Crawshay, William Robert

Geboortedatum:: 27 mei 1920 (Londen)
Overlijdensdatum:: 25 januari 1997
Dienstnummer:: 86548
Nationaliteit:: Britse

Biografie

William Crawshay, die grotendeels opgroeide in Parijs waar zijn vader verbonden was aan de Britse ambassade, volgde zijn opleiding aan Eton College en de Universiteit van Poitiers, waar hij verbleef toen de oorlog in 1939 werd verklaard.
Aanvankelijk deed hij kustverdedigingswerkzaamheden met zijn bataljon bij de Royal Fusiliers, maar vroeg toen om overplaatsing naar het 5e Bataljon, King's African Rifles en ging naar Durban en vervolgens naar Mombassa.

Op 5 juni 1944 waren hij en kapitein Louis l'Helgolauch "Franc" en onderluitenant René Meyer "Yonne" de eersten van 93 Jedburgh Team die in Frankrijk werden gedropt.
De Halifax-bommenwerper was op een nachtvlucht, niet om bommen te droppen, maar om een speciaal team van drie man te droppen in het door Duitsland bezette Frankrijk. Aan boord waren ook leden van het B Squadron 1st SAS, dat door kapitein John Tonkin was aangewezen om Operatie Bulbasket uit te voeren. De drie JEDBURGH-agenten, speciaal opgeleid als verbindingsofficieren voor de Franse verzetsstrijdkrachten, hadden een belangrijke taak. Ze hielpen bij het trainen, bevoorraden, adviseren en leiden van de Franse Maquis in de strijd achter de Duitse linies toen de geallieerde troepen landden in Normandië tijdens Operatie OVERLORD op D-Day, 6 juni 1944, en vervolgens in Zuid-Frankrijk tijdens Operatie DRAGOON op 15 augustus.

Van 1947-1956 diende Crawshay in het 16e (Welsh) Parachute Battalion (TA) 1947-56 en het 6e Battalion Welch Regiment in 1960. Geridderd in 1972. Hij werd benoemd tot Deputy Lieutenant Glamorganshire and Gwent en Vice-Lieutenant van Gwent.
Crawshay diende ook als president van het National Museum of Wales, voorzitter van de Welsh Arts Council, President van de Royal British Legion, Wales.
Hij bleef actief met zijn commissie in het Territorial Army.

Kolonel Crawshay doneerde zijn medailles aan het Royal Welch Fusiliers Museum in Caernarfon Castle, waar ze permanent worden tentoongesteld. Voordat hij stierf, gaf hij ook een reeks opgenomen interviews aan het Imperial War Museum. Ze zijn online hier te beluisteren.

Promoties
Oudereenheid: Royal Welsh Fusiliers
11 maart 1939: 2e luitenant
? Waarnemend majoor
27 mei 1947: kapitein
Ere-majoor
21 december 1949: Commissie nam ontslag in het Parachute Regiment
van Res. van Offrs., R.W.F., tot Maj., 4 juli 1955
10 oktober 1955: Pensionering van het reguliere leger
1 februari 1956: Waarnemend Luitenant-Kolonel TA
1 februari 1960: Kolonel TA
11 juni 1966: benoemd tot Aide-de-Camp, Territorial Army to The Queen tot 11 juni 1971
1 april 1967 benoemd tot Hon. Kol., Welsh Volunteers, T. & A.V.R tot 31 maart 1971
1 oktober 1977: Benoemd tot Ere-Kolonel, Cardiff University Officers Training Corps, T.A.V.R.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Distinguished Service Order (DSO)

Periode:: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:: Temporary Major (Tijdelijk Majoor)
Toegekend op:: 21 juni 1945

Voordracht:
"Majoor Crawshay werd op 6 juni 1944 geparachuteerd in het Franse departement Indre om de F.F.I. in dat gebied te leiden en te commanderen.

In samenwerking met het Franse lid van zijn partij organiseerde, trainde en bewapende hij een verzetsmacht van meer dan 17.000 man in zeer moeilijke omstandigheden en in het aangezicht van sterke Gestapo-activiteit. Hij toerde door de regio in uniform per auto, hoewel gevangenneming mogelijk marteling en een zekere dood met zich mee zou brengen. Hij speelde een prominente rol bij het redden van de elektriciteitscentrales van Eguzon, waarvan de metro van Parijs en de verlichting en veel industriële fabrieken in Noordwest-Frankrijk afhankelijk zijn.

Op 10 juli vielen grote Duitse repressiekolommen van ongeveer 2.000 SS-troepen en meer dan 100 Miliciens de Maquis in de regio Belabre aan en concentreerden zich op het hoofdkwartier van majoor Crawshay en een compagnie van de F.F.I. Deze compagnie, hoewel onder zwaar mortier- en granaatvuur, hield meerdere uren stand en doodde minstens 20 Duitsers en Miliciens, waaronder de chef van de Milice in Poitiers. In de middag voerden deze en een andere compagnie een ordelijke terugtrekking uit onder het bevel van majoor Crawshay. Later vocht de vijand opnieuw, maar werd gedwongen zich terug te trekken onder het nauwkeurige vuur van de Maquis. De vijandelijke verliezen in de operatie waren 44 doden. Majoor Crawshay, door zijn persoonlijke voorbeeld onder vuur en door zijn leiderschap gedurende die dag, verijdelde deze gevaarlijke aanval op verzetsgroepen, die nog slecht bewapend en onervaren waren.

Majoor Crawshay nam deel aan veel van dergelijke acties, waarvan er twee kunnen worden genoemd.
In augustus hield een kleine troepenmacht van Franse en Amerikaanse speciale diensttroepen van ongeveer 100 man onder hem gedurende meerdere uren een colonne van 10.000 vijanden tegen, waarbij ze zware verliezen leden.

Bij een andere gelegenheid leidde majoor Crawshay een aanval op een vijandelijke colonne bij Ecueille. De Duitsers werden na een stevige tegenstand op de vlucht geslagen, waarbij meer dan 50 doden op de weg vielen, evenals 6,88 mm kanonnen en 16 gevangenen.

Deze officier beperkte en viel ook het aantal ontsnappingsroutes aan dat openstond voor de Duitsers die zich terugtrokken uit het westen en zuidwesten, waardoor de vijand kwetsbaarder werd voor luchtaanvallen. Hij was grotendeels verantwoordelijk voor het organiseren van dergelijke aanvallen en bezocht Londen om het hoofdkwartier te informeren over deze doelen.

Majoor Crawshay heeft door zijn persoonlijke moed en bekwaamheid, die hij gedurende een lange periode heeft getoond, grote hulp verleend aan de geallieerde zaak in dit belangrijke gebied en het wordt aanbevolen dat hij wordt benoemd tot Companion in de Distinguished Service Order."

Getekend
Colin Gubbins
Majoor-Generaal