TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Peulevé, Henri Leonard Thomas "Harry"

Geboortedatum:
29 januari 1916 (Hastings, Verenigd Koninkrijk)
Overlijdensdatum:
20 maart 1963 (Sevilla, Spanje)
Begraven op:
Graf Major H.L.T. Peuleve Oude Katholieke Begraafplaats Sevilla
Dienstnummer:
178174
Nationaliteit:
Britse (1801-heden, Koninkrijk)

Biografie

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Major (Majoor)
Eenheid:
F Section, Special Operations Executive (SOE), British Government
Toegekend op:
30 augustus 1945
Aanbeveling:
Deze officier sprong op 30 juli 1942 boven Frankrijk als radiotelegrafist. Hij werd op enige afstand van het ontvangstcomité afgeworpen en omdat zijn parachute niet goed open ging brak hij zijn been tijdens de landing. Hij wist naar een ziekenhuis te komen en nadat hij voldoende hersteld was om te kunnen lopen, ontsnapte hij naar Spanje waar hij enkele maanden in de gevangenis zat en in mei 1943 in Engeland terugkwam.
Hij meldde zich om vrijwillig naar Frankrijk terug te keren en landde op 17 september 1943 in het departement Corrèze per Lysander als organisator en radiotelegrafist. Vurig en energiek ging hij aan het werk om sabotage teams en Maquis groepen in Corrèze en in het naastgelegen departement Dordogne op te zetten. Door zijn tact en diplomatie knoopte hij uitstekende relaties aan met lokale verzetsleiders en tegen begin 1944 had hij enkele duizenden strijders onder zijn bevel. Hij regelde op grote schaal de ontvangst van wapens en explosieven en door zijn inspanningen groeiden de verzetsgroepen in het gebied uit tot een van de best bewapende en georganiseerde in Frankrijk.
Peuleve organiseerde en leidde een aantal sabotage acties tegen vijandelijke verbindingen en nam deel aan diverse guerilla gevechten, in het bijzonder bij Montignac begin maart 1944 toen een van zijn groepen door 400 Duitsers en leden van de militie werden aagevallen. Deze actie, waarbij Peuleve opmerkelijk leiderschap en moed toonde, had 51 gedode Duitsers tot gevolg.
Tegen eind maart 1944 werd Peuleve door de Gestapo gearresteerd. De leiding van het netwerk werd onmiddellijk overgenomen door zijn tweede man. Peuleve had de groep zo goed georganiseerd dat zijn opvolger in staat was een krachtige beweging op te zetten die op en na D-Day opmerkelijke resultaten behaalde.
Een andere Britse officier die met Peuleve in het veld werkte heeft gereageerd op de genegenheid en toewijding die Peuleve bij al zijn mannen inboezemde en het overwicht dat de kwaliteit van zijn persoonlijkheid hem had gebracht. "Hij vroeg nooit iemand iets te doen wat hij niet bereid was zelf te doen en bij diverse gelegenheden heb ik hem zien deelnemen aan wapentransporten op momenten dat het erg gevaarlijk was, alleen al om het moreeel van zijn mannen hoog te houden. Op dezelfde manier bleef hij tot het einde in Brive aan het werk, ondanks het risico dat hij liep omdat hij dat nodig vond voor de doelmatigheid van het netwerk. Ten tijde van zijn arrestatie kende hij mijn naam en mijn verblijfplaats en ook die van diverse van onze vrienden. Toch heeft hij geen van ons verraden. Als organisator had hij de eer, wat destijds een grote was, de eerste te zijn die op een basis van de F.F.I.werkte in het departement Corrèze; hij hielp alle groepen in het gebied zolang ze maar effectief waren. Dat beleid, dat hem van alle kanten veel kritiek opleverde, stelde zijn opvolger later in staat enkele uitstekende resultaten in de departementen Corrèze en Dordogne te bereiken. Tenslotte zou ik willen opmerken dat Peuleve een van de beste officieren is geweest die ik heb gekend omdat hij sluwheid, trouw, moed en volledige toewijding met zijn werk combineerde".
Gedurende zijn 12 maanden durende gevangenschap, eerst in Frankrijk en later in concentratiekamp Buchenwald werd Peuleve wreed gemarteld. Hij deed verschillende pogingen tot ontsnappen en bij een gelegenheid ontsnapte hij uit de gevangenis van Fresnes. Hij werd in zijn dij geschoten en weer opgepakt. Hij kreeg geen medische behandeling en moest zelf de kogel verwijderen met een lepel. Hij ontsnapte eindelijk op 11 april 1945 uit een werkploeg die verdedigingswerken moest aanleggen aan de Elbe. Hij nam twee SS'ers gevangen en nam ze mee achter de Amerikaanse linie.
Het wordt sterk aanbevolen dat hij wordt benoemd tot Companion in de Distinguished Service Order.
Getekend Major-General Colin Gubbins
Distinguished Service Order (DSO)
Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Major (Majoor)
Eenheid:
F Section, Special Operations Executive (SOE), British Government
Aanbeveling:
Nadat hij zich vrijwillig had gemeld voor een missie in bezet gebied, werd deze Britse officier op 30 juli 1942 boven Nîmes, Frankrijk, afgeworpen. Omdat zijn parachute niet helemaal open was gegaan raakte hij ernstig gewond en bleef hij alleen maar in leven dankzij de goede zorgen van zijn organisator en de hulp van leden van verzetsbewegingen.
Nadat hij zo goed mogelijk hersteld was, keerde hij in mei 1943 naar Engeland terug en meldde zich weer voor een nieuwe missie. Hij werd op 17 september 1943 boven de Corrèze gedropt en nadat hij contact had gemaakt met de leiders van verzetsbewegingen in het gebied ging hij direct aan de slag om ze van wapens te voorzien.
Naast het regelen van vele droppings vormde hij overvalteams die vijandelijke verbindingen voortdurend bestookten. In het bijzonder op 10 mei 1944, tijdens de gevechten om Montignac toen hij zelf zijn groep leidde tegen 400 Duitsers die hem aanvielen en bracht hen zware verliezen toe waaronder 51 doden.
Een paar dagen later werd hij door de Gestapo gearresteerd, wreed gemarteld maar hij weigerde te praten en werd uiteindelijk naar Duitsland gedeporteerd.
Dank zij zijn werk kon zijn groep de activiteiten blijven voortzettern. Hij was een van de belangrijkste pijlers van het verzet in de Corrèze.

Met palm
Croix de Guerre (1939-1945)

Bronnen