‘De tunnel’ is een ‘young adult’ boek dat het verhaal vertelt van drie jonge mensen in Londen die samen de oorlog proberen door te komen. Ella, een kreupel meisje, raakt tijdens de Tweede Wereldoorlog bevriend met de adellijke Quinn en straatschoffie Jay. Ze brengen alle slapeloze nachten door in tunnels van de ondergrondse om te schuilen voor de bommen. De drie raken onafscheidelijk, maar ze zullen niet allemaal de oorlog overleven.

Londen werd tussen september 1940 en mei 1941 elke nacht gebombardeerd door de Duitsers: de blitz. Bijna alle inwoners sliepen daarom maandenlang elke nacht in de ondergrondse, de gangen en de stations van het metrostelsel. Zo ook Elle en haar familie.

"Die eerste nacht slaap ik geen seconde. Boven de grond vallen bommen, onder de grond weergalmt het gesnurk."

Elle heeft het jaar voor de oorlog polio gehad. De ziekte heeft haar mank gemaakt, maar ze heeft het wel overleefd. Ze zwelgt in zelfmedelijden als ze Quinn ontmoet. Een adellijk meisje dat van huis is gevlucht omdat ze mensen wil helpen. Elle en Quinn raken bevriend en veranderen elkaar. Quinn geeft Elle moed om weer van het leven te genieten en Elle geeft Quinn de mogelijkheid om zich nuttig te maken.

Ondanks dat de inwoners elke nacht schuilen vallen er toch veel doden.

"De hele wereld moet in bad, maar sinds een week worden de publieke badhuizen gebruikt als mortuarium. Anders is er niet genoeg plaats om alle doden te bewaren."

"Elke nacht worden aan andere mensen kofferlabels vastgemaakt, met in potlood hun verwondingen erop gekrabbeld – dat scheelt tijd in het ziekenhuis. En als de labels op zijn, dan schrijven ze met lippenstift op je voorhoofd wat er aan de hand is. Mijn vader weet het precies: een X op je voorhoofd bij wonden binnen in je lijf, een T als je zo erg bloedde dat ze een tourniquet moesten aanleggen."

Het valt Elle op dat mensen zich erbij neerleggen dat ze waarschijnlijk nog lange tijd zullen moeten schuilen. Er ontstaan clubjes: schaakclubjes, breiclubjes, koren.

"Het is tegelijkertijd prachtig en totaal angstaanjagend om te zien hoe vlug mensen zich kunnen aanpassen. Dit leven onder de grond voelt al bijna normaal."

Elle ontmoet Jay op straat. Quinn, Elle en Jay worden onafscheidelijk ondanks het klassenverschil. Stiekem wordt Elle zelfs verliefd op Jay. Maar ze denkt dat hij haar niet leuk zal vinden doordat ze mank loopt en heel mager is. Maar naarmate de oorlog vordert en ze samen met Jay een bomaanslag overleeft, wordt ze moediger.

"[…] hoe dapper we zijn en hoe we bijna kapotgaan, hoe we van elkaar verschillen en hoe we toch allemaal de rest van ons leven zullen vertellen over deze weken of maanden of jaren onder de grond. Allemaal, behalve de mensen die het niet overleven."

Anna Woltz heeft een sterk ‘young adult’ boek geschreven. Ze schuwt niet om de realiteit te schetsen maar doet dit wel met een vleugje humor. ‘De tunnel’ neemt je mee in het leven van jonge mensen en de schrijfstijl is uitnodigend. Jonge mensen kunnen zich gemakkelijk met de hoofdpersonages identificeren doordat ze toegankelijk zijn en niet perfect. Hierdoor krijgen ze een goed beeld hoe het leven was van jongeren tijdens de Tweede Wereldoorlog.