Het één leidt vaak tot het andere... Reis je naar Heusden af om foto's te maken voor iets wat je in een boek gelezen hebt, loop je over een begraafplaats een extra rondje en stuit je op een bijzonder graf. Je leert ze herkennen, de oudere graven, en als ze gegroepeerd staan kan een extra blik geen kwaad.
Je leest... Drie dezelfde data, en eentje iets later, maar wel dezelfde achternaam... Leeftijden, veels te jong, tussen de 11 en 15 jaar... Op het kruis staat nog amper leesbaar: "Hier rusten ten gevolge van mijnontploffing." Ruim een maand na de bevrijding, drie verscheurde families. Zelfs wij worden hier elke keer opnieuw heel erg stil van.
Je komt thuis, verwerkt je plannen in
een verhaaltje. Dit had er niets mee te maken, maar blijft toch knagen. Je gaat eens zoeken op internet, wat kan er gebeurd zijn, waar is het gebeurd? Wat is het verhaal er achter? Dan blijkt er over deze jongens helemaal niets te vinden te zijn, zelfs in oude kranten komen de namen niet voor. Laat dit dan onze bijdrage zijn om deze jonge jongens niet te vergeten.
- Antonius Bierkens * 22-10-1934 † 16-7-1945
- Adrianus Bierkens * 7-9-1930 † 22-6-1945
- Adrianus Couwenberg * 24-9-1931 † 22-6-1945
- Johan Jozef van Wijk * 19-3-1932 † 22-6-1945
Update:
Ondertussen hebben we via de
Heemkunde database van de oostelijke Langstraat een bidprentje gevonden. De tekst luidt:
Bid voor de zielen van zaligen
ADRIANUS BIERKENS
geboren te Fijnaart 7 september 1930
ADRIANUS COUWENBERG
geboren te Utrecht 24 september 1931
JOHAN JOZEF VAN WIJK
geboren te Heusden 19 maart 1932
Zij overleden te Heusden 22 juni 1945 ten gevolge van een noodlottig ongeval, nog voorzien van het II. Oliesel. O God, moesten dan weer drie onschuldige, levenlustige jongens vallen als slachtoffers van den wreeden oorlog? Plotseling en onverwachts zijn zij uit het leven weggeruist en lagen hunne lichamen tegen den grond neergesmakt. Dierbare ouders, broers en zusters, wij weten, dat ons tragisch heengaan u in diepe droefheid brengt. En toch, wilt bedenken, dat Onze Lieve Heer ons leven slechts heeft verwisseld en niet weggenomen. Ons aardsche woonhuis werd gesloopt, ja, maar in den hemel werd ons een eeuwige woning gebouwd. [...] wij, dankbaar voor al het goede dat gij ons hebt bewezen, aan u blijven denken en den Goeden God voor u bidden. Dierbare vrienden, tot weerziens hierboven. Gedenkt ons in uwe gebeden. Mijn Jezus, barmhartigheid