door de moedige, op eigen initiatief genomen beslissing, kon zijn geniestoottroep de aanval mogelijk maken. Ze hadden een beslissend aandel in de 20 kilometer diepe doorbraak door het SS-Pz.Gren.Rgt. Das Reich door de versterkte stellingen van de Sovjets aan beide kanten van Beresof.