Leutnant (2e Luitenant). Uit vroege foto's blijkt dat hij in 1942 de rang behield van Feldwebel en dat hij vervolgens werd gepromoveerd tot Leitnant, mogelijk in 1942 of 1943.
In 1942 stond hij aangegeven als ingedeeld bij: Stab II Grenadier-Regiment 466 - Stäbe II / Grenadier Regiment 466, 257th Infantry Division. Werd begraven te Woyskowoja, aan de Dnjepr, Rusland.
Leutnant Kremerskothen’s dienstlengte ten tijde van zijn dood in oktober 1943 (21 years) geeft aan dat hij behoorde tot de aanvankelijke leden van het vooroorlogse Duitse Leger (waarschijnlijk toegetreden in1922) tijdens de Weimar periode (1918-1933). De twee NSDAP lange deinst onderscheidingen en de Gouden NSDAP Partijbadge indicate geven aan dat hij deelnam aan de geuniformeerde eenheden van de NSDAP en was bij de oorspronkelijke partijleden, die toetrad tot de partij na de heroprichting op(of al lid was daarvoor) 17 februari 1925.
Tijdens zijn militaire dienst, klom hij binnen de rangen op tot Feldwebel (een portred uit 1942 bevestigd dit) en dat hij was aangesteld als Kriegsoffiziere en Leutnant der Reserve in 1942 of 1943. Zijn aanstelling als een Kriegsoffiziere is wordt bevestigd door het document voor zijn toekenning van het Duitse Kruis in Goud, welke de rang van ‘Leutnant d. Res’ aangeeft. De aanduiding van de eenheid met ‘Stab II / G.R. 466’ ondersteund de gedachte dat Leutnant Kremerskothen hetzij een compagnie officier of peloton bevelhebber was bij het 2e Bataljon van het G.R. 466. Het is waarschijnlijk (maar moeilijk te bevestigen) dat hij het grootste gedeelte van de strijd (1939-1943) diende bij G.R. 466.
De toekennin van het Duitse Kruis in Goud, IJzeren Kruis 1e en 2e Klasse, de aanwezigheid van het Infanterie Strum Abzeichen en de Nahkampfspange suggereerd een frontlinie infanterie militair en later officier die, hoogstwaarschijnlijk veel frontlinie dienst en strijd heeft meegemaakt. De Nahkampfspange vooral en nietonwaarschijnlijk, geeft aan dat hij betrokken was bij nabije gevechten met de vijand of zelfs man tot man gevechten, voornamelijk met Sovjet strijdkrachten gedurende langere tijd. De Ostfrontmedaille toont aan dat hij deelnam in Rusland aan de eerste Russische Winter campagne, hoogstwaarschijnlijk met het 466 Infanterie-Regiment toen het Rusland binnentrok met de 7.Armee als onderdeel binnen Operatie Barbarossa (Duitse Invasie in de Sovjet-Unie vanaf juni 1941) in augustus/september 1941.
De aanwezigheid van het Duitse Kruis in Goud is van belang. hij was bij de ongeveer ~17,000 Duitse ontvangers van deze onderscheiding gedurende de Tweede Wereldoorlog en bij de slechts 52 ontvangers van deze onderscheiding binnen de 257.Infanterie-Division. De toekenning van deze onderscheiding (voor moed of extreem moedige actie), de posthume verlening (26 november 1943, een maand na zijn dood) suggereerd dat de onderscheiding is verleend voor de actie waarbij hij zijn leven verloor.
De details dei beschikbaar zijn over zijn dood nabij de Dnjepr in Rusland in 1943 en de bekende deelname bij de G.R. 466, tonen aan dat in oktober 1943 de 257.Infanterie-Division samen met de 1.Panzerarmee in streed in de omgeving van Kriwoi-Rog in het zuiden van de Ukraine. Een studie naar de operaties vaqn de 1.Panzerarmee in oktober 1943 plaatsen deze bij de Heeresgruppe Süd (onder General Von Manstein) in het gebied rond Umank nabij de Dnjepr. De 1.Panzerarmee was verwikkeld in een zware strijd vanaf augustus 1943 toen de Russen daar hun tegenoffensief lanceerden (augustus – november 1943) langs het gehele Ukraiense front van Smolensk in het noorden tot Kherson in het zuiden, de Wehrmacht terugdrijvend over de Dnejpr. In oktober 1943, staken Sovjet troepen de Dnjepr over tussen Dnipropetrovsk en Kremenchug. De 1.Panzerarmee voerde tegenaanvallen uit samen met de 8.Armee, maar faalde erin de Sovjets terug te drijven. Tegen het einde van die maand naderden de sovjets Kiev.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!