In het voorjaar van 1944 slaagden de geallieerde strijdkrachten er tijdens Operatie Overlord in om een bruggenhoofd te vestigen op de Franse kust. Wat volgde was een lange periode van hevige gevechten om het veroverde gebied uit te breiden. De Duitsers boden hevig weerstand, geholpen door de unieke kenmerken van het terrein met zijn heggen. De vele gevechten die hier werden geleverd zijn in veel gevallen al uitvoerig beschreven, maar vaak werden zij er door de historici uitgelicht als op zichzelf staande gebeurtenis. In het in de zomer van 2012 uitgekomen boek "To the last man" van Randolph Bradham wordt echter gekozen voor een andere invalshoek. Hier wordt niet ingegaan op het unieke karakter van de verschillende gevechten, maar wordt er juist gekeken naar de samenhang van al deze gebeurtenissen. Het grote gevecht om een vaste voet op Franse grond te krijgen.

Bradham is een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog. Als Staff Sergeant bevocht hij de Duitsers zelf in Bretagne. Na zijn terugkeer in de Verenigde Staten werd hij chirurg. Toen hij met pensioen ging is hij zich verder gaan verdiepen in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. In 2003 bracht hij hierover zijn eerste boek uit: "Hitler’s U-Boat Fortresses". Dit is een publicatie over de onderzeebootbases aan de Franse kust. De afgelopen jaren deed Bradham vooral onderzoek naar de strijd op het schiereiland Cotentin en de gevechten in Bretagne. Ondanks dat Bradham de campagne als soldaat meemaakte is dit boek geen uitgave van zijn memoires. Het is duidelijk een literatuur- en bronnenstudie over de strijd waar hij destijds zelf deel van uitmaakte.

Uiteraard begint Bradham zijn boek met een hoofdstuk over de landingen op D-Day, 6 juni 1944. Maar de focus in het boek ligt op de gevechten die hierop volgden. De operaties Cobra en Goodwood en de strijd om Cherbourg, St. Malo en Brest bijvoorbeeld. Hij doet dit door middel van beknopte beschrijvingen. Zo beknopt dat de tussenkopjes elkaar in hoog tempo opvolgen. In sommige gevallen binnen nog geen hele bladzijde. Het complete verhaal omvat nog geen tweehonderd pagina’s. Dit terwijl er toch een aantal belangrijke gevechten wordt beschreven. Veel nieuwe informatie vindt men dan ook niet in dit boek. Om bij deze beknopte beschrijving toch goed het overzicht te kunnen bewaren, zijn er een hoop kaartjes in het boek opgenomen. Dit komt de leesbaarheid zeer zeker ten goede en schept duidelijkheid voor de lezer. Een ander pluspunt aan het boek zijn de profielschetsen van de hoofdpersonen. Van een aantal geallieerde en Duitse bevelhebbers zijn korte persoonsbeschrijvingen opgenomen in het verhaal. In een apart kader wordt in een hele tot anderhalve bladzijde de carrière van deze sleutelfiguren geschetst.

"To the last man" is één van de recentste uitgaven in de lange reeks van publicaties over de strijd in Normandië. Degenen die goed zijn ingevoerd in deze materie zullen in het boek van Bradham weinig nieuwe informatie aantreffen. Ook mensen die een diepgaande beschrijving willen hebben van deze gevechten zullen die niet vinden in deze publicatie. Voor mensen met minder gedetailleerde kennis over de strijd om het Franse bruggenhoofd is dit boek wellicht een interessant overzichtswerk. De beknopte beschrijvingen, aangevuld met de profielschetsen van de belangrijkste bevelhebbers en de vele kaartjes, kunnen hen een bondig en helder overzicht geven van de complexe serie gevechten die zich in de zomer van 1944 in Noordwest-Frankrijk afspeelde.