‘Eastern Front Sniper’ is een biografie over een van de meest succesvolle Duitse sluip-/scherpschutters van de Tweede Wereldoorlog: Matthäus Hetzenauer.

Het boek begint met een uitgebreid voorwoord (36 pagina’s) van Martin Pregler met een algemeen stuk over de bewapening, munitie, uitrusting, training en tactieken van de Duitse scherpschutters. Pegler is een specialist op dit gebied door zijn werk als curator van een Brits legermuseum. Een interessant stuk informatie.

Dan volgt een korte inleiding en gaat het deel over Matthäus Hetzenauer van start. Het is ingedeeld in negen hoofdstukken. Het begint met zijn militaire basisopleiding tot Gebirgsjäger, bij de befaamde Duitse bergtroepen (ook wel Alpenjagers genoemd). Het tweede hoofdstuk beslaat zijn training tot scherpschutter. Deel drie bevat veel informatie en tekeningen over technieken en tactieken, zoals camouflage, terwijl het vierde hoofdstuk gaat over een Duitse onderscheiding: het Scharfschützenabzeichen (scherpschuttersbadge).

Het vijfde hoofdstuk beschrijft zijn actieve frontervaringen met zware gevechten en verliezen aan het Oostfront. Hij vecht onder andere in Roemenië, Oost-Hongarije en Slowakije. De meest succesvolle scherpschutters van de Duitse Wehrmacht worden beschreven in het zesde deel. Het zevende hoofdstuk beslaat de periode van Hetzenauers laatste dagen in actieve dienst van half april 1945 tot aan de Duitse capitulatie op 8 mei 1945.

Omdat hij zo succesvol is zijn de Russen uit op zijn dood of gevangenschap. Dat was ook de reden waarom sluipschutters zo min mogelijk herkenningstekens droegen op hun uniform in het veld. Als ze niet herkend werden als sluipschutter hadden ze meer overlevingskans. Anders werden ze veelal ter plekke geëxecuteerd als wraak.

Het achtste hoofdstuk gaat in het kort over Hetzenauers vijf jaar als krijgsgevangene van de Sovjets. Dan volgt het laatste hoofdstuk over zijn terugkeer in 1950 in zijn geboortestreek, de Oostenrijkse Alpen, tot aan zijn overlijden in 2004. Ter afsluiting volgt een kleine mededeling van de schrijver over de connectie tussen Matthäus Hetzenauer en de bekende Otto van Habsburg, de vooroorlogse kroonprins van het toenmalige Oostenrijks-Hongaarse koningshuis.

Matthäus Hetzenauer kreeg veel erkenning als meest succesvolle scherpschutter van de Duitse Wehrmacht en heeft diverse Duitse onderscheidingen gekregen: het Deutsches Kreuz in gold, het Eisernes Kreuz 2. Klasse, het Eisernes Kreuz 1. Klasse, het Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, het Scharfschützenabzeichen 3. Stufe, het Infanteriesturmabzeichen en het Verwundetenabzeichen (1939) in Schwarz.

De hoofdstukken over Hetzenauers militaire carrière zijn vrij algemeen geschreven. Ze beschrijven wel deels zijn acties, bijvoorbeeld over hoe hij in zijn eentje twee grote vijandelijke eenheden op afstand weet te houden, maar het gaat niet over het afzien, de gevaren en dergelijke.

Het boek is een mix van biografische gegevens en achtergrondinformatie. Het is wel leerzaam maar minder fijn om te lezen. Een betere scheiding tussen feitelijke informatie en de eigenlijke biografie had beter geweest. Nu heb je de kans de verhaallijn kwijt te raken. Wel krijg je naast het levensverhaal over Matthäus veel informatie over de Gebirgsjäger en over technieken en tactieken van sluip- en scherpschutters.