De titel nationale held van Indonesië (Indonesisch: Pahlawan Nasional Indonesia) is een eerbewijs dat door de president van Indonesië bij decreet en postuum wordt toegekend.
Het wettelijk kader voor de titel, aanvankelijk genaamd Held van de Nationale Onafhankelijkheid (Pahlawan Kemerdekaan Nasional), werd ingesteld door president Soekarno bij Presidentieel Besluit No. 241 in 1958 en voor het eerst toegekend op 30 augustus 1959.
Nieuwe helden worden tegenwoordig jaarlijks rondom de Nationale heldendag op 10 november bekendgemaakt.
De onderscheiding wordt toegekend voor acties die ofwel heldhaftig zijn – gedefinieerd als "actuele daden die voor altijd herinnerd, en als voorbeeld gezien kunnen worden door andere burgers" – of voor "buitengewone diensten aan het land en het volk". Het ministerie van Sociale Zaken geeft de volgende zeven criteria waaraan een individu moet voldoen:
- Een Indonesisch burger die overleden is en, gedurende zijn of haar leven, een gewapende strijd leidde of een concept of product creëerde dat nuttig was voor het land;
- De strijd voortzette gedurende zijn of haar hele leven en een prestatie leverde die uit steeg boven alle verplichtingen;
- Een verregaande impact had door zijn of haar acties;
- Een hoge mate van vaderlandslievendheid heeft getoond;
- Van respectabel karakter en goede moraal was;
- Zich nooit aan zijn of haar vijanden overgaf; en
- Nooit een daad verrichtte die een smet wierp op zijn of haar nalatenschap.