Grofweg 10% van het Amerikaanse leger bestond tijdens de Tweede Wereldoorlog uit zwarte Amerikanen. Op basis van hun huidskleur werden Amerikaanse legereenheden ingedeeld, waarbij zwarte Amerikaanse soldaten vooral in ondersteunende eenheden terecht kwamen. Denk bijvoorbeeld aan de Red Ball Express, de logistieke operatie om het oprukkende Geallieerde leger van brandstof en voedsel te voorzien.

Vanwege de destijds heersende racistische opvattingen, zoals de mening dat zwarte soldaten ongeschikt waren voor de moderne oorlogvoering, bestond er slechts een beperkt aantal gevechtseenheden waarin zwarte Amerikanen konden dienen. Bekende voorbeelden zijn het 761st Tank Battalion, of de 332nd Fighter Group. Minder bekend zijn de gesegregeerde artillerie-eenheden.

Omdat er al zo weinig gesegregeerde gevechtseenheden waren, is het extra bijzonder als er een autobiografie wordt geschreven door iemand die in een van deze eenheden heeft gediend. Alleen al daarom is dit boek uitzonderlijk, want de auteur Emiel Owens diende in het 777th Field Artillery Battalion. De eenheid vocht met 155-mm "Long Tom" geschut .

Emiel Owens beschrijft niet alleen zijn gevechtservaringen in Europa, maar positioneert zijn leven ook in de veranderende tijdgeest in de Verenigde Staten en de destijds heersende raciale opvattingen. Doordat hij in het leger had gediend, kon hij gaan studeren na de Tweede Wereldoorlog. Hij heeft uiteindelijk zijn PhD afgerond.

Hij is een goede schrijver en weet verschillende ervaringen goed onder woorden te brengen, zoals toen hij een keer Duitse burgerslachtoffers zag:

"Een andere jonge vrouw lag bij een stapel lichamen, naast een lange SS-soldaat. […] Ik denk dat het was omdat zij er zo keurig en toch zo jammerlijk eruit zag, dat Napper, mijn kanonnier, zich uitstrekte en haar omdraaide met de achterkant van zijn karabijn, gedragen over zijn schouder. Nooit zal ik in staat zijn om mijn herinnering te wissen van het dodenmasker van haar gezicht.

Het boek van Emiel Owens is een meeslepend, oprecht verhaal van een oorlog, waarin hij niet alleen moest vechten tegen het nazisme, maar ook tegen de racistische opvattingen van landgenoten. Owens beschrijft zijn hele levensverhaal en laat daarbij de veranderende tijdgeest zien. Het is een indrukwekkend verhaal en zeker het lezen waard.