De bezetting van de Kanaaleilanden tijdens de Tweede Wereldoorlog is een onderwerp waar over het algemeen maar weinig aandacht aan wordt besteed, zowel in boeken als in films. Op de Britse serie “Enemy at the Door” na is er weinig te vinden over de bezetting van de kanaaleilanden. Dat was voor Granada Television de reden om in 2004 de serie “Island at War” in Engeland en de Verenigde Staten uit te brengen. De serie bestaat uit zes episodes die iets langer zijn dan een uur.

In de serie volgt de kijker de bezetting door de ogen van drie families op het fictieve eiland St.Gregory. Er zijn meerdere Kanaaleilanden, waarvan de bekendste eilanden de baljuwschappen Jersey en Guernsey zijn. De makers van de serie hebben voor het gemak deze twee eilanden samengevoegd tot het ene fictieve eiland St.Gregory. Dit tot grote ergernis van de inwoners van Jersey en Guernsey. Zij zijn van mening dat hierdoor de geschiedenis van hun eilanden onjuist wordt weergegeven. De opnames vonden ook niet plaats op de Kanaaleilanden, maar op Isle of Man.

Tijdens een groot gedeelte van de serie volg je een lid van drie families op het eiland; een politieman, een politicus en een joods meisje. Alle drie krijgen ze het morele dilemma te verwerken: moet je meewerken met de bezetters en hen hun gang laten gaan om zo je eigen hachje te redden of verzet je jezelf tegen de bezetting van je eiland? Zo arriveert bijvoorbeeld de zoon van de politicus op het eiland als spion voor het Britse leger en brengt hiermee zijn vader en andere eilandbewoners in gevaar. Moet de politicus de rust op het eiland bewaren of voor zijn zoon kiezen? Ook aan Duitse zijde krijgen personen een aantal dilemma’s te verwerken. Zo wordt bijvoorbeeld een Duitse officier verliefd op het joodse meisje, hetgeen niet te rijmen is met zijn Nazi-ideologie.

Op de cover van de DVD wordt gesproken over de bezetting van de Kanaaleilanden als “A forgotten chapter in history”. Dit wekt de suggestie dat daar door middel van deze serie een einde aan wordt gemaakt. De serie vertelt echter maar voor een gedeelte het verhaal van de bezetting van de eilanden, zij zijn meer een decor voor een verhaal over de morele aspecten van een bezetting voor zowel de bevolking als de bezetter. Dit betekent dat de serie haar doel voorbij schiet of dat het doel van de serie onzorgvuldig is geformuleerd.

De serie eindigt vrij abrupt. Het lijkt een open einde, ook gezien het feit dat de oorlog op dat moment, waarschijnlijk ergens in 1941, nog lang niet ten einde is en er bij een aantal verhaallijnen helemaal een einde ontbreekt. Er gingen in de maanden na het uitbrengen van de serie in Engeland en de Verenigde Staten dan ook geruchten over een vervolg op de serie, maar dit lijkt uitgesloten na het overlijden van de schrijver.

Al met al geeft “Island at War” een aardig beeld over de afweging die de bewoners van het eiland moeten maken tussen hun woede over de bezetting en hoe deze geregeld plaats moet maken voor pragmatisme om de bezetters te vriend te houden. Het gebrek aan een goed en passend slot is echter een teleurstelling. Ook wordt er met de uitspraak op de cover (“A forgotten chapter in history“) een verwachting gewekt bij de kijker die door de serie nauwelijks wordt vervuld. Ondanks dit alles is het een ontroerend verhaal en voor degenen die hiernaar op zoek zijn is het absoluut een aanrader.