Fotoverslag vernietigingskamp Treblinka

STIWOT-Forumlid Koos bezocht deze zomer het voormalige vernietigingskamp Treblinka. Hieronder zijn fotoverslag.

Treblinka bestond uit 2 kampen:
1) Het Straf-Arbeitslager Treblinka
2) Vernietigingskamp Treblinka

Het vernietigingskamp Treblinka was een Aktion Reinhard kamp en operationeel van juli 1942 tot de opstand augustus 1943. Geschat wordt dat er 900.000 mensen (voornamelijk Joden) vermoord zijn. Zo'n 60 mensen overleefden het kamp.




Aangevoerd per trein passeerden alle treinen het plaatsje Malkinia om hier te rangeren richting kamp of op een zijspoor gezet te worden als de toestroom te groot was. Station Treblinka kreeg in de naoorlogse jaren een grotere rol toebedeeld dan Malkinia terwijl het laatste station een grotere rol speelde.





Het station september 2012. De foto over de rails is genomen richting Treblinka dat enkele kilometers verderop ligt.


Dit (links) is een van de weinige foto's die bewaard zijn gebleven van de transporten naar Treblinka. Hij werd gemaakt door de Oostenrijkse militair Hubert Pfoch op 22 augustus 1942 op station Siedlce. Later fotografeerde (rechts) hij het opruimen van de achtergebleven doden (doodgeschoten door de bewakers). Zijn foto's werden gebruikt in na-oorlogse processen tegen de daders.


Op dit punt (witte pijl) boog de spoorlijn af richting vernietigingskamp. De rails (witte pijl) werd al in 1943 bij de afbraak van het kamp weggehaald, de hoofdlijn (links) ver na de oorlog. Precies heb ik het niet kunnen achterhalen, maar dit zal ergens in de jaren '90 zijn geweest, samen met de afbraak van station Treblinka.


Waar nu de klinkerweg loopt reed de trein het kamp binnen.


Het uitstappen gebeurde in werkelijkheid op een houten perron dat iets meer naar rechts lag. Op luchtfoto's is goed te zien dat de huidige reconstructie van het kamp niet helemaal overeenkomt met de werkelijke situatie in 1942/43.

De slachtoffers moesten zich gelijk ontkleden en werden aansluitend vergast. Dat uitkleden gebeurde eerst in barakken en later buiten.

Anders dan in Auschwitz gebeurde het vergassen in Treblinka niet met Zyklon-B, maar met uitlaatgassen van benzine- of dieselmotoren (daar twisten de deskundigen nog over).




De gaskamers stonden op deze plek.


De slachtoffers werden in eerste instantie begraven, enkele foto's hiervan zijn bewaard gebleven. Dit was in het gebied enkele tientallen meters achter het monument. Met dank aan: HolocaustResearchProject.


Later werden de slachtoffers op spoorrails verbrand, er is nu een monument.




De Duitsers ruimden het kamp na 1943 tot de laatste steen op, later is er met natuursteen een soort reconstructie gemaakt. Ook zijn veel persoonlijke monumentjes gemaakt.


Waar nog steeds nabestaanden komen.


In het kamp zijn enkele borden geplaatst met informatie.


Meer informatie is te vinden in het museum dat net buiten het kamp ligt.


Onder andere een reconstructie van het kamp.


De gebouwen op deze foto zijn de gaskamers.




Maar ook bodemvondsten.


Deze grafstenen zouden, volgens de begeleidende tekst, gebruikt zijn om de weg tussen het vernietigingskamp en het werkkamp te verstevigen.


Hoe het afliep. De Duitsers ruimden het kamp op (werkkamp bleef wel open).

In de naoorlogse jaren vonden bewoners uit omliggende dorpen restanten o.a. menselijke botten.


Er zijn twee Treblinka processen gevoerd. Deze foto is genomen tijdens de eerste in 1965.


Voor de film Shoah (1985) achterhaalde Claude Lanzmann Treblinka bewaker Franz Suchomel die hij in 1978 met een verborgen camera interviewde. Dit interview staat online (7 delen van ongeveer 6 minuten).

Een vertaling van het interview in het Nederlands is hier te lezen.

Voor het fotoverslag van mijn bezoek aan Arbeitslager Treblinka klik hier.