Kunstenaar Herman Smith (1948) schreef dit boek als eerbetoon aan zijn in de Tweede Wereldoorlog overleden oom Kees. Deze zat in het verzet, werd verraden en uiteindelijk door de Duitsers gefusilleerd. De auteur logeerde in zijn jeugd veel bij zijn opa en oma. Daar zag hij steeds een foto van deze oom op de schoorsteen staan.

De foto bleef hem achtervolgen en hield hem in zijn gedachten bezig. Daarom besloot hij zich te gaan verdiepen in het leven van de familie en in het bijzonder zijn oom in de oorlog. Uiteindelijk besluit hij ter ere van zijn oom (en anderen die hun leven gewaagd hebben voor onze vrijheid) hierover een boek te schrijven. Het verhaal speelt zich af voor, tijdens en na de oorlog, van de wederopbouw tot het heden.

In de periode na de oorlog werd er niet veel gesproken over de oorlog, het verzet en dergelijke. De schrijver doorbreekt dit zwijgen in zijn familie. Hij beschrijft ook herkenbare facetten van de verzuiling, de periode van na de oorlog waarin iedere kerkelijke (katholiek, hervormd of gereformeerd) en politieke stroming zijn eigen scholen, sportclubs en ander verenigingsleven had. Ook sommige kerkelijke gebruiken en opvattingen uit vroegere tijden passeren de revue. Voor mensen die hiermee bekend zijn is er veel herkenbaar.

Niet zozeer de verzetsdaden op zich, maar vooral het verhaal van zijn oom en andere leden van de verzetsgroep na hun arrestatie, gedurende hun gevangenschap en voorafgaand aan hun executie zijn uitgebreid beschreven. Het afscheid van gezin en de rol van het geloof hebben een prominente plek gekregen: de moed en het geloofsvertrouwen om de dood onder ogen te zien en te ervaren. Een bewaard gebleven afscheidsbrief geschreven door een van de leden van de verzetsgroep vlak voor zijn executie is afgedrukt in het boek. Het is heel bijzonder om deze brief te lezen.

Het boek is op een wat aparte manier geschreven. De identiteit van de schrijver als kunstenaar met een kerkelijke achtergrond, geboren net na de oorlog, komt duidelijk naar voren. Zijn boek is een mengeling van een familiegeschiedenis en een beschrijving van zijn eigen leven en gevoelens.

De titel ‘Viooltjeshemel’ is gekozen omdat het in de familie een gewoonte is om viooltjes te schilderen. Zijn oom beschilderde houten krukjes met viooltjes. Na zijn dood zou hij in de hemel de hemelse viooltjeskleuren kunnen aanschouwen.

In het boek zijn enkele foto’s opgenomen en wat relevante documenten uit de oorlog afgebeeld. Het is zonder meer een persoonlijk en bijzonder boek, maar door de wat minder toegankelijke manier van schrijven is het geen ‘must read’. De schrijver heeft vanaf 2001 drie boeken geschreven. Ook is er een film gemaakt over hem als kunstenaar.