Eind mei 2019 is het boek "The U-Boat Commanders: The Knight’s Cross Holders 1939 – 1945" van Jeremy Dixon, die eerder boeken over andere ridderkruisdragers schreef, verschenen. In 323 pagina’s neemt de auteur de lezer mee langs de levens van meer dan 120 Duitse U-boot-commandanten die het Ridderkruis hebben ontvangen. Kort wordt de maritieme carrière van iedere U-boot-kapitein behandeld, waarbij leidend is hoeveel schepen hij heeft laten zinken en/of beschadigd. Op alfabetische volgorde worden zij behandeld, inclusief Karl Dönitz, van 1936 tot 1943 de bevelhebber van de Duitse U-boot. Bemanningsleden die geen kapitein of gezagvoerder waren, maar wel het ridderkruis kregen worden niet behandeld. Zo komt hoofdmachinist Heinrich Praßdorf, die de onderscheiding in de laatste maanden van de oorlog ontving, niet aan bod.

Het boek is bedoeld als referentiewerk. Bij iedere biografie is minstens een foto toegevoegd, vaak uit de collectie van de auteur of van Veit Scherzer, een andere auteur die ook over ridderkruisdragers schreef. In sommige biografieën worden ook andere foto’s getoond, bijvoorbeeld van schepen die tot zinken zijn gebracht.

In het boek staat de behandelde persoon centraal, met de focus op hun glansrijke carrière. Bijzaken komen onregelmatig aan bod en worden niet altijd even consistent behandeld. Een verwonding wordt bijvoorbeeld niet beschreven, maar komt wel voor op de lijst met onderscheidingen. Soms wordt er gedetailleerd uitgelegd waar en hoe een vijandelijk schip tot zinken is gebracht. Er is informatie over de nationaliteit van het schip en hoeveel overlevenden en slachtoffers er waren. Indien een enkeling overleefde, wordt deze zelfs met volledige naam genoemd plus de datum waarop de drenkeling werd opgepikt. Daarnaast wordt er uitleg gegeven over het gewicht van het schip en eventueel de lading. Soms wordt echter slechts kortaf vermeld dat er een schip tot zinken is gebracht, zonder verder in te gaan op de inhoud.

Het boek laat vragen onbeantwoord en leest niet altijd even prettig. Het tijdsverloop is soms onduidelijk. Soms worden er in één zin verschillende dienstjaren behandeld, terwijl dit niet altijd duidelijk gemaakt wordt. Op andere momenten wordt terugverwezen naar iets wat eerder gebeurd is. Bij een rechtszaak waarbij kapitein Otto Westphalen kapitein Oskar Kusch vanwege regime-kritische opmerkingen ter dood veroordeelde, worden ook meteen verwijzingen gemaakt naar de rehabilitatie van Kusch en het overlijden van degene die hem aangeklaagd had. Interessant is dat er in de tekst vermeldingen zijn naar literatuur, bijvoorbeeld biografieën van de commandanten, zoals kapitein Karl-Friedrich Merten, die 27 schepen liet zinken en in 1986 zijn eigen biografie uitgaf. Deze biografieën komen echter niet voor in de bibliografie.

Er wordt vanuit gegaan dat de lezer bekend is met het U-boot-wapen en alle bijbehorende begrippen. Er worden namen, operaties en boottypes genoemd en het is aan de lezer om te weten wat de context en relevantie is. Namen van boten zijn helaas soms verkeerd geschreven. Het Nederlandse schip Prins Willem II, wordt de Prins Wilhelm II genoemd en het schip Bennekom wordt aangeduid als Bennekon. Bij U-boot-commandant Hans-Günther Lange wordt er geschreven dat deze drie schepen tot zinken heeft gebracht, en eentje onbevestigd, maar er staan slechts twee schepen vermeld bij de opgave. Het kan zijn dat een van de schepen om een bepaalde reden niet in aanmerking kwam voor de score van de commandant, maar uitleg erover ontbreekt.

Als referentiewerk heeft het boek een aantal valkuilen. Er is geen annotatie gebruikt. Daarnaast komen in de bibliografie boeken voor Franz Kurowski, ook onder zijn pseudoniem Karl Alman. Kurowski heeft een dubieuze status als revisionistisch schrijver en het is onduidelijk hoe zijn werken geïnterpreteerd zijn. De vraag blijft dus, in hoeverre zijn de beschreven handelingen historisch correct beschreven of wordt er weergegeven wat publicisten als de bovengenoemde hun lezers hebben willen doen geloven?

Het referentiewerk is overzichtelijk en bevat veel foto’s. Deze foto’s geven een helder beeld van de mannen en hun schepen. Hoewel de biografieën duidelijk geschreven zijn, kan men een aantal kanttekeningen plaatsen bij de verstrekte informatie. De keuze is aan de lezer, om te bepalen of hij de informatie uit dit boek wil halen of dat hij liever gebruikt maakt van internet, waar ook veel informatie over dit onderwerp is te vinden.