- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- SS-Sturmbannführer (Majoor)
- Eenheid:
- Kommandeur, II. Bataillon, SS-Panzergrenadier-Regiment 4 “Der Führer”, 2. SS-Panzer-Division “Das Reich”, 4. Panzer-Armee, Heeresgruppe Süd
- Toegekend op:
- 16 december 1943
De aanbeveling voor het Ritterkreuz van Schulze luidt als volgt:
SS-Sturmbannführer Schulze heeft zich al onderscheiden door opmerkelijke moed en omzichtige leiding over zijn Kompanie tijdens de wintercampagne van 1943 in de functie van Kompanie-Chef.
De aanbeveling voor het Ritterkreuze van SS-Sturmbannführer is al opgesteld.
Toen op 7.11.1943 sterke Russische troepen uit het gebied rond Kiev naar het zuiden uitbraken, stuitten ze op onze eigen verdediginslinies in dit gebied. Bataljon Schulze kreeg allereerst opdracht om een veiligheidslinie ten noorden van Grebenki te vormen, daarna de brug in dit gebied te behouden en tenslotte de vijand af te stoppen en uiteen te drijven.
Schulze liet zijn bataljon in de vroege avonduren voorwaarts gaan om de bescherming te leveren die hem was opgedragen. Hij maakte contact met een Kradspähtruppe van het 1 5/SS-Panzergrenadier-Regiment “Der Führer” die hem vertelden dat het dorp recht vooruit (Kssaverovka) en het gebied ten zuiden ervan nog steeds vrij waren van vijanden.
Hij besloot ’s nachts naar deze plaats op te trekken met een compagnie van 32 man en ontdekte dat het dorp echter door de vijand was bezet. Hij was zich ervan bewust dat hij in het voordeel was omdat de vijand niet van zijn aanwezigheid op de hoogte was en lanceerde een verrassingsaanval die uitliep op man-tegen-man gevechten. Ze vochten van huis tot huis en slaagden er niet alleen in het noordoostelijk deel van het dorp te bereiken maar ook nog eens 3 kilometer verder door te dringen nadat de rest van het bataljon zich in het gevecht had gemengd. In de loop hiervan werd een vijandelijke Flakbatterij volledig verwoest.
Zonder enig verlies aan eigen kant hadden ze 14 kanonnen en 20 vrachtwagens buit gemaakt.
Als gevolg van deze actie leverde hij een belangrijke oplossing voor de algehele situatie: voor de eerste keer werd de opmars van de vijand tegengehouden omdat hij te ver was doorgestoten. Hun aanval stokte en daarom konden onze divisies hun terugtocht staken en weer een gevechtslinie opstellen.
SS-Sturmbannführer Schulze en zijn bataljon (die deel uitmaakten van deze linie) bewezen zich herhaaldelijk in de komende gevechten en hielden de vijandelijke pogingen tot opmars tegen. Met slechts 35 man hield hij stand op 6 km frontlinie waarbij zijn bataljon 6 maal door sterke tankeenheden werd aangevallen. Zelf in het middelpunt van de strijd leidde hij zijn mannen in talloze tegenaanvallen op de doorgebroken vijandelijke eenheden en dreef ze steeds weer terug.
Deze prestaties van SS-Sturmbannführer Schulze zijn uniek. Voor ons hield hij stand tijdens deze gevechten en het is aan hem te danken dat de vijand er niet in slaagde meer terrein in het zuiden re veroveren en daarmee ons front ten zuiden van de Dnjepr op te rollen.