Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Major (Majoor)

Eenheid:

A Company, 1st Battalion The Westminster Regiment (Motor), 5th Canadian Armoured Brigade, 5th Canadian (Armoured) Division, Canadian Army

Toegekend op:

13 juli 1944

Aanbeveling:
Op 24 mei 1944 kreeg A Company van het Westminster Regiment (Motor) onder commando van Major Mahony opdracht om een eerste bruggenhoofd te vestigen aan de rivier de Melfa.
De vijand had nog een sterke troepenmacht aan tanks, zelfrijdend geschut en infanterie die defensieve stellingen bezette op de oostelijke oever van de rivier. Desondanks leidde Major Mahony zijn compagnie zelf naar en over de rivier omdat hij bij de voorste sectie was. Hoewel de oversteek werd gemaakt in het volle zicht van de vijand en onder zwaar vuur van vijandelijke mitrailleurnesten rechts achter en links voor hem, wees hij zelf met de grootste kalmte en vertrouwen iedere sectie zijn juiste positie op de westelijke oever aan. De oversteek werd voltooid en er werd een klein bruggenhoofd gevestigd op terrein waar alleen maar ondiepe schuttersputjes konden worden gegraven. Vanaf 15:30 hield de compagnie tot 20:30 stand tegenover vijandelijk vuur en aanvallen toen de resterende compagnieën en ondersteunende wapens de rivier over konden steken om hem te versterken.
Het bruggenhoofd was aan drie zijden ingesloten door een 88mm zelfrijdend kanon op 450 meter naar rechts, een batterij van vier stuks 20mm luchtafweergeschut 100 meter naar links, een Spandau op 100 meter links daarvan; links van de Spandau een tweede 88mm zelfrijdend kanon en bijna een compagnie infanterie met mortieren en mitrailleurs links van het 88mm kanon. Major Mahony’s compagnie lag voortdurend onder vuur totdat die er uiteindelijk in slaagde het zelrijdend geschut en de infanterie op de linkerflank uit te schakelen.
Kort nadat het bruggenhoofd was gevestigd, deed de vijand een tegenaanval met infanterie, ondersteund door tanks en zelfrijdend geschut. De aanval werd door de compagnie afgeslagen met de PIATs, 2 inch mortieren en handgranaten vanwege de deskundigheid waarmee Major Mahony zijn verdediging had opgesteld. Major Mahony leidde zelf met absolute onbevreesdheid en minachting voor zijn eigen veiligheid het vuur van de PIATs tijdens deze actie, zijn mannen aanmoedigend en aanvurend. Tegen die tijd was de sterkte van de compagnie geslonken tot 60 man en op een na alle pelotonsleiders waren gewond geraakt. Bijna een uur later stelden vijandelijke tanks zich op ongeveer 500 meter voor het bruggenhoofd op en samen met ongeveer een compagnie infanterie lanceerden die een tweede tegenaanval. Major Mahony was vastberaden om deze positie tegen elke prijs te behouden en ging van sectie naar sectie met woorden van aanmoediging en zelf het vuur van mortieren en andere wapens leidend.
Op een bepaald moment werd een sectie in het open terrein vastgenageld door nauwkeurig en intensief mitrailleurvuur. Major Mahony kroop naar hun positie toe en door het gooien van rookgranaten slaagde hij erin de sectie uit die positie weg te halen tegen het verlies van slechts een man. Deze tegenaanval werd uiteindelijk afgeslagen door de vernietiging van drie vijandelijke zelfrijdende kanonnen en een Panthertank.
Major Mahony raakte al vroeg tijdens de actie gewond aan zijn hoofd en twee maal aan zijn benen maar hij weigerde medische behandeling en bleef de verdediging van het bruggenhoofd leiden ondanks het feit dat elke beweging hem veel pijn deed. Pas toen de resterende compagnieën van het regiment de rivier waren overgestoken om hem te ondersteunen liet hij zijn verwondingen behandelen maar zelfs toen weigerde hij te worden afgevoerd en bleef in plaats daarvan bij zijn compagnie.
Het vestigen van een bruggenhoofd over de rivier was van vitaal belang voor de acties van het Canadian Corps en mislukking zou vertraging hebben betekend; een herhaling van de aanval zou met vermoedelijk zware verliezen aan mannen, uitrusting en tijd gepaard gaan en zou de vijand een adempauze hebben gegeven die de vaart uit de opmars van het Corps zou hebben gehaald.
Dit wetende liet Major Mahony de gedachte aan mislukking of terugtrekken nooit in zich opkomen en bracht zijn vechtlust en vastberadenheid over op al zijn mannen. Bij het eerste teken van aarzeling of twijfel was hij daar om diegenen die de druk van de slag voelden aan te moedigen met zijn eigen voorbeeld. De vijand merkte dat deze officier de spil van de verdediging was en vuurde dus voortdurend met alle wapens van geweren tot 88mm geschut op hem. Major Mahony negeerde het vijandelijke vuur volkomen en met grote moed en totale minachting voor persoonlijk gevaar voerde hij zijn compagnie met zulk groot vertrouwen, energie en deskundigheid aan dat de pogingen van de vijand het bruggenhoofd te vernietigen allemaal werden verhinderd.
De grote moed getoond door Major Mahoney tijdens deze actie zal altijd een inspiratie blijven voor zijn regiment en voor het hele Canadese leger.

John Keefer Mahony, Mount Pleasant Crematorium, Londen, Groot Brittannië.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

EIIR