Dasselse dwangarbeiders: Katholieke Kerk (13/22)

Nederlandse dwangarbeiders in Dassel

Ongeveer een jaar geleden, kreeg ik de brieven van Gerard Schampers in handen. Een student in oorlogstijd, wonend in Helmond en studerend in Tilburg. In 1943 werd hij, met nog 21 andere studenten, tewerkgesteld te Dassel in Duitsland. In Dassel werkte ook een aantal Limburgers, die opgepakt waren tijdens de Kerkrazzia's in oktober 1944. Na vele verhalen over hen te hebben gehoord en gelezen, wilde ik de omgeving waar ze die tijd doormaakten graag met eigen ogen zien. Dus reed ik vier uur richting het oosten. In deze serie beschrijf ik mijn indrukken aan Dassel tijdens die dagen.

De familie bij het graf van Janus Brekelmans. Bron: Familie Brekelmans.

Vandaag loop ik door Dassel. Op weg naar het Katholieke kerkje, dat vroeger aan de rand van het stadje stond. Dassel is in al die jaren wat uitgedijd, waardoor er nu wat meer huizen om heen staan. De kerk is gebouwd voor de kleine Katholieke gemeenschap. Veel mensen kwamen er niet, in de oorlog.

Een groot deel van de Nederlandse studenten kwam uit het Katholieke zuiden van Nederland. Wat betekende, dat ze elke zondag zingend en spelend op het orgel in het kerkje te vinden waren. Ze werden echt opgenomen in de Katholieke gemeenschap en kregen vaak hulp uit die hoek in de vorm van voedsel.

Nadat Janus Brekelmans in het ziekenhuis van Einbeck overleed, werd hij door zijn medestudenten in Dassel bij ‘hun’ kerkje begraven. Intussen loop ik over de begraafplaats. Ik herken huizen die op de achtergrond van enkele foto's staan. Deze fotos heb ik begin dit jaar opgehaald bij een nicht van Janus. Op de foto's broer Ignaas en hun ouders bij het graf van Janus.

De fotos lijken op twee verschillende momenten genomen. De kleding is zichtbaar anders, maar ook is op de tweede foto een grafsteen zichtbaar. Janus zou later worden overgeplaatst naar het ereveld in Loenen.

Ik kan de locatie van het graf bij benadering localiseren. Vreemd om te lopen in de buurt van de plek waar hij lag, waar zijn familie stond, waar zijn vrienden om hem rouwden. Het is eerbiedig stil, enkel de vogels fluiten.