Deze oorlogsroman situeert zich in de Noord-Afrikaanse woestijn, bij de 7de Armoured Division, ‘Desert Rats’ van 1940 tot 1943. Het beschrijft het leven van de tankbemanningen in deze strijd. Zoals de auteur het verwoordde in zijn voorwoord: “Wegens de geaardheid van het gevechtsterrein werd de strijd in de Lybische Woestijn hoofdzakelijk uitgevochten door tanks. De geschiedenis van het Woestijnleger is daarom in wezen die van de pantserformaties. Tijdens de langdurige gevechten waren zij bij de overwinning gewoonlijk in de voorhoede, bij de terugtocht herhaaldelijk in de achterhoede, terwijl zij in de maanden van waakzaamheid dikwijls als schildwachten dienst deden.”

Het boek begint dan ook in 1940, als het hoofdpersonage naar de woestijn wordt verplaatst. Hier krijgt hij het bevel over een tank, en kan zich inwerken. Hier wordt de lezer vertrouwd gemaakt met de terminologie van de gepantserde oorlogsvoering. Er wordt uitgeweid over wat het leven in de woestijn en bij een pantserregiment inhoudt. Men bevindt zich op dat moment nog in een tijd van wachten. Er worden af en toe patrouilles uitgezonden om de troepen waakzaam te houden, maar toch is de verveling enorm. De lange tijd van wachten op ‘iets’ wordt prachtig verwoord. Tegen het einde van het hoofdstuk - en de verveling - beginnen er kleine schermutselingen met de Italiaanse strijdkrachten. Nadien volgt de Italiaanse opmars door Lybië.
Het tweede deel handelt over de vernietiging van het Italiaanse Leger, of hoe het Britse woestijnleger het verloren terrein herovert, en daarbij de Italianen zo goed als vernietigd. Zowel de spannende tankgevechten als de achtervolging op een verslagen vijand worden hier besproken. Tijdens deze operaties doet het leger een pak ervaring op, en weet zich gesterkt door een inferieure vijand makkelijk te verslaan.
In het derde en vierde deel gaat het Woestijnleger de confrontatie met de Duitsers aan. Aanvankelijk lijkt het er goed uit te zien, maar na verloop van tijd moet het leger wijken. Naarmate de Duitsers meer vertrouwd geraken met de woestijnoorlog, moeten de Britten achteruit. Dit leidt tot deel vijf, waar het Britse leger bedreigd wordt door vernietiging, zoals de Italianen slechts een jaar geleden. We bevinden ons in een klein plaatsje, El Alamein genaamd. Men blikt even weg van het tankregiment, en kijkt even naar de commandotop. Generaal Montgomery wordt gestuurd om de vernietiging af te wenden.
Het laatste hoofdstuk verhaalt de nederlaag van de Duitse strijdkrachten, de achtervolging, en uiteindelijk, de inname van Tunis en overgave van het Afrika Korps, een strijdkracht die de Woestijnratten geleerd hadden te respecteren om hun manier van vechten.

Dit boek is geen beschrijving van de specifieke acties van één eenheid. Het is het verslag van hoe mensen de oorlog in de woestijn beleefden, geschreven vanuit de ervaringen van de auteur. Het beschrijft prachtig hoe het leven in de woestijn er moest hebben uitgezien, wat voor ontberingen de mannen moesten doorstaan. Wat een terugtocht met achtervolging door de vijand inhoudt, wat een domper dat op het moraal heeft en wat het betekend om uit te vallen, in het midden van de woestijn, zonder kameraden. Maar ook wat het betekend om een vijand te achtervolgen, weten dat je sterker bent. Wat voor emoties dat de zege losweekt.
Het heeft - naar mijn mening – geen concurrentie als het gaat om het beschrijven wat het betekend om de Duitsers te bevechten, maar ook de vliegen, de eenzaamheid, het zand, de dorst en de hitte. Kortom, datgene wat de oorlog zo ondraaglijk maakt. Het is de beste beschrijving van gepantserde oorlogsvoering in de woestijn, die ik gelezen heb. Je merkt dat de auteur zelf in de woestijn heeft gevochten (als een officier bij de R.T.R. van de 7de Armoured Division), en er heel wat van zijn persoonlijke ervaringen heeft ingestoken.

Er wordt in het boek ook niets weggelaten van de gruwel. Als bij de aanval op een vliegveld een infanterie-eenheid door tanks ‘in de pan wordt gehakt’, wordt dit beschreven tot in het detail. Maar het zijn ook de kleine zaken, zoals de minder dapperen die door promotie van het gevechtsterrein worden weggehaald, die het geheel een goede en accurate indruk geven. Ik vind het een prachtig boek, heb het reeds meerdere keren gelezen, en kan er zeker nog van genieten. Een aanrader voor iedereen !