"The Polish ‘Few’" vertelt over een kleine, vergeten groep helden: Poolse piloten die na de Duitse inval in 1939 vanuit Polen naar Frankrijk konden ontsnappen. Daar gingen ze de Fransen helpen, vechten voor vrijheid en vrede. Na de val van Frankrijk in mei 1940 zijn de meesten vervolgens naar Groot-Brittannië ontsnapt om daar samen met de Royal Air Force de strijd tegen de Duitsers voort te zetten.

De schrijver, de in Engeland wonende Peter Sikora, is luchtvaartonderzoeker, historicus en schrijver. Hij heeft zich gespecialiseerd in de geschiedenis van de Poolse luchtmacht, specifiek in de Poolse piloten van tussen 1939 en 1945. Hij heeft meerdere boeken geschreven en schrijft ook historische artikelen voor toonaangevende Poolse luchtvaarttijdschriften.

Het Britse Fighter Command stond in 1940 voor de grootste uitdaging van zijn bestaan, namelijk de Battle of Britain. Veel Poolse piloten maakten deel uit van RAF-squadrons, maar ze vormden ook hun eigen squadrons. Slechts vier werden operationeel tijdens de Slag om Engeland, namelijk: nummer 300 en 301, bestaande uit bommenwerpers, en nummer 302 en 303, bestaande uit jachtvliegtuigen. Dit was niet vreemd in die tijd want Nederland had ook ‘eigen’ squadrons (zie Nederlandse squadrons in het buitenland): No. 320 (Dutch) Squadron, No. 321 (Dutch) Squadron, No. 322 (Dutch) Squadron en No. 860 (Dutch) Squadron.

De Poolse squadrons zijn al ervaren door hun ontmoetingen met de Luftwaffe tijdens de invasie van Polen (1939) en de Slag om Frankrijk (1940). Ze laten al snel hun sporen na. Zo wordt bijvoorbeeld het 303 Squadron de hoogst scorende eenheid van Fighter Command, wat betreft de hoeveelheid neergehaalde Duitse vliegtuigen. Zo’n 145 Poolse piloten vochten mee in de Battle of Britain, de grootste groep niet-Britse piloten in Fighter Command in 1940.

Ondanks hun prestaties is een duidelijk eerbetoon de Poolse piloten niet ten deel gevallen, wat ook geldt voor veel andere Poolse militairen of eenheden. Wel is door de toenmalige bevelhebber van de Britse Luchtstrijdkrachten, Sir Hugh Dowding, gezegd dat zonder de inzet en moed van de Poolse piloten de uitkomst van de Battle of Britain heel anders had kunnen zijn.

In het boek worden veel verhalen beschreven van de strijd om de heerschappij over het Britse luchtruim. De ene keer werd met een overmacht de strijd met de Duitsers aangegaan, de andere keer met een te kleine groep. Overwinnen en verliezen, neergeschoten worden, soms met de dood als gevolg. Het is zo beschreven dat de rauwheid en chaos van een luchtstrijd concreet wordt. Mogelijk komt dit (ook) door de citaten uit interviews en door de persoonlijke verhalen van getuigen.

Het boek telt 574 bladzijden verdeeld over een voorwoord, een inleiding en negentien hoofdstukken. Het laatste hoofdstuk is een alfabetische beschrijving van alle Poolse piloten in dienst van de RAF. Behandeld worden hun staat van dienst, in welke squadrons ze dienden, wat hun resultaten waren, hun onderscheidingen en levensloop. Als ze niet sneuvelden tijdens de oorlog, wordt er ook iets vermeld over hun leven na de oorlog. Een notenlijst en een alfabetisch namenregister complementeren het geheel. In het boek staan veel foto’s van betrokken bemanningsleden.

Kortom, "The Polish ‘Few’" doet recht aan een vergeten groep helden. Helaas kregen de Poolse piloten ook na de oorlog niet (altijd) de waardering die ze verdienden. Dat is vergelijkbaar met de 1st (Polish) Independent parachute Brigade, die de schuld kreeg van het mislukken van de Slag om Arnhem, terwijl nu blijkt dat door de inzet en offers van de Poolse paratroepen de slag minder desastreus verlopen is dan zonder hun aandeel het geval was geweest.