"Scheepshistorie" is een periodieke uitgave waarin de Nederlandse maritieme geschiedenis wordt beschreven aan de hand van unieke en eigentijdse scheepsmodellen, die behoren tot de collecties van verschillende maritieme musea. Dit concept is ontstaan uit de behoefte van de museumbezoekers aan meer uitgebreide informatie over de betreffende schepen, modellen of de gebeurtenissen die de schepen hun bekendheid hebben gegeven. Alle artikelen in "Scheepshistorie" worden geschreven door museumconservators, historici, restaurateurs en deskundigen op het gebied van kunsthistorie of eigentijdse scheepsbouw. "Scheepshistorie" is bedoeld voor iedereen met belangstelling voor maritieme zaken en de geschiedenis van Nederlandse scheepvaart in de breedste zin van het woord.

"Scheepshistorie 16" bevat onder andere een ode aan het speeljacht, een artikel over de botter Pieter Bos en een verhaal over beeldhouwwerk aan knechten en betingen. Verder komen een artikel over het Nationaal Sleepvaart Museum, een beschrijving van het bergingsvaartuig Bruinvisch en een artikel over marine-ingenieur dr. B.J. Tideman aan bod. Er volgen artikelen over clippers van de Dordtse werf Gips & Zonen, de pinas en de getijdenklok in Maassluis. Het boek eindigt met verhalen over de marine-modellenkamer in het Rijksmuseum, het model van de William Rex en een ode aan oude scheepstuigers.

Zo nu en dan bevatten de uitgaves van "Scheepshistorie" ook verhalen voor de maritieme liefhebbers die tevens geïnteresseerd zijn in onderwerpen over de Tweede Wereldoorlog. Dit is in "Scheepshistorie 16" weer een keer van toepassing. In deze aflevering is het artikel van Jac J. Baart "Duitse Rotterdam-konvooien 1940-1945 Deel III: Reguliere escorteschepen" opgenomen. Auteur Jac J. Baart liet aan de hand van zijn boek "Rotterdam Oorlogshaven" al zien dat hij een specialist is in de geschiedenis van de Rotterdamse haven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn artikel in "Scheepshistorie 16" sluit hier naadloos op aan. In de vorige delen van "Duitse Rotterdam-konvooien 1940-1945" kwamen de handelsschepen die deel uitmaakten van de Duitse konvooien naar en van Rotterdam aan bod, waarbij terloops enkele escortevaartuigen van de Duitse marine werden vermeld.

Uit het palet van verschillende bescherming biedende schepen worden in dit deel de regulier gebruikte typen onder de loep genomen. Zo beschrijft Jac J. Baart onder andere Flakschiffe (Flak = Flugabwehrkanone), Vorpostenboten, Holland-Fischdampfers en Minensuchboten. Al deze kleine oorlogsschepen of tot oorlogsschepen omgebouwde vissers- of kustvaartschepen, worden technisch gezien zeer gedetailleerd beschreven. Om hun konvooien te beschermen tegen Britse kleine marine-eenheden en gevechtsvliegtuigen, bouwden de Duitsers vissersschepen om tot escorteschepen en gebruikten zij tevens patrouilleboten en mijnenvegers voor dit doel. Nadat de Duitse bronnen van kleinere civiele schepen uitgeput raakten, ging de Kriegsmarine over tot het in beslag nemen van Nederlandse en Russische trawlers en coasters, die veelal op Nederlandse werven omgebouwd werden tot escortevaartuigen. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog bestond de Duitse kustkonvooibeschermingsvloot uit een allegaartje van schepen. Door grote verliezen vielen de Duitsers terug op het gebruik van hulpmijnenvegers, kleinere vissersvaartuigen en Schnellboten om hun steeds kleiner wordende konvooien te beschermen.

De beschrijvingen van Jac J. Baart van de keur aan Duitse kleine escortevaartuigen wordt functioneel ondersteund door foto`s, tekeningen en andere vaak kleurrijke afbeeldingen. Hierdoor krijgt de lezer een goede indruk van de Duitse schepen die met steeds grotere verliezen ingezet werden door de Kriegsmarine. Het is voor de echte liefhebbers van militaire maritieme geschiedenis te hopen dat Jac J. Baart zijn artikelen nog eens bundelt in een titel die "Rotterdam Oorlogshaven 2" zou kunnen luiden.