In ‘Ik hoor bij jou’ schrijft Lizzie Page het verhaal van Vivienne tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij woont samen met haar man, Edmund, op het platteland in Engeland als ze een jong Joods meisje tijdelijk in huis krijgen. Pearl is door haar moeder uit Londen weggezonden om veilig de oorlog door te komen. Vivienne heeft tijdens de Eerste Wereldoorlog samen met haar zus, Olive, als verpleegster gediend. En de nieuwe oorlog roept een hoop slechte herinneringen en verdriet bij haar op.

Het boek wisselt per hoofdstuk de Eerste en Tweede Wereldoorlog af. Vivienne is getrouwd met een man die nooit echt van haar gehouden heeft en die er antisemitische ideeën op na houdt. Ze is haar zus Olive na de Eerste Wereldoorlog verloren en Pearl, het Joodse meisje, doet haar heel erg denken aan haar overleden zus. Dit brengt veel verdriet met zich mee en ze hecht zich heel erg aan het meisje. Ze wil goed maken wat ze verkeerd heeft gedaan met haar zus. Hoewel haar man antisemiet is, keert Vivienne zich tegen de nazi’s.

"Ik huiver bij het zien van de foto’s in de krant. De nazi’s haten alles en iedereen, maar vooral Joden. Je ziet ze – de nazi’s – op hun massabijeenkomsten – Parteitage noemen ze die – met hun rechterarm geheven en met hun nazimouwbanden om. Ik vind het een meelijwekkend gezicht. En die Adolf Hitler ziet er zo sullig uit met zijn overspannen gegil en zijn armzalige snor – een afschuwelijk verwend generaaltje."

Ondanks dat Vivienne en Pearl op het platteland wonen van Engeland en de oorlog eigenlijk grotendeels langs hen heen gaat, heeft Pearl toch last van discriminerende klasgenoten.

"Pearl strijkt over mijn hoofd; het voelt niet als een zachte hoofdmassage, maar meer als een zoektocht, een opgraving, een uitkapping."

Als Vivienne het meisje vraagt wat ze aan het doen is, antwoord ze dat ze op zoek is naar de horens.

"Dat deden de kinderen tijdens het speelkwartier ook bij mij, zegt ze opgewekt. Ze zeggen dat Joden die hebben – net als duivels. Ik denk niet dat ik ze heb. Ik wilde alleen voelen of u ze wel heeft."

Tijdens de Eerste Wereldoorlog dienden Vivienne en Olive in Frankrijk, waar ze gewonde Engelse soldaten met de ambulance naar de ziekenbarak brachten. Hier ontmoette Vivienne een gewonde Joodse piloot, Sam. Ondanks de sterke liefde die de twee voor elkaar voelden wilde Vivienne graag met de laffe en onbereikbare Edmund trouwen. Ze wees Sam af, iets waar ze de rest van haar leven spijt van zou hebben. Dan komt ze er tijdens de Tweede Wereldoorlog achter dat Pearl het nichtje is van Sam. De twee ontmoeten elkaar weer en het vuur laait weer op…

‘Ik hoor bij jou’ is een roman die schakelt tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Het boek is bij vlagen erg interessant, vooral het werk dat Vivienne en haar zusje deden in Frankrijk is erg goed omschreven en het personage van Olive is super interessant. Maar Vivienne is niet het soort vrouw waar je een boek over wilt lezen. Ze is meer een karakter van een chick-lit, dat vol voor een onbereikbare man gaat om daar het grootste gedeelte van haar leven ongelukkig mee samen te zijn, om dan op middelbare leeftijd een nieuw begin te maken. Het is een moeilijk karakter om mee te sympathiseren aangezien ze er veel discriminerende ideeën op na houdt, zowel over de Joodse Sam als over haar lesbische zus. Ze stoot iedereen die van haar houdt af om te vechten voor een man die niet om haar geeft. Het boek was veel interessanter geweest als het om Olive had gedraaid, een rebelse lesbische vrouw die na de Eerste Wereldoorlog haar schilderijen over de oorlog in musea exposeerde. Een heel inspirerend personage waar ik graag meer over gelezen had.