Lexington, USS (CV-16)

Biografie

De kiel voor de U.S.S. Lexington (CV-16), werd gelegd op 15 juli 1941 bij de Bethlehem Steel Company in Quincy, Massachusetts. Aanvankelijk werd het schip aangeduid als U.S.S. Cabot, maar op 16 juni 1942 na het verlies van de U.S.S. Lexington (CV-2) op 8 mei 1942 werd het hernoemd tot U.S.S. Lezington. Op 23 september 1942 werrd het te water gelaten. Onder bevel van Captain Felix Stump werd het schip op 17 februari 1943 in dienst genomen.

Tijdens de oorlog kreeg het schip de bijnaam "The Blue Ghost" omdat het in tegenstelling tot andere marineschepen niet in camouflagekleuren voer, maar in blauwgrijs was geschilderd. Diverse malen werd door de Japanners geclaimd dat men het schip tot zinken had gebracht, maar dit bleek keer op keer onjuist waardoor de term "ghost" in de bijnaam verscheen.

Na de nodige proefvaarten, werd de U.S.S. Lexington naar de Pacific gezonden, waarbij het op 9 augustus 1943 in Pearl Harbor arriveerde. Direct hierna nam het in 1943 deel aan operaties bij Tarawa, Wake, de Marshall eilanden en de Gilbert eilanden. Het jaar werd uitgeleide gedaan bij Kwajelein. Hierbij werd het op 4 december door een torpedo geraakt, waarna het beschadigd op 9 december in Pearl Harbor aankwam.

Na reparaties in Bremerton, Washington, kon het schip op 20 februari 1944 weer in operationele dienst. Als onderdeel van Task Force 58 (TF-58), nam het schip deel aan de operaties bij Hollandia en Truk in april. In juni kwam het in actie bij Saipan en Guam en was het betrokken bij de Slag in de Filippijnse Zee op 19 en 20 juni 1944. Vervolgens opereerde de U.S.S. Lexington bij de Marianen tijdens de zogenaamde "Marianas Turkey Shoot", waarbij meer dan 300 vijandelijke vliegtuigen op de eerste dag werden vernietigd.
In augustus nam het schip deel aan operaties vij Guam, Palau en de Bonin eilanden en in september bij Yap, Ulithi, Mindanao, de Visayas en in de omgeving van Manilla. In oktober nam de U.S.S. Lexington deel aan operaties bij Okinawa en Formosa. Hierna nam ze deel aan de Slag om Leyte, waarbij het schip werd geraakt door een Kamikaze actie. Hoiewel zwaar beschadigd, kon het schip worden behouden en worden gerepareerd.

December 1944 en januari 1945 nam het weer deel aan operaties bij Luzon en Formosa, gevolgd door operaties in de CHinese Zee, bij Saipan, Camranh Bay, Hong Kong, Formosa en Okinawa. in februari kwamen Japan en Iwo Jima aan de beurt. Na een korte rustperiode verbleef de U.S.S. Lexington de rest van de oorlog rond Japan voor operaties tegen het Japanse vasteland. Direct na de Japanse overgave werden toestellen van de Lexington gebruikt om voedsel te droppen bij krijgsgevangenkampen.

Op 16 december 1945 arriveerde het schip in San Francisco.
Op 23 april 1947 werd het schip uit de vaart genomen en in reserve geplaatst. Op 1 september 1953 onderging het een grote verbouwing aan de Pudget Sound Naval Shipyard om omgebouwd te worden tot attack carries CVA-16. Op 15 augustus 1955 werd het wederom in dienst genomen. In januari 1962 aou het schip ingezet worden als trainingsschip als CVS-16, mssr werd vanwege de Cuba-crisis wederom als ataack carrier in dienst gesteld. Uiteindelijk werd ze op 29 december 1962 alsnog omgevormmd tot trainingschip te Pensacola, Florida, waarbij het op 1 januari 1969 de aanduiding CVT-16 kreeg. Op 8 november 1991 zou het schip definitief uit de vaart worden genomen.

Op 15 juni 1992 werd de U.S.S. Lexington gedoneerd als museumschop te Corpus Christi, Texas. In 2003 werd het vastgelegd als National Historic Landmark.

Bevelhebbers:
17 februari 1943 - 10 april 1944: Captain Felix Budwell Stump;
10 april 1944 - 30 januari 1945: Captain Ernest Wheeler Litch;
30 januari 1945 - 18 november 1945: Captain Thomas Hinckley Robbins;
18 november 1945 - 11 oktober 1946: Captain Bradford Ellsworth Grow.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Presidential Unit Citation for Navy and Marine Corps

Samenvatting:
Aanbeveling:
"Wegens uitzonderlijke heldenmoed in actie in de lucht, aan land en op zee tegen vijandelijke Japanse troepen op het strijdtoneel in de Pacific van 18 september 1943 tot 15 augustus 1945.Aan de spits van onze geconcentreerde oorlogvoering met carriers in de voorste gebieden heeft de U.S.S. Lexington met haar luchttroepen vernietigende slagen toegebracht aan de Jaspanse gevechtskracht; zij leverden luchtdekking voor onze amfibische strijdmacht, zij hebben de Japanse luchtaanvallen fel bestreden en hun vliegtuigen vernietigd en zij hebben aan de Japanners enorme schade toegebracht in de vorm van beschadigde of tot zinken gebrachte schepen. Gedurfd en betrouwbaar in de strijd hebben de U.S.S. Lexington en haar dappere officieren en manschappen een grote bijdrage geleverd aan de tot stand koming van de uiteindelijke nederlaag van het Japanse Keizerrijk."