Bij het leed dat door oorlogen veroorzaakt wordt, denken we aan mensen die onder barre omstandigheden moeten overleven, aan mensen die leven in grote angst en wanhoop en aan de slachtoffers die vallen. Waar we minder vaak bij stil staan, is de impact die de ellende van een oorlog heeft op het verdere leven van de mensen die zo gelukkig waren om te overleven. Ondergebracht bij pleegouders, verborgen voor de Duitse bezetter, kwam de joodse Amsterdammer Harry Zegerius op zeer jonge leeftijd de Tweede Wereldoorlog lichamelijk ongeschonden door. Geestelijk zou zijn oorlogsverleden, maar bovendien de moeilijke najaren van de oorlog, tot op de dag van vandaag invloed op zijn leven hebben. In "De Najaren - Biografie van een onderduikertje" vertelt hij openhartig zijn verhaal.

Harry Zegerius werd geboren in 1939 in Amsterdam. Als joods jongetje was hij hier niet veilig en moest hij onderduiken. Zijn onderduikadres bevond zich in Hoofddorp waar Trijn en Toon Huiskens, een kinderloos echtpaar, hem opnamen in hun piepkleine huisje. Tijdens de oorlogsjaren bevond de wereld van Harry, die nu door het leven ging als Hansje Huiskens, zich voornamelijk in een klein houten schuurtje. Terwijl andere kinderen buiten speelden, bracht Harry zijn tijd door temidden van twee konijnenhokken, fietsen en tuingereedschap. Alhoewel zijn pleegouders goed voor hem zorgden, ontbrak het Harry aan echte ouderliefde en waren zijn jonge kinderjaren eenzaam. Daarnaast leefde hij in die periode onder de constante dreiging om ontdekt te worden. Deze voortdurende spanning werd namelijk zelfs door een jong kind ervaren.

Harry werd niet ontdekt door de Duitsers en werd na de oorlog herenigd met zijn ouders. Alhoewel de vreugde over de bevrijding groot was, waren de jaren na de oorlog voor het ontheemde joodse gezin zwaar. Het gezin moest een nieuwe start maken en voor Harry was eindelijk de tijd aangebroken dat hij naar school kon. Op school vielen zijn prestaties, tot teleurstelling van zijn ouders, tegen. Vele jaren later slaagde Harry er echter toch in om zijn juweliersdiploma met bijbehorend meesterteken te halen. Als professioneel juwelier kende Harry goede en slechte tijden, maar aan zijn werkzaamheden kwam uiteindelijk een einde toen zijn groothandel in diamanten en sieraden op brute wijze overvallen werd. Het was niet de eerste keer dat Harry overvallen was en mede door problemen met de verzekering besloot hij te stoppen. Gekweld door herinneringen aan de oorlog en geveld door wat men tegenwoordig een burnout of een midlifecrisis noemt, raakte Harry in een diep dal. Mede door steun van zijn vrouw slaagde hij er voor de zoveelste keer in om zijn leven weer op te pakken. Sinds 1980 woont hij samen met vrouw, kinderen en kleinkinderen in Monaco.

"De Najaren" is een eenvoudig, maar erg eerlijk en openhartig geschreven boek. Het aanpassingsvermogen van Harry, dat hij zich mogelijk aangeleerd heeft tijdens zijn leven als onderduikertje, loopt als een rode draad door het verhaal. In deze menselijke biografie ervaren we hoe de jeugd van Harry gekenmerkt werd door ontreddering, onthechting en verlatenheid. Zowel tijdens de oorlog als in de jaren na de oorlog leefde hij een sober en eenzaam leven. Het ontbrak hem aan een liefdevol gezinsleven doordat hij gedurende lange perioden, gekweld door heimwee, ver weg van zijn ouders leefde. Eerst als onderduiker, later als uitwonende student. Toch sloeg hij zich overal doorheen, behaalde hij meerdere professionele successen, kreeg hij een gelukkig huwelijk en bouwde hij zijn eigen gezinnetje op. Het menselijke incasserings- en aanpassingsvermogen blijkt groter te zijn dan dat wij kunnen vermoeden. Weliswaar heeft de oorlog een grote invloed gehad op Harry, en heeft hij gebalanceerd op het randje van de wanhoop, maar op eigen kracht geraakte hij uit het diepe dal. De liefde die het hem ontbrak in zijn grauwe jeugd, vond hij terug in zijn gezin en zijn gelukkige leventje in het zonnige Monaco.

Het levensverhaal van Harry Zegerius is vooral boeiend te lezen voor mensen die hetzelfde hebben moeten doormaken als hij. Mensen die in hun jeugd gescheiden van hun ouders waren, die op jonge leeftijd ondergedoken hebben gezeten of mensen die de najaren van de oorlog maar moeizaam doorkwamen. Maar ook voor niet-lotgenoten geeft dit boek een bescheiden, maar aangrijpende beschrijving van het leven van een onderduikertje dat uitgroeide tot een volwassen man met een zeer indrukwekkend levensverhaal. Een levensverhaal waarin veel oorlogskinderen hun eigen ervaringen gedeeltelijk zullen herkennen.