Fotoverslag Recogne, 70 jaar na dato

Vanuit een koud en nat Nederland waren we naar Bastogne gekomen, rekenend op regen. We werden verrast door een pak sneeuw. De sneeuw toverde het landschap om in een zachtmoedige afspiegeling van wat het 70 jaar terug moet zijn geweest, en gaf het geheel een extra dimensie. Nog een graad of tien kouder en met de dreiging van een vijand die zonder genade op de loer ligt, elk moment kan aanvallen... Je kan het je nog steeds niet indenken, als je zelf geen veteraan bent. Iedereen eert ze, eenieder op zijn eigen wijze. Zo ook de re-enactment groepen. In Recogne hebben ze het dorp in de teletijdmachine gestopt. Dat details hier en daar afwijken benadrukt alleen maar ons respect voor de moed van soldaten en bevolking, voor het leed en het lijden.

De voorbereidingen voor de slag in het veld zijn in volle gang. Ondersteund door sneeuw, mistmachines, kruitdamp en een hoop enthousiasme gaat het van start. Een groepje agenten wijst ons erop dat een eindje verderop nog ruim plek is. Naast mij moppert iemand dat ze haast niets ziet met die mist en ik verzucht: "ja, dat zullen zij ook gedacht hebben". Het is een spektakel. Hoe het moet zijn om daar in het veld te staan en mee te doen? Ik hoop dat die re-enactors dat zullen blijven vertellen, zonder opsmuk en met nog steeds dezelfde boodschap als 70 jaar geleden.