Fotoreportage Twee begrafenissen op de Airborne Begraafplaats in Oosterbeek

Op woensdag 18 september 2024 zijn op de Airborne begraafplaats in Oosterbeek twee militairen begraven die vochten tijdens de Slag om Arnhem: Private Moon en Luitenant Anderson. Twee Britse militairen werden 80 jaar na vermissing met militaire eer begraven in Oosterbeek.

Soldaat Henry Moon werd in 1922 geboren in Speeton, een dorp aan zee in North Yorkshire. Hij was vrijgezel en leerling-timmerman van beroep. Hij diende sinds 1942 in het Yorkshire Regiment, ook bekend als de Green Howards. Hij vertrok vanuit Noord-Afrika met het 7e Bataljon Green Howards en nam deel aan de invasie van Sicilië in 1943. Henry Moon raakte gewond, maar keerde twee maanden later terug naar zijn bataljon. In november 1943 was hij terug in Engeland, waar de voorbereidingen voor D-Day begonnen; de geallieerde landingen in Normandië. Henry Moon landde op 6 juni 1944 op Gold Beach en vocht met zijn bataljon zich een weg door Frankrijk en België. Op 17 september 1944 staken ze de Nederlandse grens over als onderdeel van het grondoffensief (Garden) dat de Amerikaanse, Britse en Poolse luchtlandingstroepen moest aflossen. Eind september 1944 had het 7e bataljon posities ingenomen ten noorden van Bemmel, in het bruggenhoofd van Nijmegen. Henry Moon sneuvelde op 1 oktober 1944 tijdens een Duitse mortieraanval. Hij werd als vermist opgegeven. Zijn veldgraf werd gevonden tijdens wegverbredingswerkzaamheden langs de snelweg A15. Henry werd geïdentificeerd via het DNA van zijn neef David. Hij is begraven door een detachement van The Yorkshire Regiment.

Het team van de Bergings- en identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht.

Luitenant Dermod Anderson werd in 1914 geboren in Natal, Zuid-Afrika en ging naar de Universiteit van Kaapstad. In de jaren 1930 vertrok hij naar Engeland om architectuur te studeren. In 1940, terwijl hij werkte als assistent van Sir Edward Lutyens (de hoofdarchitect van de Imperial War Commission) en kort na zijn huwelijk met zijn vrouw Carol, werd hij aangesteld bij het Gloucester Regiment. Maar eigenlijk wilde Dermod alleen maar vliegen. In april 1942 begon hij met een opleiding tot zweefvliegtuigpiloot bij het nieuw gevormde Glider Pilot Regiment. Na een opleiding op verschillende vliegtuigen werd hij begin 1944 geplaatst bij B Squadron van de 1st Wing. Dermod vloog op D-Day met een zweefvliegtuig met troepen naar Normandië en keerde ongeschonden per schip terug naar Engeland. Op 18 september 1944 landde Dermod Anderson zijn zweefvliegtuig bij Wolfheze. Hij en zijn passagiers verhuisden naar Oosterbeek, waar ze posities innamen bij de oude kerk. Hier werd hij op 25 september 1944 gedood door een Duitse mortiergranaat die vlak bij zijn loopgraaf insloeg. In een brief aan Dermods vrouw prees zijn commandant hem voor zijn moed. Hij had het voor elkaar gekregen om gewonden in een jeep binnen te brengen onder zwaar vijandelijk vuur. Het is nu duidelijk geworden dat Dermod destijds in zijn loopgraaf begraven lag. Hij werd na de slag als vermist opgegeven. Zijn stoffelijk overschot werd gevonden tijdens een veldonderzoek in het gebied van de oude kerk, om verloren veldgraven te lokaliseren - met speciale toestemming van de plaatselijke raad. Luitenant Dermod Anderson werd geïdentificeerd via het DNA van zijn achterneef Julian. Een detachement van het Army Air Corps heeft de begrafenisceremonie uitgevoerd.