"Lake Ilmen" is een uitzonderlijk boek, omdat het niet een eenheid van de Wehrmacht aan het Oostfront behandelt, maar een Spaanse compagnie in Duitse krijgsdienst. De titel is dus ook een beetje misleidend, omdat de ervaringen van een Spaanse vrijwilligerscompagnie centraal staan en niet de slag om het Ilmenmeer in Noordwest-Rusland. Aan de hand van onderzoek in verschillende archieven, getuigenissen van nabestaanden en andere documentatie zijn de twee auteurs erin geslaagd om goed weer te geven wat er met de Spaanse skicompagnie gebeurde bij het Ilmenmeer in januari 1942.

De auteurs wilden de ervaringen in kaart brengen van een Spaanse eenheid die vocht bij het Ilmenmeer. Op zeer gedetailleerde en persoonlijke wijze weten zij de ervaringen van de betrokken mannen weer te geven. Het narratief wordt soms onderbroken door persoonlijke portretten of door kaders met andere uitleg. De samenstellers zijn erin geslaagd om veel nabestaanden op te sporen en te traceren. Interessant is ook de discussie die wordt aangehaald over de hoeveelheid mannen die actief was binnen de eenheid. In het boek ontbreken voet-/eindnoten, er is enkel een lijst met geraadpleegde literatuur.

Het bijzondere aan dit boek is dat de auteurs nog zoveel gegevens konden achterhalen en ook dat zij inzicht kunnen geven in dit onbekende aspect van de Tweede Wereldoorlog. Dat het een heftige slag was, getuigt onder andere de appendix waarin staat wie betrokken was en wat de gevolgen ervan waren. Bijna de helft van de eenheid werd afgevoerd als slachtoffer van de kou, wat een indicatie is van de omstandigheden waarin de Spaanse vrijwilligers zich bevonden. De auteurs zijn ook naar de plek gereisd om daar onderzoek te doen en de situatie te bekijken.

Desondanks valt wel op dat het boek geschreven is voor een Spaans publiek. Verondersteld wordt dat de lezer bekend is met de geschiedenis van de Spaanse Burgeroorlog om alles te begrijpen. Dat het boek bedoeld is voor een Spaans publiek, blijkt wel heel erg uit de nationalistische conclusie van het boek: "[…] Spaniards, Germans, Latvians, and Russians. Brought together under different circumstances, they wrote a history of blood and hardship, in many cases tinged with heroism. Some died and others were wounded or frostbitten, often with life-changing consequences. What they experienced allows the Europeans of today to resolve our differences peacefully and conserve the most noble and diverse elements of our military culture."

Omdat het boek een Engelse vertaling is, was meer context voor de internationale lezer noodzakelijk geweest. De herkomst van sommige foto’s is onduidelijk en ook iets meer zelfreflectie of een kritische houding was soms gewenst geweest, hoewel dit gedeeltelijk verklaard kan worden door de context waarin het boek geschreven is. Er is bijvoorbeeld veel contact met de families van de betrokken mannen geweest. Aan de andere kant zijn onder andere foto’s van de revisionistische organisatie HIAG gebruikt en worden een Facebook-groep en Wikipedia als bron vermeld. Een foto van een Slavische vrouw bij de rand van het meer is aardig, maar het is onduidelijk wat de toegevoegde waarde hiervan is voor het boek. Voor de rest zijn er enkele kleine schoonheidsfoutjes, zoals bijvoorbeeld leestekens die bij de verkeerde regel staan, maar dit is niet erg hinderlijk bij het lezen. Het doel om alle partijen evenwichtig te behandelen is ook niet gelukt, dus behalve de titel dekt ook het onderschrift de lading niet. Dit is dan ook het grootste kritiekpunt.

Al met al hebben de auteurs grondig onderzoek verricht en is dit boek een informatieve aanvulling voor de geschiedschrijving. Door hun werk is dit onbekende slagveld onder de aandacht gekomen. Voor wie meer wil weten over de Spaanse vrijwilligers aan het Oostfront zal dit boek zeker interessant zijn, specifiek voor wie zich verdiept in de skicompagnie. De titel geeft niet geheel de inhoud van het boek weer. Voor wie de strijd rondom het meer wil begrijpen is het dus wel belangrijk om dit boek niet als enige bron te benutten. Om de volledige context te kunnen bevatten is meer literatuur nodig.