Op 21 juni 1941 viel nazi-Duitsland de Sovjet-Unie binnen. Miljoenen Duitse soldaten passeerden de grens tussen Duitsland en de Sovjet-Unie. Bijna vier jaar werd er een strijd op leven en dood geleverd tussen de Wehrmacht en het Rode leger. Het was een ongekende vernietigingsoorlog die door Adolf Hitler voor een groot deel geleid zou worden vanuit het onneembaar geachte hoofdkwartier, de Wolfschanze in Oost-Pruisen.

In de aanloop naar de Duitse aanval op de Sovjet-Unie werd onder de codenaam Askania in 1940 begonnen met de bouw van een bunkercomplex in de moerassen nabij Rastenburg. Onder leiding van Organisatie Todt werden op het bunkercomplex, dat meer dan 6,5 km² besloeg, ruim 180 bunkers en andere gebouwen neergezet. De bouwwerken waren uitstekend gecamoufleerd door de natuurlijke omgeving en zwaar bewapend tegen aanvallen van buitenaf. De Wolfschanze was een hoofdkwartier van miljoenen kilo’s beton en staal.

Binnen het bunkercomplex bevonden zich verschillende beveiligingszones: zone één, twee en drie. Zone één was de belangrijkste van allemaal. Hier bevond zich, volgens Hitler, het belangrijkste gebouw op het complex, een hypermoderne communicatiebunker. Behalve deze communicatiebunker bevonden zich binnen zone één de bunkers van Hitler, Göring, Bormann en andere hoge Duitse functionarissen. Zone één was niet voor niets de zwaarst beveiligde zone van de Wolfschanze.

Ondanks de strenge beveiligingsmaatregelen werd er op 20 Juli 1944 in de Wolfschanze geschiedenis geschreven. Op die dag pleegde Claus von Stauffenberg een bomaanslag op het leven van Adolf Hitler. Door verschillende oorzaken en omstandigheden mislukte de bomaanslag en overleefde Adolf Hitler, naar eigen zeggen door de “voorzienigheid”. Hij bleef de onbetwiste leider van Duitsland en het zou nog tot 8 november 1944 duren voordat Hitler na een verblijf van ruim 800 dagen de Wolfschanze definitief verliet. Op 27 januari 1945 veroverde het Rode Leger het voormalige Duitse hoofdkwartier.

“Wolfschanze - Hitler’s Hidden Bunker” is een leerzame en informatieve documentaire. Het is de makers gelukt een duidelijk visueel beeld te schetsen van hoe het bunkercomplex eruit moet hebben gezien en wat er zich afspeelde tijdens de Tweede Wereldoorlog. 3D computeranimaties in combinatie met hedendaagse opnames, aangevuld met deskundig commentaar, versterken het geheel. De kijker hoeft geen Oostfront-specialist te zijn om de documentaire gemakkelijk te kunnen begrijpen. Voor iedereen met interesse in de geschiedenis van het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog is “Wolfschanze - Hitler’s Hidden Bunker” een aanvulling op de informatie die reeds beschikbaar is. Hoewel de documentaire geen nieuwe feiten of inzichten bevat, geeft het een goede weergave van een plek waar belangrijke geschiedenis werd geschreven.