- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Acting Wing Commander (Waarnemend Luitenant-Kolonel-Vlieger)
- Eenheid:
- No. 18 Squadron, Royal Air Force
- Toegekend op:
- 27 april 1943
Aanbeveling:
Deze officier voerde in Noord-Afrika het bevel over een squadron lichte bommenwerpers. Gedurende zijn diensttijd in dat gebied lagen zijn leiding, zijn bekwaamheid en zijn durf op het hoogste niveau.
Op 17 november 1942 kreeg hij opdracht om met zijn formatie een aanval van geringe hoogte uit te voeren op het vliegveld van Bizerta, gebruikmakend van de dekking van de bewolking. 30 kilometer van het doel klaarde de lucht op maar Wing Commander Malcolm zette door hoewel hij goed het gevaar, door te gaan zonder escorte van jagers goed kende. Ondanks felle tegenstand werden alle bommen op het vliegveld afgeworpen. Een Junkers 52 en een Messerschmidt 109 werden neergeschoten; veel verspreid opgestelde machines werden met mitrailleurs beschoten. De weersomstandigheden werden zeer ongunstig met als resultaat dat twee van zijn toestellen door een botsing verloren gingen, een ander werd door vijandelijke jagers tot landen gedwongen. Het was aan de bekwame en vastbesloten leiding van deze officier te danken dat de resterende toestellen veilig op de basis terugkeerden.
Op 28 november 1942 voerde hij opnieuw zijn squadron aan naar het vliegveld van Bizerta dar van lage hoogte werd gebombardeerd. Bij deze gelegenheid werd het vliegveld sterk verdedigd en ze stuitten op intensief en nauwkeurig afweervuur. Niettemin leidde Wing Commander Malcolm, nadat zijn squdron de bommen had gelost, hen weer terug om het vliegveld met mitrailleurs aan te vallen.
Deze waren typerend voor elke missie die deze dappere offfcier uitvoerde; elke aanval werd tot het einde doorgezet hoe moeilijk de taak ook was of hoe zwaar de tegenstand.
Ten slotte, op 4 december 1942 kreeg Wing Commander Malcolm, die was uitgestuurd om ondersteuning te leveren aan het 1ste Leger een dringend verzoek om een vijandelijke vliegbasis bij Chouigui aan te vallen. Wing Commander Malcolm wist dat het aanvallen van een dergelijk doel zonder jagerescorte – dat kon in de beschikbare tijd niet worden geregeld – vragen om moeilijkheden was maar omdat hij meende dat de aanval noodzakelijk was voor het slagen van de operatie van het leger, was zijn plicht duidelijk. Hij besloot aan te vallen. Hij startte met zijn squadron en bereikte ongehinderd het doel maar nadat hij het met succes had aangevallen werd zijn squadron onderschept door een overmacht aan vijandelijke jagers. Wing Commander Malcolm vocht terug, leidde zijn zwaar belaste squadron en probeerde in formatie te blijven. Een voor een werden zijn toestellen neergeschoten totdat alleen zijn eigen toestel overbleef. Uiteindelijk werd hij ook brandend neergeschoten.
De laatste onderneming van Wing Commander Malcolm vormde het mooiste voorbeeld van de moed en het onwankelbare plichtsbesef dat hij voortdurend toonde.
Posthuum toegekend.