Cauloudon, Emile

Geboortedatum:: 29 december 1907 (Clermont-Ferrand, Frankrijk)
Overlijdensdatum:: 1 juni 1977 (Clermont-Ferrand, Frankrijk)
Nationaliteit:: Franse (1870-heden, Republiek)

Biografie

Stafsergeant Coulaudon werd in 1939 gemobiliseerd en werd op 22 juni 1940 gevangengenomen in Gérardmer en ontsnapte op 8 juli 1940 uit Colmar.

Hij hervatte zijn functie van regionaal directeur van de Philips Company in Clermont-Ferrand en sloot zich aan bij de verzetsbeweging "Combat", opgericht door Henri Frenay, waarvan hij vanaf november 1942 leider was van de Frankische groepen voor de regio Clermont-Ferrand.

Tegelijkertijd werd hij de leider van het 1er Corps franc d'Auvergne en departementale gevechtsleider voor de Puy de Dôme. Vervolgens leidt en voert hij, met gespecialiseerde teams, directe acties op de vijand uit: de sabotage van de staalfabriek van Ancizes bij twee gelegenheden, van het Duitse zendstation van Royat, van vloeibare zuurstof in Massiac, van de extractor van Pontdu-du- Château, de aanval op een Duitse troepentrein in Les Martres, de vernietiging van 150 hoogspanningsmasten op één dag en de fabriek van Polminhac, enz.

Hij vond meer dan 200.000 liter benzine, 100 ton kleding uit de depots van Chatelguyon en Vertaizon, meer dan 150 lichte en zware voertuigen, enkele duizenden wapens (wapendepots in Massiac, Coudes, enz.).

Afdelingshoofd van de Puy de Dôme van de Verenigde Verzetsbewegingen (MUR) vanaf hun oprichting in februari 1943, toen regionaal hoofd van het Geheime Leger (AS) een jaar later, Émile Coulaudon werd toen benoemd tot hoofd van de FFI van regio R 6 ( Allier, Cantal, Haute-Loire en Puy de Dôme).

Na de vergadering van het Regionale Bevrijdingscomité, voorgezeten door Henry Ingrand op 29 april 1944, verkreeg hij de overeenkomst die hem machtigde om de massale heffing te gelasten van alle leden van de verschillende verzetsbewegingen in regio R 6. Deze heffing in Massa begon op 15 mei 1944, en alle gezonde "sedentaries" sloten zich vervolgens aan bij de Monts de la Margeride, op de kruising van de departementen Haute-Loire, Lozère en Cantal.

Bij Mont Mouchet (1465 meter boven zeeniveau, 40 km bos) waren op 2 juni 2.700 manschappen aanwezig toen een formatie van 800 Duitsers vanuit het zuiden aanviel, vier dagen voor de landing in Normandië. Ze worden teruggeduwd op Paulhac en verliezen een bepaald aantal mannen, terwijl de maquisards slechts drie gewonden hebben.

Op 10 juni 1944 vielen twee vijandelijke divisies op verschillende fronten aan, maar ze werden verslagen en trokken zich dezelfde avond terug naar Saint-Flour en Saugues. De volgende dag gingen ze opnieuw op pad om de vijftien compagnieën, uitgerust met automatische wapens, aan te vallen en slaagden er niet in om de vijftien compagnieën op te breken. Met zijn stafchef, kolonel Garcie, en in overleg met Henry Ingrand, beval Émile Coulaudon, bekend als kolonel Gaspard, de kraam om 22.00 uur, terwijl de munitie in sommige bedrijven opraakte.

De opnieuw samengestelde en grotere compagnieën vertegenwoordigen dan 4000 manschappen die negen dagen later een nieuwe aanval zullen ondergaan van de twee Duitse divisies die vochten bij Mont Mouchet en die versterking krijgen vanuit het zuiden (Montpellier / Mende). De strijd is erg hard en een tweede keer houdt de FFI stand tot het donker wordt. Opnieuw werd de stal beslist, geconfronteerd met het risico van een door de Duitsers geïnitieerde omsingeling. Op de ochtend van 21 juni vond deze laatste een leegte voor hen, maar ze roeiden op brute wijze een dozijn zwaargewonden uit die zich niet op tijd hadden kunnen terugtrekken.

Vanaf dat moment woedden de guerrilla's op alle wegen die sinds 1943 waren voorbereid, gebieden die hun waarde al hadden bewezen met de vernietiging van fabrieken, spoorwegen, hoogspanningslijnen en in de strijd tegen de militie en de Gestapo.

De Duitse troepen die terug wilden naar het noorden, waar ze een belangrijke rol hadden kunnen spelen in het aangezicht van de geallieerde landingstroepen, werden dag en nacht lastiggevallen, de spoorwegen doorgesneden, de bruggen vernietigd.

Na de bevrijding van Saint-Flour, Issoire, Clermont-Ferrand, Vichy, Montluçon en Moulins, 22.000 Duitsers, teruggedreven uit het Centraal Massief en het zuidwesten op de Loire, achtervolgd door de FFI van Auvergne, Limousin en het zuiden - West, capituleren in Decize in de Nièvre.

Na de bevrijding van Clermont-Ferrand op 27 augustus 1944 werd hij assistent van de kolonel en vervolgens van de generaal die het bevel voerde over de 13e militaire regio.

Na de oorlog was Émile Coulaudon tot 1947 loco-burgemeester van Clermont-Ferrand, Gabriel Montpied.