Op 6 juni 1944 verschenen er grote groepen Amerikaanse bommenwerpers boven de kust van Normandië om de Duitse stellingen onder vuur te nemen en de grondtroepen luchtsteun te geven. Tijdens de verdere geallieerde opmars tot en met de val van Berlijn speelde de Amerikaanse luchtmacht een belangrijke rol in het terugdringen van de vijand.

Minder bekend is dat de bommenwerpers van de Amerikaanse Achtste Luchtmacht (The Mighty Eighth) al vanaf halverwege 1942 ingezet werden boven Europa in de strijd tegen nazi-Duitsland. Zij werden ingezet omdat luchtmachtcommandanten dachten dat dit de latere gevechten op de grond een stuk minder bloederig zou maken. Ook dacht de leiding dat escortejagers niet nodig zouden zijn, vanwege de behoorlijke vuurkracht van de bommenwerpers.

In de praktijk bleken de bommenwerpers kwetsbaar voor de Duitse jagers en het intensieve luchtafweergeschut. Ook moesten de bemanningen op grote hoogte opereren onder extreem lage temperaturen. Er werden enorme verliezen aan manschappen en vliegtuigen geleden; de Achtste Luchtmacht verloor tijdens de oorlog meer mensen dan het Amerikaanse Korps Mariniers. Daarnaast leken de bombardementsvluchten vaak zelfmoordmissies en kampten veel bemanningen met psychische klachten.

In het verloop van de oorlog werd de strategie aangepast, waardoor de luchtstrijd minder bloederig werd. Zo werden precisiebombardementen, die heel lastig uit te voeren waren, ingeruild voor oppervlaktebombardementen op steden en industriegebieden. Uiteindelijk leverde de luchtoorlog een essentiële bijdrage aan het verzwakken en vernietigen van de Duitse oorlogsindustrie.

"Masters of the Air" vertelt het verhaal van de Achtste Luchtmacht tijdens de campagne boven West-Europa tussen 1942 en 1945. De auteur van dit boek is de Amerikaan Donald L. Miller (1944). Miller is professor in de geschiedenis en bekleedt de John Henry MacCracken-leerstoel aan het Lafayette College in Pennsylvania. Hij heeft al 8 andere boeken op zijn naam staan.

Donald Miller trof bij zijn opa op zolder het vliegerjack uit de Tweede Wereldoorlog van zijn vader aan. Later bezocht Miller met zijn familie films over de Achtste Luchtmacht, waardoor zijn interesse steeds verder gewekt werd. De auteur was al aan dit verhaal bezig toen hij in contact kwam met diverse veteranen van de Achtste Luchtmacht. Zij waren voor hem de inspirerende factor om dit boek te schrijven. Miller heeft gebruik gemaakt van Amerikaans en Duits archiefmateriaal, ooggetuigenverslagen en meer dan 250 interviews met betrokkenen.

In 1993 verscheen ‘Band of Brothers’, een boek over een onderdeel van de Amerikaanse 101e Luchtlandingsdivisie tijdens de Tweede Wereldoorlog van de hand van historicus Stephen Ambrose. Nadat de Amerikaanse regisseur Steven Spielberg het boek gelezen had, toonde hij onmiddellijk interesse in de filmrechten van ‘Band of Brothers’. In 2001 kwam de gelijknamige serie uit als coproductie van Spielberg en Tom Hanks. Beide mannen werken nu weer samen aan een verfilming van Millers boek in een serie over de Achtste Luchtmacht. Het is nog niet bekend wanneer de serie, die ook ‘Masters of the Air’ zal gaan heten, in premičre gaat.

‘Masters of the Air’ bestaat uit 17 hoofdstukken die met elkaar een compleet beeld geven van het vliegersleven. De strijd in de lucht en het leven op de vliegbases wordt uitgebreid behandeld. Ook is er aandacht voor de gevolgen die de zware omstandigheden en hoge verliezen hadden voor de psychische weerbaarheid van de bemanningen. Daarnaast wordt het leven in de krijgsgevangenkampen voor de neergeschoten vliegtuigbemanningen beschreven. Aan het eind schrijft Miller een beschouwing waarin de vraag wordt beantwoord in hoeverre de strategische bombardementen succesvol waren.

Het boek is voorzien van circa 45 relevante zwart-witfoto’s. Elk hoofdstuk begint met een spreuk, uitgesproken door een (meer of minder) bekende militair of filosoof. Hoofdstuk 7 wordt bijvoorbeeld vergezeld van de volgende spreuk van William Shakespeare: "De zon zal vandaag niet te zien zijn; de hemel fronst en daalt op ons leger neer". Naast de hoofdstukken is ‘Masters of the Air’ voorzien van een proloog over een eenheid van de Achtste Luchtmacht (de 100ste Bombardementsgroep) die de zwaarste verliezen leed, een epiloog en dankbetuiging. Een uitgebreide bibliografie en het register maken het boek compleet.

Doordat het boek alle kanten van het leven en werk van de Amerikaanse bommenwerperpiloten belicht, is ‘Masters of the Air’ een zeer interessant en indrukwekkend document geworden. Korte, persoonlijke verhalen worden afgewisseld met gedeelten die meer ingaan op de achtergronden. Door deze variatie is het boek, ondanks de lijvige omvang, prettig leesbaar.

De auteur is erin geslaagd om de lezer als het ware mee de lucht in te nemen. De spanning van de gevechten, de strijd tegen de elementen en het verlies van kostbare mensenlevens wordt bijna voelbaar beschreven. Donald Miller heeft met dit boek een bijzonder interessante en levensechte getuigenis van de grootste en meest vernietigende luchtoorlog gemaakt.