- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Toegekend op:
- 8 augustus 1951
"Heeft zich door geestkracht, karaktervastheid en gemeenschapszin op bijzondere wijze onderscheiden tijdens de Japanse bezettingsperiode.
Van de omstandigheid, dat zij als Zwitserse neutraal was en dus niet door de Japanners werd geinterneerd, heeft Mej. Sürbeck gebruik gemaakt om gedurende het tijdvak medio 1942-October 1945 in samenwerking met haar zuster Mevr. Otto-Sürbeck alle mogelijke hulp en bijstand aan de geinterneerden in de gevangenis te Pematang Siantar en het vrouwenkamp aldaar, te verlenen. Deze hulp bestond in het verstrekken van voedsel, kleding, geld en medicijnen, hetgeen steeds weer onder de meest gevaarvolle omstandigheden plaatsvond. Het risico, dat Mej. Sürbeck hierbij liep, was des te groter door de aanwezigheid van een te Pematang Siantar gevestigd Kempetai-bureau, als gevolg waarvan haar woonhuis (het Siantar-hotel) doorlopend door de vijand werd bespioneerd. Deze hulpactie op grote schaal werd door haar uit eigen middelen bekostigd, waaraan zij grote bedragen aan geld heeft uitgegeven, zonder hiervoor, ook naderhand enige vergoeding terug te verlangen. Nieuwsberichten en couranten werden eveneens door haar aan de geinterneerden verstrekt, hetgeen er in belangrijke mate toe bijdroeg het moreel der geinterneerden op peil te houden.
Niettegenstaande het feit, dat Mej. Sürbeck door haar Zwitserse nationaliteit zich geheel buiten het politiek gebeuren had kunnen houden en zij zich tevens als beheerster van het Siantar Hotel in een zeer moeilijke positie bevond, heeft zij zich in haar houding ten opzichte van de Japanner steeds zeer afwijzend gedragen.
Bij voortduring heeft deze bijzondere vrouw zich voor de geinterneerden en gevangenen ingespannen; zó zelfs, dat zij in October 1945 van de toenmalige Japanse commandant de raad kreeg, niet langer in Siantar te blijven, aangezien voor haar leven niet langer kon worden ingestaan. Tijdens de beruchte Siantar-hotel-moordaffaire, waarbij haar vader, wijlen de Heer Sürbeck, en enige andere Zwitsers door extremisten om het leven werden gebracht, is zij dan ook ternauwernood aan de dood ontsnapt.
Veel leed heeft Mej. Sürbeck helpen verzachten en daardoor zeer zeker vele personen van een wisse ondergang gered."
K.B. nr. 8