Het boek is geschreven door Arno Sauer, de zoon van Fritz Sauer. Fritz was voor de Tweede Wereldoorlog een opleiding tot kapper aan het volgen, maar dit werd onderbroken door de oorlog. Als jongeman kwam Fritz terecht bij de Reichsarbeitsdienst en later in het Duitse leger, waar hij diende bij de 132e infanterie divisie.

Net als vele andere Duitse soldaten werd hij naar het Oostfront gestuurd en maakte daar verschrikkelijke dingen mee. Zijn beste vriend stierf aan een buikwond en Fritz zelf werd in zijn been geschoten. Na zijn herstel diende hij als bewaker bij een krijgsgevangenenkamp. De druk van de oorlog maakte zich voelbaar en hij werd weer naar het front gestuurd. Toen hij verdwaalde tijdens een missie, besloot hij om niet langer verder te dwalen en naar het westen te gaan. Deze beslissing wordt onder andere ingegeven door de zinloosheid van de oorlog en om niet gevangen te worden genomen door soldaten van de Sovjet-Unie. Onderweg naar het westen ontmoette hij andere vluchtelingen en ging een tijd met hen op weg.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Fritz alsnog gevangen genomen door de Russen en daar bleek zijn gedeeltelijke opleiding tot kapper ontzettend nuttig te zijn. Hij schoor en knipte de Russische soldaten. Hierdoor werd hij eerder vrijgelaten en kon hij terugkeren naar zijn geboortedorp. Daar ging hij aan de slag als kapper. Hij overleefde de Tweede Wereldoorlog. Het boek is geschreven door zijn zoon, die later de herinneringen van zijn vader heeft uitgewerkt.

Het is duidelijk dat de schrijver een bepaalde sympathie heeft voor zijn vader en wat die heeft doorgemaakt. Het geeft ook een bepaald inzicht in de verwerking van het trauma bij een generatie. De verhalen heeft Arno Sauer tijdens zijn jeugd aangehoord en decennia later uitgewerkt tot een boek. De verhalen van zijn vader konden fragmentarisch zijn, maar door zijn zoon is er een coherent geheel van gemaakt.

Het boek heeft helaas geen foto’s die een indruk zouden geven van hoe Fritz eruitzag. Daarnaast kent het boek duidelijk een Duits perspectief, onder andere door de boodschappen voor- en achterin, over de vele Duitse slachtoffers van de oorlog en de persoonlijke drama’s die de vluchtelingen doormaakten. Niet zo verwonderlijk ook, gezien de tijd die Fritz met verschillende vluchtelingen besteedde.

Fritz heeft onder andere moeite met de verschrikkelijke oorlog waarin hij terecht is gekomen en waar hij totaal niet op was voorbereid. Als religieuze en gevoelige jongen werd hij naar het front gestuurd, wat een afschuwelijke ervaring voor hem was. De spanning en verontrusting die hij ervaarde, komen in het boek duidelijk naar voren.