In zijn boek brengt Willy Boghe een hommage aan zijn vader Louis die als twintigjarige de terugtrekking van het Belgische leger vanaf de eerste rij meemaakte. Wat direct opvalt is dat de opzet van het boek afwijkt van de meeste andere boeken. Zoals de titel reeds laat vermoeden, is het verhaal gebaseerd op het oorlogsdagboek van de hoofdpersoon en is het in die stijl waarin de tekst is geschreven. Mede dankzij de hulp van redacteur Hilde Devoghel slaagt Willy erin om met deze publicatie een mooi eerbetoon aan zijn vader te brengen.

Het boek is voor de derde maal uitgebracht, ditmaal aangevuld met extra informatie van getuigen die na de vorige versie van het boek reageerden met hun verhalen. Willy Boghe sprak met getuigen, deed bronnenonderzoek en toetste de neergepende verhalen aan de werkelijkheid. Hilde Devoghel stond hem bij door het handgeschreven dagboek van Louis te ontcijferen en de eindredactie van het boek op zich te nemen.

Aangezien de lezer niet per se Louis Boghe moet kennen, start de auteur met een korte schets van de achtergrond en stamboom van de familie. Daaropvolgend is er een korte tijdslijn met de voornaamste gebeurtenissen in het leven van Louis. In Bierbeek, zijn geboortedorp, is hij een alom gekend figuur, mede door zijn oorlogsverleden maar ook door zijn sociale karakter als lid van de plaatselijke fanfare.

Het tweede deel van het boek is het relaas van Louis, zoals hij optekende in zijn dagboek. In zestig bladzijden wordt de lezer meegenomen van de achttiendaagse veldtocht naar krijgsgevangenenkamp Stalag IX A tot de terugreis naar Bierbeek na de bevrijding.

In het derde deel krijgen we een schets van de oorlogsjaren in en rond Bierbeek, waarbij wordt ingegaan op de meidagen, de bezetting, bombardementen en het verzet. De verhalen zijn telkens gebaseerd op wat getuigen zich nog herinneren.

Het voorlaatste deel geeft een beeld van het leven als kind in de laatste oorlogsmaanden. Beschreven wordt hoe andere inwoners van Bierbeek de oorlog als kind meemaakten. Hun getuigenissen spelen hierbij een prominente rol. Ook wordt stilgestaan bij Stalag IX waar Louis als krijgsgevangene zat.

Afgesloten wordt met het verhaal van Willy over zijn bezoek aan museum Trutzhain in het toenmalige Stalag IX. Opmerkelijk detail: de latere Franse president, François Mitterand, zat eveneens in dit kamp gevangen. Willy Boghe maakte in 2017 deze reis om meer inzicht te krijgen in het verhaal van zijn vader, meer info te vergaren en feiten te checken. Ook legde hij contact met de kleinzoon van een landbouwer bij wie Louis als krijgsgevangene werkte.

Mede door de specifieke lay-out leest dit boek als een trein. Van de getypte tekst schakel je vlot over naar de afbeeldingen en scans van de handgeschreven teksten. Het is net alsof je in het originele dagboek aan het lezen bent. ‘Oorlogsdagboek van een minderjarige boerenzoon’ is een aanrader voor wie houdt van plaatselijke geschiedenis en zich verder wil verdiepen in de persoonlijke verhalen van burgers die de oorlog meemaakten van nabij.